Η Τουρκία, ο Μακρόν και το ΝΑΤΟ

Το ΝATO ετοιμάζεται να γιορτάσει τα 70 χρόνια από την ίδρυσή του αλλά το κλίμα δεν είναι και τόσο εορταστικό. Τα συμπέρασμα από την ανάγνωση των σημερινών άρθρων και σχολίων του γερμανικού τύπου, συνοψίζονται στο ότι υπάρχουν δύο ηγέτες, ο τούρκος πρόεδρος  Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και ο γάλλος ομόλογός του Εμμανουέλ Μακρόν, που «φροντίζουν» να διαταράσσουν το κλίμα σύμπνοιας και συναίνεσης που θέλει να παρουσιάσει προς τα έξω η μόνη εναπομείνασα συμμαχία στην Ευρώπη:

Συρία και οι S – 400

«Δύο κόσμοι» είναι το τίτλος σχολίου της Süddeutsche Zeitung του Μονάχου, όπου ο ένας είναι ο κόσμος του ΝΑΤΟ και ο άλλος αυτός της Τουρκίας. «Η Τουρκία» γράφει ο αρθρογράφος της «θέλει να μπλοκάρει τα αμυντικά σχέδια της συμμαχίας για τις χώρες της Βαλτικής και την Πολωνία, όσο καιρό το ΝΑΤΟ δεν αναγνωρίζει τους Κούρδους πολιτοφύλακες του YPG ως απειλή για την Τουρκία. Το YPG ήταν πριν την τουρκική στρατιωτική επιχείρηση στη βόρεια Συρία εταίρος των ΗΠΑ εναντίον των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους. Αλλά για την Άγκυρα είναι τρομοκράτες, παρακλάδι του ΡΚΚ (…) η χώρα δικαιολόγησε την στρατιωτική επιχείρηση ως μέτρο αυτοάμυνας. Την τελευταία εβδομάδα του Οκτωβρίου η επιχείρηση σταμάτησε, μετά από συμφωνία του Ερντογάν με τον Βλάντιμιρ Πούτιν για κοινές περιπολίες στη μεθόριο Τουρκίας-Συρίας και διάφορες ‘ζώνες επιρροής’. Με αυτόν τον τρόπο η Τουρκία ενίσχυσε την υπεροχή της Ρωσίας στην Συρία – και έτσι έγινε ο σημαντικότερος αντίπαλος του ΝATO».

Εκτός όμως από το συριακό οι διαφορές του ΝATO με την Τουρκία υφίστανται και σε ό,τι αφορά την αγορά του ρωσικού συστήματος αεράμυνας S-400, το οποίο δεν είναι συμβατό με τα συστήματα του ΝATO. «Για τη Μόσχα ήταν μια τεράστια επιτυχία γιατί η Ρωσία προσπαθεί από πολύ καιρό να απομακρύνει την Τουρκία από το ΝATO (…) Μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει χρήση των S – 400 (…) αλλά ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου τόνισε ότι η Τουρκία δεν τους αγόρασε για να τους κρατήσει στην αποθήκη».

Όλοι κατά του Μακρόν

Και μετά τον Ερντογάν είναι και ο Εμμανουέλ Μακρόν, o oποίος χθες, στην κοινή συνέντευξη τύπου με τον Γ. Γραμματέα του ΝΑΤΟ, αναρωτήθηκε φωναχτά «ποιος είναι ο κοινός εχθρός του ΝΑΤΟ ως αμυντική συμμαχία, είναι η Ρωσία, η Κίνα, δεν νομίζω» δίνοντας τη δική του απάντηση. Σε συνδυασμό με όσα είπε και επανέλαβε χθες για την «εγκεφαλικά νεκρή» δυτική συμμαχία «ως αφύπνιση, ως wake up call» των νατοϊκών εταίρων, ο γερμανικός τύπος περνά τον γάλλο πρόεδρο «γενεές δεκατέσσερις».

Για έναν «νέο Μακρόν» κάνει λόγο η Süddeutsche Zeitung. Για ένα «δεύτερο πλήγμα κατά του ΝATO» περιγράφει το κλίμα η die Welt. Η Handelsblatt  εντάσσει την προσέγγισή του στο γενικότερο πρόβλημα ηγεσίας στην Ευρώπη και επισημαίνει ότι «ο γάλλος πρόεδρος λέει ότι θέλει να ενισχύσει την Ευρώπη, αλλά η υπερκινητικότητά του επενεργεί καταστροφικά». Η συντάκτρια ανατρέχει στις τελευταίες γερμανογαλλικές διαφωνίες, που πυροδότησαν οι θέσεις Μακρόν για το ΝATO και τις αντιδράσεις από γερμανούς πολιτικούς και την ίδια τη Μέρκελ και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι με όλα αυτά γίνεται σαφές ότι μια συνάντηση σε επίπεδο αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων είναι το λάθος σώμα για πολιτικές συζητήσεις βασικών θέσεων.

«Φυσικά μια συμμαχία πρέπει να ξεκαθαρίσει, ποιος επιβουλεύεται την ασφάλεια των μελών της, όπως ζητά ο Μακρόν», επισημαίνει. «Επικρατεί όμως σχεδόν ομοφωνία ότι η Ρωσία, η Κίνα και οι τρομοκράτες αποτελούν τον αντίπαλο του ΝΑΤΟ. Η ισλαμιστική τρομοκρατία υποτιμάται στη θεώρηση  Μακρόν. Μόνο που από τη θεώρηση των αντολικοευρωπαϊκών χωρών και η ρωσική απειλή δεν γίνεται λιγότερη. Και κανείς δεν έχει κέρδος, όταν παρόντος του Τραμπ οι Ευρωπαίοι εμφανίζονται ως ένας σωρός από μαλωμένους εταίρους. Κοινές θέσεις χρειάζεται επί του παρόντος η Ευρώπη περισσότερο από ηγεσία».

Ειρήνη Αναστασοπούλου