Η φαντασία των καναλιών δεν θα έφτανε εκεί…

Oταν ξεκίνησε την λαμπρή του πορεία στην διακυβέρνηση της χώρας ο ΣΥΡΙΖΑ, ήταν η περίοδος όπου οι μετανάστες και πρόσφυγες λιάζονταν στις πλατείες, όπως είχε δηλώσει με χάρη η Τασία Χριστοδουλοπούλου και εν συνεχεία αναχωρούσαν για την Ευρώπη.

Τα πράγματα ζόρισαν όπως θυμόμαστε, η κατάσταση εκτραχύνθηκε και έπειτα από κωλυσιεργίες εθνικές και ευρωπαϊκές η Ελλάδα βρέθηκε εγκλωβισμένη σε μία δήλωση ΕΕ-Τουρκίας, η οποία στην ουσία φόρτωσε όλο το πρόβλημα στην χώρα μας.

Η τραγική διαχείριση του ΣΥΡΙΖΑ αποτυπώθηκε στην κατάσταση η οποία με τον καιρό διαμορφώθηκε στην Μόρια, όπου το κέντρο υποδοχής μεταναστών μετατράπηκε σε ένα γκέτο στο οποίο διεθνείς παρατηρητές άρχισαν να καταγράφουν και να καταγγέλλουν κάθε είδους παρανομία και μορφή εγκληματικότητας. Από διακίνηση ναρκωτικών, έως και βιασμούς ανηλίκων.

Η σημερινή κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με μία κατάσταση την οποία πιθανώς είχε υποτιμήσει, αλλά πάντως σήμερα επιχειρεί να διαχειριστεί. Και δυστυχώς στο σημείο αυτό δεν έχει την στήριξη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η οποία συνεχίζει από άλλη θέση να ασκείται στην επίδειξη ελαφρομυαλιάς και ανευθυνότητας.

Θα μπορούσε κάποιος να αναγνωρίσει στην αξιωματική αντιπολίτευση μία ευαισθησία στο προσφυγικό – μεταναστευτικό θέμα. Θεωρητικώς βέβαια, απλώς και μόνο επειδή η Αριστερά είναι εξ ορισμού ευαίσθητη, ενώ η Δεξιά ως γνωστόν είναι προφανώς αναίσθητη, κτηνώδης και αιμοβόρα.

Ερχεται όμως η στιγμή που το πραγματικό πρόσωπο της Αριστεράς αποκαλύπτεται, με τρόπο που δεν θα φανταζόταν κανείς. Σκληρό, απροκάλυπτο, κυνικό και χυδαίο.

Και μία από αυτές τις στιγμές παρακολούθησαν εμβρόντητοι οι συνομιλητές ενός στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ στον ΣΚΑΪ και οι τηλεθεατές την Πέμπτη το πρωί. Όταν ένας από τους υποτιθέμενους μετριοπαθείς, όπως ο Θ. Δρίτσας σε μία έκρηξη «ευαισθησίας», είπε ότι όλα αυτά που καταγγέλλονται για την Μόρια είναι ψέματα των καναλιών και ότι βιασμοί ανηλίκων γίνονται «μία φορά το εξάμηνο».

Προφανώς εννοούσε ότι ένας βιασμός μία φορά το εξάμηνο, δεν σημαίνει και τίποτε και μην το κάνουμε και θέμα.

Η δήλωση είναι χρήσιμη και αποκαλυπτική. Εξηγεί και πάρα πολλά ως προς το πώς και γιατί δεν έκανε τίποτε η προηγούμενη κυβέρνηση για το θέμα. Από την εποχή του «λιάζονται», έως την εποχή του… εξαμηνιαίου βιασμού, το ζήτημα είναι το ίδιο. Ανικανότητα σε συνδυασμό με υποκρισία και θράσος.

Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του να συνεχίζουν να πιστεύουν ότι δέχονται διώξεις από τα κανάλια και τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ. Μπορεί να πιστεύουν πράγματι ότι τα κανάλια διακινούν ψεύδη και ότι τους διαβάλουν. «Ετσι είναι αν έτσι νομίζετε»…

Παρά ταύτα, μία δήλωση σαν κι αυτή του κ. Δρίτσα δεν θα μπορούσε να έχει φανταστεί ούτε ο πιο διεστραμμένος δημοσιογράφος. Ακόμη και αν ήταν εντεταλμένος στην υπονόμευση του ΣΥΡΙΖΑ.