Κατερίνα Βρανά: Το χιούμορ είναι καταπληκτικό όπλο ζωής

Μία Ελληνίδα stand up comedian, που το CNN την είχε κατατάξει ανάμεσα στις 13 καλύτερες κωμικούς του κόσμου, έμελλε να είναι και πρωταγωνίστρια ενός δράματος που είχε σχέση με την υγεία της με ανατρεπτικές συνέπειες για τη ζωή της καθιστώντας της ανάπηρη. Πρόκειται για την stand up comedian Κατερίνα Βρανά που σήμερα “δίνει” μαθήματα αισιοδοξίας και χιούμορ έχοντας μετατρέψει την περιπέτεια της υγείας της σε μία παράσταση stand up με τίτλο Staying Alive (Σχεδόν Πέθανα).

“Το χιούμορ είναι ένα καταπληκτικό όπλο στη ζωή” λέει μιλώντας στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αναπηρίας. Η Κατερίνα Βρανά θα βρεθεί στη Θεσσαλονίκη τις 8 Δεκεμβρίου (ώρα 18:00) προκειμένου να μιλήσει για την περιπέτεια της υγείας της και την σημασία της αποκατάστασης σε εκδήλωση που διοργανώνει η Εuromedica-Αρωγή στην αίθουσα εκδηλώσεων των εγκαταστάσεών της. Στη διάρκεια της εκδήλωσης, στην οποία η είσοδος είναι ελεύθερη, θα παρουσιάσει ένα κομμάτι της παράστασης της Staying Alive (Σχεδόν Πέθανα) και θα απαντήσει σε ερωτήματα.

«Σχεδόν πέθανα»

Η δραματική περιπέτεια της Κατερίνας Βρανά άρχισε τον Απρίλιο του 2017 στη Μαλαισία όπου θα έκανε περιοδεία δίνοντας παραστάσεις. Βρέθηκε στο νοσοκομείο με συμπτώματα δηλητηρίασης αλλά διαγνώστηκε ότι έχει πάθει διάτρηση εντέρου και ύστερα έπαθε σηψαιμία που οδήγησε σε σηπτικό σοκ. “Σχεδόν πέθανα” λέει η Κατερίνα Βρανά και προσθέτει: “Ήταν ένα δράμα που το έζησε η οικογένειά μου γιατί εμένα με είχαν επί πέντε μήνες σε τεχνητό κώμα. Επειδή ήμουν σε κώμα έχασα όλο αυτό το δράμα”.

Μετά από πέντε μήνες βγήκε από το κώμα και σιγά σιγά άρχισε να επανέρχεται με μικροπροβλήματα αλλά ύστερα από δύο εβδομάδες έχασε την όρασή της και δεν μπορούσε να αναπνεύσει. Το Σεπτέμβρη του 2017 επέστρεψε στην Ελλάδα, στο σπίτι της μητέρας της, ενώ από τον Φεβρουάριο του 2019 άρχισε να δίνει παραστάσεις με θέμα την περιπέτεια της υγείας της και το πως την αντιμετώπισε.

“Από τότε συνέρχομαι σιγά -σιγά, πολύ αργά, βαρετά αργά. Κανείς δεν ξέρει εάν θα επανέλθω στην κατάσταση που ήμουν πριν αρρωστήσω. Εγώ πιστεύω ότι θα επανέλθω αλλά και να μην επανέλθω τελείως δεν πειράζει. Η κατάσταση μου αλλάζει αργά αλλά συνέχεια. Δεν προλαβαίνω να αποδεχτώ κάτι , μόλις πάω να το αποδεχτώ ξαναγίνεται κάτι άλλο. Από τον Φεβρουάριο του 2019 που άρχισα να κάνω παραστάσεις πάλι άλλαξε η ζωή μου. Μπορώ να ταξιδεύω, κινούμαι σιγά σιγά, αλλά δεν έχει χρειαστεί να αποδεχτώ κάτι. Έρχομαι από ένα πολύ μεγάλο σοκ και τα πράγματα φτιάχνουν. Αυτό στο οποίο δυστυχώς δεν είμαι πολύ καλή είναι το να κάνω υπομονή. Δηλαδή δεν αλλάζει και τίποτα αν κάνω υπομονή, δεν πάνε τα πράγματα πιο γρήγορα”, προσθέτει η Κατερίνα Βρανά.

«Το χιούμορ είναι καταπληκτικό όπλο ζωής»

Τη δύναμή της την αντλεί, όπως λέει, από την οικογένειά της κι από το γεγονός ότι είναι ένα αισιόδοξο άτομο που διασκεδάζει με τα πάντα. “Διασκεδάζω ακόμη και την κατάσταση στην οποία είμαι. Διασκεδάζω κι εγώ και η οικογένειά μου. Πιστεύω ότι το χιούμορ είναι καταπληκτικό όπλο στη ζωή, σε βοηθάει να χειριστείς τα πάντα πολύ καλύτερα και κάνει και τις πιο βαριές καταστάσεις πιο ελαφριές, λιγότερο δυσβάστακτες” .

Η Κατερίνα Βρανά χρησιμοποιεί αμαξίδιο για να κινείται στις παραστάσεις της . “Τα πόδια μου περπατάνε μια χαρά ωστόσο δεν μπορούν να με κρατήσουν όρθια, πάω σαν μαούνα στην τρικυμία . Δεν έχω ισορροπία. Κινούμαι και με αμαξίδιο και περπατώντας αλλά χρειάζεται να κρατιέμαι από κάποιον για να παίρνω στήριγμα και ισορροπία. Η όρασή μου φτιάχτηκε , η ομιλία μου βελτιώθηκε, όλα πολύ αργά και σταθερά και όχι τόσο γρήγορα όσο θα ήθελα” συνεχίζει η Κατερίνα Βρανά.

Το μήνυμα που δίνει για την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι “οι καλύτεροι και οι ομορφότεροι” και κατά τη γνώμη της πιθανώς και οι πιο δυνατοί.

“Νομίζω ότι το να έχεις κάποια αναπηρία και να έχεις κάποια δυσκολία δεν σε αποκλείει από το να μπορείς να συμμετάσχεις πλήρως στη ζωή. Θα έπρεπε στην Ελλάδα να μη φοβόμαστε να βγαίνουμε από το σπίτι. Στην Ελλάδα οι δρόμοι και τα πεζοδρόμια είναι χάλια αλλά δεν βοηθάει ο φόβος και η ντροπή που έχουμε” .