Η Ελλάδα και η Σύνοδος του ΝΑΤΟ

Η φετινή χρονιά δεν προσφέρεται για εορτασμούς με αφορμή τη συμπλήρωση εβδομήντα ετών από την ίδρυση του ΝΑΤΟ. Ο αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ αντιλαμβάνεται το ΝΑΤΟ σαν ένα κλειστό κλαμπ, η σημασία του οποίου εξαρτάται μόνο από το αν τα μέλη του είναι οικονομικά ενήμερα. Την ίδια στιγμή, οι Ηνωμένες Πολιτείες συνεχίζουν να ανέχονται με τρόπο κυνικό τις τουρκικές πρακτικές στην εξωτερική πολιτική, παρόλο που η Τουρκία αναβαθμίζει διαρκώς τις στρατιωτικές της σχέσεις με τη χώρα που θεωρείται βασική «απειλή» για τη Συμμαχία, τη Ρωσία.

Η Ελλάδα χρειάζεται πατριωτική εξωτερική πολιτική και σύνοδοι όπως αυτές του ΝΑΤΟ αποτελούν ευκαιρία ώστε να εργαστεί προς την κατεύθυνση αυτήν. Κατά πρώτο λόγο, υπάρχει περιθώριο ενίσχυσης των ελληνικών θέσεων στο πλαίσιο καλύτερης διαπραγμάτευσης με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η ελληνική κυβέρνηση μπορεί, για παράδειγμα, να ζητήσει  ανοιχτά την ουσιαστική συμμετοχή τους στο σχήμα Ελλάδας – Ισραήλ – Κύπρου και όχι να αρκείται σε γενικόλογες δηλώσεις περί ύπαρξης κόμβου σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο και στα Βαλκάνια. Ο τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν όχι μόνο διαπραγματεύεται με την αμερικανική κυβέρνηση, αλλά συνεχίζει να πετυχαίνει σχεδόν ό,τι θέλει. Σε τέτοιο σημείο που διαφαίνεται η «παρακμή» της υπερδύναμης.

Επίσης, η Ελλάδα έχει αρχίσει να θίγει τον τελευταίο καιρό το ζήτημα της πώλησης όπλων από δυτικές χώρες στην Τουρκία. Πράττει ορθά και πρέπει να συνεχίσει να δίνει έμφαση σε αυτό. Προξενεί αρνητική εντύπωση ότι η Γερμανία – σύμφωνα με ΜΜΕ της χώρας – ξαναρχίζει τις πωλήσεις όπλων, προκαλώντας την αντίδραση κομμάτων όπως οι Πράσινοι. Η ελληνική κυβέρνηση καλείται πλέον να καυτηριάζει ανοιχτά τέτοιου είδους επιλογές, ακόμα και αν δεν έχει τη δύναμη να τις ανατρέψει.

Τέλος, για να έχει μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας η προσπάθεια της Ελλάδας να πείσει τους εταίρους της για τις ευαισθησίες της, θα βοηθήσει ο εμπλουτισμός της ελληνοκεντρικής προσέγγισης των διεθνών σχέσεων με μια ευρύτερη θεώρηση των πραγμάτων. Οταν αγνοούμε τα προβλήματα των άλλων, είναι λογικό και για τους άλλους να αδιαφορούν για τις θέσεις μας. Η στάση της Τουρκίας είναι βασικό αγκάθι για την ευρωπαϊκή ασφάλεια, αλλά δεν είναι το μοναδικό.

Ο δρ Γιώργος Ν. Τζογόπουλος είναι ερευνητής στο Begin Sadat Centre for Strategic Studies (Ισραήλ) και στο ΕΛΙΑΜΕΠ και διδάσκει Διεθνείς Σχέσεις στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΝΕΑ