Να γκρεμίσει τον μύθο του «ξένου» και του «ιθαγενή» επιχειρεί σε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του, το επιστημονικό περιοδικό National Geographic με τίτλο «Στον 21ο αιώνα, είμαστε όλοι μετανάστες».
Στο άρθρο του, ο πολυβραβευμένος βρετανοπακιστανικής καταγωγής συγγραφέας, Μοχσίν Χαμίντ, δίνει τη δικιά του εκδοχή για την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους και την ιστορία της μετανάστευσης, θέλοντας να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι όλοι προερχόμαστε από κύματα μεταναστών.
«Γιατί πρέπει να διαχωριζόμαστε σε μετανάστες και ιθαγενείς;» αναρωτιέται ο Μοχσίν.
Προερχόμαστε όλοι από μετανάστες, αναφέρει το άρθρο. Το είδος μας, συνεχίζει, οι Homo sapiens, δεν εξελίχθησαν στη Λαχώρη, από όπου γράφω αυτές τις λέξεις. Όπως επίσης δεν εξελιχθήκαμε στην Σαγκάη ή την Τοπέκα ή το Μπουένος Άιρες ή το Κάιρο ή το Όσλο, από όπου πιθανότατα να τις διαβάζετε.
Κανένας μας δεν είναι «ντόπιος»
Ακόμη και αν ζείτε σήμερα στην Μεγάλη Ρηξιγενή Κοιλάδα, στην Αφρική, τη μητέρα – ήπειρο όλων μας, στην τοποθεσία των πρώτων ανακαλυμμένων λειψάνων του είδους μας, οι πρόγονοί σας επίσης μετακινήθηκαν.
Έφυγαν, υπέστησαν αλλαγές και αναμίχθηκαν πριν επιστρέψουν στον τόπο που ζείτε τώρα, ακριβώς όπως έφυγα από τη Λαχώρη, έζησα δεκαετίες στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη και επέστρεψα στο σπίτι, όπου έκαναν κάποτε οι παππούδες και οι γονείς μου, το σπίτι όπου πέρασα μεγάλο μέρος της παιδικής μου ηλικίας, φαινομενικά ιθαγενής αλλά τελείως αλλαγμένος, από τα ταξίδι μου.
Κανένας από εμάς δεν είναι ντόπιος του τόπου που ονομάζει «σπίτι». Και κανείς από εμάς δεν είναι «ντόπιος» αυτή τη χρονική στιγμή.
«Το να είσαι άνθρωπος σημαίνει να μεταναστεύεις» αναφέρει στο άρθρο του ο Μοχσίν.
Ενθαρρύνουμε την κοινωνία να επικεντρωθεί μόνο στο «νέο», στην απόκτηση, παρά στην απώλεια που είναι το νήμα που ενώνει το είδος μας.
Οι άνθρωποι μετακινούνταν πάντα
Κινούμαστε όταν δεν είναι πλέον δυνατόν να μείνουμε στο μέρος που είμαστε. Κινούμαστε εξαιτίας των περιβαλλοντικών πιέσεων και των φυσικών κινδύνων και της στενομυαλιάς των γειτόνων μας – και να είμαστε αυτοί που θέλουμε να είμαστε, να αναζητήσουμε αυτό που θέλουμε να αναζητήσουμε.
Οι άνθρωποι μετακινούνταν πάντα. Οι πρόγονοί μας κινούνταν όπως και οι σύγχρονοι άνθρωποι, όπως το ίδιο θα κάνουν και οι απόγονοί μας, εξηγεί το άρθρο.
Θα κινούνται καθώς το κλίμα αλλάζει, καθώς αυξάνονται τα επίπεδα της θάλασσας, καθώς συνεχίζονται οι πόλεμοι, καθώς ένας τρόπος οικονομικής δραστηριότητας πεθαίνει και παραχωρείται θέση σε έναν άλλον.
Η δύσκολη πραγματικότητα
«Δεν είναι εύκολο να αποδεχτούμε την πραγματικότητα ότι προερχόμαστε από ένα αποδημητικό είδος» εξηγεί ο αρθρογράφος.
Θα χρειαστούν, συνεχίζει, νέες τέχνες, νέα ιστορίες, νέοι τρόποι ζωής, ένας πιο δίκαιος και περιεκτικός κόσμος, καλύτερος για εμάς και τα εγγόνια μας, καλύτερο φαγητό, καλύτερη μουσική και λιγότερη βία.
Ένα είδος μεταναστών που θα νιώθει επιτέλους καλά με το να είναι μετανάστες. «Αυτός για μένα είναι ένας προορισμός που αξίζει να εξερευνηθεί» εξηγεί ο Μοχσίν. «Είναι η κεντρική πρόκληση και ευκαιρία που μας προσφέρει κάθε μετανάστης: να δούμε σε αυτόν ή αυτήν την πραγματικότητα του εαυτού μας» καταλήγει το άρθρο.
Ο Iwao Hakamata από την Ιαπωνία πέρασε περισσότερο από τη μισή ζωή του στην απομόνωση, περιμένοντας να εκτελεστεί για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε ποτέ
Η παράσταση «Στο Τσακ» θα παρουσιαστεί στις και 25 και 26 Δεκεμβρίου στο Radio City της Θεσσαλονίκης, ενώ από τις 16 Ιανουαρίου θα μεταφερθεί στο Θέατρο Αλέκος Αλεξανδράκης στην Αθήνα.
