Πότε θα κάνει ξαστεριά
Δεδομένου ότι η χώρα μας από μακρού έχει κατακτήσει την ελευθερία και την ανεξαρτησία της, η δε κοινωνία μας από μακρού απολαύει ενός δημοκρατικού καθεστώτος, θα ήταν πιστεύω ωφέλιμο να συμφωνήσουμε στο τι είναι αυτό για το οποίο θα άξιζε σήμερα να αγωνιστούμε «παίρνοντας το ντουφέκι μας»
- Ο καλλιτέχνης που απείλησε ότι θα κατέστρεφε πολύτιμα έργα τέχνης αν ο Τζούλιαν Ασάνζ πέθαινε στη φυλακή
- Αλλαγές εξετάζει η Κομισιόν για την οδήγηση μετά τα 70 έτη - Τι θα αναφέρεται στην ευρωπαϊκή οδηγία
- Τι βλέπει η ΕΛ.ΑΣ. για τη γιάφκα στο Παγκράτι – Τα εκρηκτικά ήταν έτοιμα προς χρήση
- Την άρση ασυλίας Καλλιάνου εισηγείται η Επιτροπή Δεοντολογίας της Βουλής
Το πανελληνίως γνωστό ριζίτικο τραγούδι «Πότε θα κάνει ξαστεριά» —αντιστασιακός ύμνος και σύμβολο των λαϊκών αγώνων κατά της δικτατορίας των συνταγματαρχών, μολονότι η σημασιολογική αφετηρία του ήταν διαφορετική— ακούστηκε και φέτος, κατά τα ειωθότα, στην πορεία για τον εορτασμό της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.
Δεδομένου ότι η χώρα μας από μακρού έχει κατακτήσει την ελευθερία και την ανεξαρτησία της, η δε κοινωνία μας από μακρού απολαύει ενός δημοκρατικού καθεστώτος, θα ήταν πιστεύω ωφέλιμο να συμφωνήσουμε στο τι είναι αυτό για το οποίο θα άξιζε σήμερα να αγωνιστούμε «παίρνοντας το ντουφέκι μας».
Θα άξιζε, πιστεύω, να αγωνιστούμε, πριν απ’ όλα, για όσα μας ενώνουν ως λαό και ως έθνος —και είναι πολλά και ουσιαστικά—, παραμερίζοντας ιδεολογικές εμμονές και αρρωστημένους φανατισμούς.
Θα άξιζε να αγωνιστούμε για τη σύμπηξη ενός αρραγούς εθνικού μετώπου στα κρίσιμα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής.
Θα άξιζε να αγωνιστούμε για τη διαμόρφωση ενός σύγχρονου και εξωστρεφούς παραγωγικού μοντέλου, προσαρμοσμένου στις ιδιαιτερότητες της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας.
Θα άξιζε να αγωνιστούμε για την εφαρμογή της αξιολόγησης και την ανάδειξη της αριστείας σε κάθε επιστημονική, ερευνητική και επαγγελματική δραστηριότητα.
Θα άξιζε να αγωνιστούμε για την αναμόρφωση του εκπαιδευτικού συστήματος, απορρίπτοντας τις παρωχημένες κρατικιστικές αντιλήψεις, τη λογική των καταλήψεων και τη μετριοκρατία.
Θα άξιζε να αγωνιστούμε για την προστασία της γλώσσας, των παραδόσεων, των ηθών και των εθίμων μας, που συνιστούν την πολύτιμη παρακαταθήκη που μας άφησαν οι προπάτορές μας.
Θα άξιζε να αγωνιστούμε για τη μέγιστη δυνατή ισχυροποίηση των συστημάτων υγείας και κοινωνικής πρόνοιας, βασικών πυλώνων κοινωνικής συνοχής.
Θα άξιζε να αγωνιστούμε για την επιστροφή στην πατρίδα των συμπατριωτών μας που βρέθηκαν στο εξωτερικό τα τελευταία χρόνια αναζητώντας μια καλύτερη τύχη.
Τέλος, θα άξιζε να αγωνιστούμε για την όσο το δυνατόν πιο ομαλή αφομοίωση των προσφύγων και των μεταναστών που θα παραμείνουν επί μακρόν στη χώρα μας, απορρίπτοντας τα ρατσιστικά κηρύγματα και τις ξενοφοβικές αντιδράσεις.
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις