Η Μάρθα Φριντζήλα επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος

Η Μάρθα Φριντζήλα επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, στο Γυάλινο Up Stage, με τις «Οι εξομολογήσεις του Σαββάτου – Η Συνέχεια».

Από το Σάββατο 30 Νοεμβρίου κι όλο τον Δεκέμβριο,  η Μάρθα θα συνεχίσει τη μουσική της αφήγηση ως Plan B, διανθισμένη με νέες εξομολογήσεις, με αναλυτική προσέγγιση, με σαρκαστικές παρατηρήσεις και κοινωνικούς σχολιασμούς.

Η εξομολογητική μουσική παράσταση που πέρσι έκανε το κοινό να περνά από το γέλιο στην συγκίνηση και τούμπαλιν, [ξανα]συστήνοντας στο κοινό κάποια από τα ομορφότερα τραγούδια Ελλήνων δημιουργών και διασκευάζοντας αριστουργήματα της ξένης δισκογραφίας, επιστρέφει ανανεωμένη και γεμάτη ανατροπές.

Επανέρχεστε φέτος με τις «Εξομολογήσεις του Σαββάτου» στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο. Τι θα μας εξομολογηθείτε φέτος;

Εξομολόγηση είναι η ίδια η παράσταση, τα τραγούδια, τα κείμενα που τα ενώνουν και φυσικά οι άνθρωποι που βρίσκονται στην σκηνή. Κάθε καλλιτέχνης ανεβαίνει στην σκηνή για να εξομολογηθεί, το ίδιο το έργο του είναι η κατάθεσή του. Μέσα σ’ αυτό χωρούν τα βάσανα και τα παράπονα, τα μυστικά και οι εξομολογήσεις όλων των ανθρώπων. Αν κάτι εξομολογούμαι εγώ προσωπικά, είναι μάλλον αδιάφορο. Μπορεί και να το κάνω, αλλά δεν το κάνω συνειδητά. Μιλώ, ας πούμε, για τον τρόπο που γράφτηκε ένα τραγούδι ή δηλώνω ερωτευμένη με ένα άλλο, βρίζω κάποιο τρίτο ή αποθεώνω ένα τέταρτο. Η πραγματική εξομολόγηση όμως είναι αυτή που κάνει ο νέος άνδρας στην όμορφη γυφτοπούλα: “όταν βάνεις το παπάζι με τη φούντα τη χρυσή, τρέμει ο ουρανός να πέσει με τ’ αστέρια του μαζί”, η εξομολόγηση βρίσκεται στα λόγια της πληγωμένης καρδιάς έξω από την κλειστή πόρτα: “ξεροστάλιασα στ’ αγιάζι ώρες να σου τραγουδώ, η καρδιά μου φλόγες βγάζει, για δε βγαίνεις να σε δω;”

Μέσα στις εξομολογήσεις σας υπάρχουν και ένοχα μουσικά μυστικά;

Μπα. Καμία ενοχή, κανένα μυστικό, κανένας φόβος και καθόλου πάθος.

Τι συγγένεια έχουν τραγούδια που είναι τόσο διαφορετικά μεταξύ τους, όπως αυτά που παρουσιάζετε στην παράσταση;

Επέλεξα τραγούδια πολύ αγαπημένα μου, τα αγκάλιασαν οι μουσικοί που συνεργάζομαι και ασχολήθηκαν με το καθένα ξεχωριστά με πολλή αγάπη και φροντίδα. Είναι τραγούδια του έρωτα και της απώλειας -όπως άλλωστε τα περισσότερα τραγούδια- και αυτό που τα συνδέει είναι η δική μου ανάγνωση και ερμηνεία, η ενορχήστρωση και εκτέλεση του Τάκη Φαραζή, του Αντώνη Μαράτου και του Βασίλη Μαντζούκη, η ηχοληψία του Γιάννη Παξεβάνη και τα φώτα του Περικλή Μαθιέλλη. Τα τραγούδια τα αναλαμβάνουν οι καλλιτέχνες σαν να είναι ορφανά παιδιά που ζητούν μια αγκαλιά να ζεσταθούν και να συνεχίσουν την ζωή τους. Και οι καλλιτέχνες με την σειρά τους βρίσκουν φιλοξενία σε χώρους αγαπησιάρικους σαν το Γυάλινο upstage.

Έχετε υποσχεθεί κάποιες εκπλήξεις στην παράσταση. Μπορείτε να μας αποκαλύψετε έστω μία;

Θα καλέσω κάποιους αγαπημένους καλλιτέχνες από τον χώρο του θεάτρου και του θεάματος γενικότερα, και αφού τους πάρω συνέντευξη θα τους ζητήσω να μου πουν κι ένα τραγούδι ή και δύο τραγούδια. Επίσης, φέτος θα δώσω στο κοινό εξαιρετικές συνταγές για κουραμπιέδες, θεϊκά μελομακάρονα και την καλύτερη βασιλόπιτα των Βαλκανίων. Ίσως σάς μαρτυρήσω και το μυστικό για τις τέλειες πατάτες φούρνου. Θα σάς μάθω κι ένα μαντζούνι για να αποκτήσετε φωνή καμπάνα, σαν την δική μου, να βγείτε να πείτε τα κάλαντα και να βγάλετε τρελά λεφτά!

Έχετε θεατρική και μουσική ρίζα. Βοηθάει η μία τέχνη την άλλη;

Ναι. Τροφοδοτεί η μία την άλλη διαρκώς. Κι επειδή ποτέ δεν σταμάτησα να τις υπηρετώ και τις δύο, δεν μπορώ να σάς πω πώς και πότε τροφοδοτεί η μία την άλλη. Ίσως γιατί για μένα, η Τέχνη είναι μία.