200η επέτειος του Μουσείου ντελ Πράδο (Museo del Prado), η Google τιμάει με ένα doodle το Μουσείο ντελ Πράδο.
Το Μουσείο του Πράδο (ισπ. Museo del Prado) είναι μουσείο τέχνης που βρίσκεται στη Μαδρίτη. Κατέχει μια από τις σπουδαιότερες συλλογές τέχνης του κόσμου, και συγκεκριμένα ένα μεγάλο πλήθος πινάκων από τον 14ο ως τις αρχές του 19ου αιώνα.
Στεγάζεται σε κτήριο που κατασκευάστηκε από τον Κάρολο Γ’, στα πλαίσια του κατασκευαστικού του έργου που είχε σκοπό να αναδείξει τη Μαδρίτη. Η λέξη «prado», που στα ισπανικά σημαίνει «λιβάδι» χαρακτήρισε ολόκληρη την περιοχή του Μουσείου. Το κτήριο αυτό χρησιμοποιήθηκε και από τον Ναπολέοντα για τις ανάγκες του ιππικού και του πυροβολικού του.
El Museo del Prado en 2016, Madrid
Ιδρύθηκε ως Μουσείο ζωγραφικής και γλυπτικής. Μετά την εκθρόνιση της Ισαβέλλας Β΄ το 1868, το Μουσείο εθνικοποιήθηκε και απέκτησε το σημερινό του όνομα. Στέγασε αρχικά τη βασιλική συλλογή τέχνης, αλλά γρήγορα αποδείχτηκε μικρό, οπότε και επεκτάθηκε το 1918. Κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου, κατόπιν σύστασης της Κοινωνίας των Εθνών, 353 πίνακες μαζί με άλλα έργα τέχνης στάλθηκαν στη Βαλένθια.
Αργότερα κατέληξαν στη Γενεύη, από όπου επέστρεψαν στο Μουσείο με νυχτερινά τρένα μέσω γαλλικού εδάφους, μόλις ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος.
Αν και ιδρύθηκε ως Μουσείο ζωγραφικής και γλυπτικής, το Πράδο περιλαμβάνει σήμερα και πάνω από 5.000 σχέδια, 1.000 νομίσματα και μετάλλια, καθώς και περίπου 2.000 διακοσμητικά αντικείμενα. Τα γλυπτά του υπολογίζονται γύρω στα 700 και οι πίνακες ζωγραφικής, στους οποίος χρωστάει και τη διεθνή του αίγλη, γύρω στους 8.600. Πρόκειται για έργα των Βελάθκεθ, Γκόγια, Ελ Γκρέκο, Καραβάτζιο, Ρέμπραντ, κ.ά. Στο Μουσείο εκτίθενται περίπου το ένα τρίτο των πινάκων που κατέχει, έτσι λοιπόν τα εκθέματα εναλλάσσονται.
Las Meninas του Βελάσκεθ.
Το πιο γνωστό έργο που εκτίθεται στο Μουσείο είναι το «Las Meninas» του Βελάθκεθ. Ο Βελάθκεθ όχι μόνο παραχώρησε στο Μουσείο τα εκπληκτικά του έργα, αλλά δραστηριοποιήθηκε ενεργά στο να συγκεντρώσει στο Μουσείο έργα ιταλών καλλιτεχνών.
Η περίφημη «Γκουέρνικα» του Πάμπλο Πικάσο εκτέθηκε στο Πράδο μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας και την επιστροφή της στη χώρα, αλλά αργότερα μεταφέρθηκε στο Μουσείο Τέχνης Βασίλισσα Σοφία, όπου διαμορφώθηκε ο κατάλληλος χώρος για να εκτεθεί ένας τόσο τεράστιος πίνακας.
Σημαντικό τμήμα των πινάκων του Μουσείου ανήκουν στη χρονική περίοδο από το 15 έως το 17ο αιώνα μ.Χ., μια περίοδο που ονομάζεται «η Χρυσή περίοδος της Ισπανίας».
Άγαλμα του Βελάσκεθ στην είσοδο του Μουσείου
Συνδυάζοντας τις επισκέψεις στο Μουσείο του Πράδο με αυτές στο γειτονικό Μουσείο Thyssen-Bornemisza και στο Εθνικό Μουσείο «Κέντρο Τέχνης Βασίλισσα Σοφία», ο επισκέπτης αποκτά μια σφαιρική αντίληψη της δυτικοευρωπαϊκής τέχνης μέχρι τις μέρες μας, εφάμιλλη με αυτήν που προσφέρουν τα άλλα μεγάλα μουσεία του κόσμου.
Τo doodle της Google για τον 200η επέτειο του Μουσείου ντελ Πράδο:
Ενα μέλος του πληρώματος αεροσκάφους της Swiss έχασε τη ζωή του μετά από καπνό στην καμπίνα εξαιτίας του οποίου έγινε κατεπείγουσα προσγείωση στο Γκρατς της Αυστρίας.
Η έκδοση των ενταλμάτων σύλληψης και ερεύνης σε βάρος του Γιουν Σοκ-γελ ανακοινώθηκαν από την υπηρεσία που διενεργεί την έρευνα σε βάρος του έκπτωτου προέδρου της Νότιας Κορέας.
Στη Συρία «3,7 εκατομμύρια παιδιά είναι εκτός σχολείου φέτος, δηλαδή πάνω από τα μισά παιδιά σε ηλικία για να πάνε στο σχολείο», σύμφωνα με τη μη κυβερνητική οργάνωση Save the Children.
Ο διευθυντής του τελευταίου λειτουργικού νοσοκομείου στη Γάζα κρατείται στη διαβόητη ισραηλινή φυλακή Σντε Τεϊμάν, όπου έχει πιστοποιηθεί επανειλημμένα κακοποίηση.
«Παγκόσμιο ειρηνοποιό» χαρακτηρίζει τον Τζίμι Κάρτερ ο Μαχμούντ Αμπάς, τονίζοντας πως κατέβαλε ακούραστα προσπάθειες «για να εξευρεθεί δίκαιη και διαρκής λύση στη Μέση Ανατολή».
Στην υπηρεσία του ΟΗΕ επιρρίπτει η Χαμάς την ευθύνη για τη φονική επίθεση σε οχηματοπομπή με βοήθεια του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 2 ανθρώπων.
Πύραυλο εκτόξευσαν οι Χούθι κατά του Ισραήλ, ο στρατός του οποίου ανακοίνωσε ότι τον αναχαίτισε, αλλά συντρίμμια του έπεσαν στην πόλη Μπέιτ Σάμες, κοντά στην Ιερουσαλήμ.
Η συζήτηση γύρω από την τσάντα δεν είναι μόνο για το μοναδικό υλικό της, αλλά και για την ευχάριστη ειρωνεία που φέρνει στην τρέχουσα τάση της πολυτέλειας.
Εκείνη ισχυρίστηκε ότι το έκανε, ο Τζίμι Κάρτερ ισχυρίστηκε ότι δεν το έκανε. Τι πραγματικά συνέβη κατά τη διάρκεια εκείνου του δείπνου στο παλάτι του Μπάκιγχαμ τον Μάιο του 1977.
