Η ειδίκευση στη ζωή των αμοιβάδων

Και τώρα ας παίξουμε με τους αριθμούς. Το 72% έχουν μεταπτυχιακό, το 60% είναι κάτοχοι μεταπτυχιακού τίτλου ειδίκευσης στη διοίκηση, τα οικονομικά ή την πληροφορική, το 85% των επιλεχθέντων διοικητών και αναπληρωτών διοικητών στα μεγάλα νοσοκομεία σχεδόν έχει εμπειρία στη διοίκηση νοσοκομείων ή γενικότερα υγειονομικών οργανισμών.

Το non paper του υπουργείου Υγείας παραθέτει μόνο αριθμούς. Τι βλέπει όμως κανείς πίσω από τους αριθμούς; Τι γράφει το χαρτί χωρίς να το γράφει; Πως δεν έχει σημασία αν ο 80χρονος πολιτευτής ζήτησε σε αντάλλαγμα για τη στήριξή του στο κόμμα τη θέση του διοικητή στην Καρδίτσα. Πως δεν έγινε και τίποτε εάν εκείνος της Λέρου αποκαθιστά την αλήθεια για το Μακεδονικό με το σχόλιοA «Και οι που…δες αισθάνονται γυναίκες αλλά δεν είναι». Και πως δεν είναι και τόσο φοβερό όλοι, μα όλοι οι διοικητές νοσοκομείων και οι αναπληρωτές τους να είναι κομματικοί φίλοι.  Αλλο οι κομματικοί φίλοι σκέτο, γράφει με την αόρατη μελάνη του το non  paper. Και άλλο οι κομματικοί φίλοι μεταπτυχιακό – κι ας έχει το υπόλοιπο 40% τίτλους ειδίκευσης εντελώς άσχετης με τη διοίκηση, τα οικονομικά και την πληροφορική. Δηλαδή μπορεί να διοικήσει κανείς ένα νοσοκομείο έχοντας εκπονήσει μεταπτυχιακό για τη δακοκτονία; Μετράει η ειδίκευση στη ζωή των αμοιβάδων;

Δεν μπορεί να μετρήσει. Τουλάχιστον δεν μπορεί να μετρήσει και για μια κυβέρνηση που διαφημίζει ως καταστατική της αρχή την αξιοκρατία και ακριβώς πάνω σε αυτήν την αρχή επιχειρεί να χτίσει ένα ηθικό πλεονέκτημα απέναντι στα βουλκανιζατέρ και τα πλαστά πτυχία της προηγούμενης κυβέρνησης. Από αυτήν την άποψη, το non paper δεν είναι παρά το λάθος που φαντασιώνεται πως διορθώνει το προηγούμενο λάθος.

Το λάθος που επιχειρεί να υποκαταστήσει δια της στατιστικής την τραγωδία του διορισμού και της αποπομπής μέσα σε 48 ώρες ενός και μόνο διοικητή από τους εκατό και πλέον που διορίστηκαν με Κικίλια κριτήρια – με τα παλαιοκριτήρια της  ρουσφετολογίας.

Τι γράφει το non paper χωρίς να το γράφει; Πως υπάρχει μια αξιοκρατική ρουσφετολογία. Πως τα ρουσφέτια που γίνονται με μεταπτυχιακά δεν είναι και τόσο ρουσφέτια. Πως η αριστεία μπορεί να αφορά πολλά, αλλά όχι τα δημόσια νοσοκομεία. Και πως οι σχολές δημόσιας υγείας δεν έχουν καμία θέση στην επικράτειά τους: οι ειδικοί του χώρου, δηλαδή εκείνους που θα έπρεπε να αναζητήσει η κυβέρνηση για να στελεχώσουν διοικητικά το δημόσιο σύστημα Υγείας, αποκλείστηκαν σχεδόν όπως θα αποκλειόταν ένας ιδιοκτήτης βουλκανιζατέρ. Εξορίστηκαν από την Υγεία επειδή έναντι αυτών κατίσχυσαν τα non paper με τις στατιστικές που κρύβουν τις τραγωδίες.

Ο 80χρονος καθάρισε με την τραγωδία του και για τους 112. Ηταν η Ιφιγένεια του πρώτου μαζικού διορισμού της κυβέρνησης που, αλίμονο, έγινε και αυτός χωρίς αξιοκρατία όπως τόσοι και τόσοι στο παρελθόν.

Τι μένει τώρα; Να κάτσει η σκόνη και να ξεχαστεί ως την ημέρα που όχι ένα ανώνυμο non paper αλλά ένα υπουργικό δελτίο Τύπου θα περιγράφει τα θριαμβευτικά αποτελέσματα της αξιολόγησης του έργου των νέων νοσοκομειακών διοικητών. Για να αποδειχθεί πως εκτός από αξιοκρατική, η ρουσφετολογία μπορεί να είναι εξόχως αποτελεσματική και αποδοτική. Πως μπορεί μια χαρά να λειτουργήσει ως υποκατάστατο όλων των καταστατικών αρχών μέχρι να επιστρέψει οριστικά ως καταστατική αρχή.