O Παναθηναϊκός, η φωτιά και η ελπίδα

Ο Παναθηναϊκός του πρώτου ημιχρόνου ήταν μια ομάδα που θύμιζε εκείνη που βλέπαμε στα ντέρμπι. Μια ομάδα με θέληση, με πάθος, που έβγαλε φάσεις, έπαιζε γρήγορο ποδόσφαιρο και προσπάθησε αρχικά να αναγκάσει και στη συνέχεια να εκμεταλλευτεί τα λάθη του αντιπάλου.

Το πρέσινγκ που έκαναν οι παίκτες του Δώνη στα 3/4 του γηπέδου ανάγκασε τον Αστέρα να υποπέσει σε πολλά λάθη, τον κράτησε πίσω από τη μεσαία γραμμή του γηπέδου, δεν του επέτρεψε να φτάσει σε τελικές προσπάθειες. Οι Αρκάδες ολοκλήρωσαν το πρώτο ημίχρονο χωρίς τελική προσπάθεια, ο Παναθηναϊκός εκτός του γκολ είχε δύο κλασικές ευκαιρίες με τον Περέα και 2-3 μακρινά σουτ και όλα έδειχναν πως για πρώτη φορά θα καταφέρει να φτάσει σε μια άνετη νίκη.

Η εικόνα του Παναθηναϊκού στο δεύτερο μέρος δεν ήταν κακή, ήταν όμως αφελής και με μια συμπεριφορά που δεν ταιριάζει σε τούτη την έκδοση του Παναθηναϊκού. Μια συμπεριφορά σαν να έχουν τελειώσει όλα και μια αντιμετώπιση του αγώνα σαν να ήταν θέμα χρόνου να έρθει το δεύτερο γκολ που θα το τελείωνε.

Αυτή τη νοοτροπία πρέπει να αλλάξει ο Παναθηναϊκός για να κάνει ένα βήμα μπροστά. Ο Αστέρας του έδωσε πολλούς χώρους, υπήρξαν πολλές φορές που οι «πράσινοι» έφευγαν με παίκτη παραπάνω στην κόντρα επίθεση, αλλά είτε καθυστερούσαν να κάνουν την τελική πάσα, είτε δεν ολοκλήρωναν ποτέ την προσπάθεια, με αποτέλεσμα να αφήσουν τον Αστέρα στο ματς και να αγχωθούν στο φινάλε. Οι μηδέν τελικές των Αρκάδων στο πρώτο ημίχρονο, έγιναν εννιά στο δεύτερο, με κάποιες εξ αυτών να είναι πολύ επικίνδυνες, όπως το σουτ του 70’ που έβγαλε ο Διούδης.

Τι κρατάει ο Παναθηναϊκός από το συγκεκριμένο παιχνίδι, εκτός φυσικά από τους τρεις βαθμούς; Το μηδέν στην άμυνα για δεύτερο σερί παιχνίδι, την εικόνα του Διούδη, που σε ακόμα ένα ματς ήταν εξαιρετικός και τον καταπληκτικό Σένκεφελντ.

Ο Ολλανδός, όσο περνάει ο καιρός, γίνεται ολοένα και καλύτερος. Ένας από τους καλύτερους αμυντικούς της Ελλάδας και ο καλύτερος στόπερ που έχει παίξει τα τελευταία χρόνια στον Παναθηναϊκό μαζί με τον Μολέδο. Δεν είναι υπερβολή αν πούμε πως ο Σένκεφελντ είναι στο ίδιο επίπεδο με τον Βραζιλιάνο, με την – υπέρ του – διαφορά πως ο Ολλανδός είναι περισσότερο «μπαλαδόρος» από τον Μολέδο.

Ο Παναθηναϊκός έχει μπροστά του ένα ματς στον Βόλο και ένα με τη Λαμία στο ΟΑΚΑ στα οποία μπορεί να πάρει δύο νίκες, να «πατήσει» στην εξάδα και να εδραιωθεί σε αυτή μπαίνοντας στον δεύτερο γύρο.