Bette Davis: Η ηθοποιός «θρύλος» του 20ου αιώνα

Λίγα λόγια…

Ruth Elizabeth «Bette» Davis γεννήθηκε στις  5 Απριλίου του 1908 και πέθανε στις 6 Οκτωβρίου του 1989. Ήταν μία Αμερικανίδα ηθοποιός που πρωταγωνίστησε τόσο στον κινηματογράφο όσο και στην τηλεόραση και το θέατρο. Θεωρείται μία από τις σπουδαιότερες ηθοποιούς του Hollywood.

Συνήθως έκανε την εμφάνισή της σε μελοδράματα, ιστορικά films και θρίλερ αλλά κατά καιρούς ήταν και στον χώρο της κωμωδίας. Χαρακτηριστικό της επιτυχίας της ήταν η εμφάνισή της και στον χώρο του ρομαντικού δράματος.  Στο Hollywood κατευθύνθηκε το 1930 όπου και όλα τα σπουδαία ξεκίνησαν σταδιακά και προοδευτικά.

Καριέρα

Ιδιάζουσα στιγμή στην καρίερα της ήταν αρχικά ο ρόλος της στην ταινία «Of Human Bondage» το 1934 όπου και ήταν υποψήφια στην Ακαδημία Βραβείων Καλύτερης Ηθοποιού της χρονιάς. Έπειτα, μία ακόμα σημαντική στιγμή όταν έπαιξε στο «Dangerous» το 1935 όπου και κέρδισε το Όσκαρ καλύτερης ηθοποιού.

Το 1937 διέκοψε τη συνεργασία της με τους Warner Brothers γεγονός που αντί να της στερήσει κάτι από την καριέρα της τουναντίον την «εκτίναξε». Τότε πραγματικά απελευθερώθηκε από τα  δεσμά του συμβολαίου και ο κόσμος θαύμαζε την ποιότητά και τον δυναμισμό της. Ο ρόλος της στην ταινία «Jezebel» το 1938 της έδωσε το δεύτερο βραβείο Όσκαρ.

Η υποψηφιότητά της για Όσκαρ έγινε σε σύνολο 10 φορές. Γεγονός που αποδεικνύε άλλωστε ότι είχε εξελιχθεί σε κάτι το θρυλικό. Μεγάλες επιτυχίες της για τις οποίες έγινε υποψήφια για Όσκαρ ήταν το «Dark Victory» (1939), «The Letter» (1940), «The Little»(1941) και το «Now, Voyager» (1942). Το 1950  πρωταγωνίστησε στο «All about Eve» και το 1962 στο «Whatever Happened to Baby Jane». To All About Eve θεωρήθηκε από τις καλύτερες κινηματογραφικά ταινίες της εποχής. Το σενάριο της ταινίας αξιολογήθηκε επίσςη αντιστοίχως.

Και στις δύο αυτές ταινίες ήταν υποψήφια για Όσκαρ αλλά φυσικά η κόντρα της με την Joan Crawford στην τελευταία ταινία την οδήγησε να δυσκολέψει η συνεργασία τους. Για τη συγκεκριμένη κόντρα υπάρχουν μάλιστα πλείστες όσες αναλύσεις που οι μεν λένε ότι δεν ήθελε η Joan να συνεργαστεί ενώ άλλες λένε ότι η Bette ήθελε να «επεμβαίνει» και στη σκηνοθεσία.

Προσωπικότητα

Η Bette Davis ήταν μοναδική και στη δουλειά της και στον χαρακτήρα της. Κυριολεκτικά διέφερε από πολλές ηθοποιούς της εποχής της ειδικά στο γεγονός ότι μίλαγε αυστηρά. Ειλικρινής ως άνθρωπος και δε μετάνιωνε για τις απόψεις της. Γνώριζε η ίδια την αξία της και αυτό έβγαινε στον θεατή. Ήταν «είδωλο» δυναμισμού ειδικά με το πολύ χαρακτηριστικό της βλέμμα να συνοδεύει την προσωπικότητά της πάντα.

Αν αναλογιστεί κανείς ότι «τα έβαλε» με τους Warner Brothers μόνη της. Μία γυναίκα στις αρχές του 20ου αιώνα πήγε κόντρα σε μία τεράστια παραγωγή. Κατάφερε να «σταθεί όρθια» σε περιβάλλοντα αμειγώς μισογυνίστικα και σεξιστικά. Ο λόγος όμως που η Bette καθιερώθηκε ως «φιγούρα» ήταν ο συνδυασμός αυτών ακριβώς των αρετών. Του ταλέντου στην ηθοποιία και του ιδιαίτερου χαρακτήρα της.

Το γεγονός δε, πως κράταγε τσιγάρο συνέχεια την έκανε ακόμη πιο προσιτή και «χαρακτηριστική». Η ίδια πάντως έχει παραδεχθεί πως η επιτυχία της είχε ένα μεγάλο κόστος και αυτό ήταν άμεσα προσανατολισμένο στην προσωπική της ζωή. Παντρεύτηκε 4 φορές, χώρισε τις 3, είχε μία κόρη την B.D. Hyman την οποία και μεγάλωσε ολομόναχη.

Αργότερα η ίδια η κόρη της έγραψε ένα βιβλίο στο οποίο κυριολεκτικά κρίνει και με έντονο τρόπο, τη μητέρα της («tell-all book My Mother’s Keeper»). Η Bette αρρώστησε καθώς είχε καρκίνο στο στήθος. Για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα την ταλαιπωρούσε πολύ έως ότου δεν κατάφερε να τον νικήσει. Νίκησε παρ’ όλα αυτά αιωνίως τον χώρο της τέχνης και την αγάπη των θεατών της.