Σταχυολογώ επιχειρήματα ανθρώπου που διδάσκει στα παιδιά μας Πολιτικές Επιστήμες στο πανεπιστήμιο! Δεν χρειάζεται να αναφέρω ονόματα. Γιατί δεν είναι ο μόνος. Το ζήτημα είναι το μέλλον που περιμένει την κοινωνία μας όταν τέτοιες ιδέες και λογικές προωθούνται και γεμίζουν τα μυαλά της νέας γενιάς.

– Το πρώτο επιχείρημα είναι πως ο λαός μένει χωρίς ψωμί διότι «όλα τα παίρνουν οι πλούσιοι». Με τεράστιο «χρέος γύρω στο 190% του ΑΕΠ η ποθητή ανάπτυξη δεν πρόκειται να έρθει».

Καμία αναφορά βέβαια δεν γίνεται στο γεγονός ότι, όπως βεβαίωσε το ΔΝΤ, η ελληνική χρεοκοπία προκλήθηκε από το γεγονός πως από το σύνολο των κρατικών δαπανών γύρω στο 70% πηγαίνει για μισθούς του δημόσιου τομέα και συντάξεις. Το 20% αναλίσκεται στην εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους και το υπόλοιπο μόνο κατευθύνεται σε κυβερνητικές επιλογές (βλ. IMF Press releases, May 2010). Προφανώς, ξοδεύοντας για παροχές με χρήματα που δεν είχαν ποτέ κερδηθεί, δεν συνιστούν για κάποιους πραγματικό χρέος για την κοινωνία.

– Στον τομέα της παιδείας «το μέλλον των παιδιών διαγράφεται ζοφερό» αν ιδρυθούν ιδιωτικά «ψευτοπανεπιστήμια». Προφανώς με τα δημόσια μόνο που υπάρχουν σήμερα και που υποχρηματοδοτούνται, μια και οι αριστεροί εγκέφαλοι της χώρας εμπνεύστηκαν την ίδρυση σχολών σε κάθε επαρχιακή κωμόπολη, το μέλλον προμηνύεται λαμπρό, γεμάτο επιτεύγματα. Ιδιαίτερα με τη λειτουργία ασύλου προστασίας της βίας, των αυθαιρεσιών και του μονοκομματικού σκοταδισμού!

– Ούτε ελευθερία έχουμε σήμερα, συνεχίζει το σχετικό επιχείρημα. Διότι υπάρχει «καπιταλιστική ολιγαρχία». Που «πνίγει με φόρους» την όποια οικονομική ελευθερία. Μόνο που ο καπιταλισμός το πρώτο πράγμα που αποστρέφεται είναι οι φόροι. Κάθε είδους φόρους. Αυτοί συνιστούν αντίθετα μέρος κάθε «σοβαρού» σοσιαλιστικού οπλοστασίου. Η νεολαία πράγματι «χρωστάει 35.000 το κεφάλι», λόγω όμως διορισμών στο Δημόσιο και ενός υπερδιογκωμένου κρατικού τομέα. Φτιαγμένου για την υλοποίηση διανεμητικών αριστερών οραμάτων. Οχι λόγω νεοφιλελεύθερων επιταγών.

– «Φταίνε εκείνοι που της στέρησαν (της νεολαίας) όσα οι δικές μας γενιές απόλαυσαν» συνεχίζει το επιχείρημα. Απολαβές δηλαδή με δανεικά. Δίχως παραγωγικότητα, σε μια χώρα μη ανταγωνιστική. Μια αγορασμένη, ουσιαστικά, και ψεύτικη ευημερία. Δοσμένη από πάνω προς τα κάτω. Στηριγμένη σε ξύλινα πόδια. Δίχως υποδομές και διαρθρωτική αποτελεσματικότητα. Οποτε επεσήμαινα τότε τον αφύσικο όγκο των δημόσιων δαπανών, αντιμετώπιζα χλεύη και βαρεμάρα. Ενα σύστημα βέβαια που με τον πρώτο άνεμο κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος!

Με τέτοιους ανορθολογισμούς δηλητηριάζονται οι ψυχές των νέων. Κι εμείς προσδοκούμε ένα αύριο δυναμικής ανάπτυξης και πολιτικής ισορροπίας. Θα περιμένουμε για πολύ…

Headlines