Τίποτα δεν τρομάζει έναν γονιό όσο το να χάσει ξαφνικά το παιδί του. Και, δυστυχώς, τους πρώτους μήνες της ζωής του αυτό μπορεί να συμβεί εντελώς αναπάντεχα, αφήνοντάς μας συντετριμμένους και αδύναμους να αντιληφθούμε πλήρως την καταστροφή. Το Σύνδρομο Βρεφικού Αιφνιδίου Θανάτου είναι ο κύριος λόγος που τα μωρά ηλικίας ενός μήνα έως ενός έτους φεύγουν από τη ζωή και πλήττει βρέφη που έως τότε φαίνονταν απολύτως υγιή. Τι είναι, λοιπόν, αυτό το φρικτό φαινόμενο; Ποια μωρά κινδυνεύουν περισσότερο; Και τι μπορούμε να κάνουμε για να εξασφαλίσουμε πως το νεογέννητο παιδί μας θα διαφύγει τον κίνδυνο;

Τι είναι το Σύνδρομο Βρεφικού Αιφνιδίου Θανάτου

Πρόκειται για τον απρόσμενο, ξαφνικό θάνατο ενός βρέφους μικρότερου από ενός έτους, τα αίτια του οποίου δεν εξηγούνται ακόμη και μετά από τη νεκροψία. Ο κίνδυνος αυξάνεται μεταξύ της ηλικίας των δύο και των τριών μηνών και συμβαίνει λίγο συχνότερα στα αγόρια από ό,τι στα κορίτσια.

Ποια βρέφη κινδυνεύουν περισσότερο;

Αν και δεν έχουν ανακαλυφθεί ακόμη τα ακριβή αίτια που οδηγούν στο Σύνδρομο Βρεφικού Αιφνιδίου Θανάτου, οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει ορισμένους παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο.

Οι κυριότεροι από αυτούς είναι οι εξής:

Ύπνος πρηνηδόν (μπρούμυτα)

Μεταχειρισμένα ή/και μαλακά στρώματα ή επισφαλή μέρη για ύπνο (καναπές, κρεβάτι γονιών, αλλαξιέρα)

Περιττά σκεπάσματα ή μαξιλάρια

Υπερθέρμανση εξαιτίας των ρούχων, των σκεπασμάτων ή της θερμοκρασίας του δωματίου

Μικρή ηλικία μητέρας (κάτω των 20 ετών)

Μητέρα που κάπνιζε κατά τη διάρκεια της κύησης

Ελλιπής προγεννητική φροντίδα ή πλήρης απουσία της

Παθητικό κάπνισμα μωρού

Τι πιστεύουν οι επιστήμονες

Έρευνες έχουν δείξει ότι το Σύνδρομο Βρεφικού Αιφνιδίου Θανάτου ίσως οφείλεται στη δυσκολία του σώματος του βρέφους να ρυθμίσει σωστά την αναπνοή, τις καρδιαγγειακές λειτουργίες ή/και τη θερμοκρασία του σώματος, εξαιτίας κάποιας υποκείμενης καθυστέρησης στην ανάπτυξη ή κάποιου αδιάγνωστου προβλήματος στα μέρη του εγκεφάλου που ελέγχουν αυτές τις λειτουργίες. Ωστόσο, αυτές οι καθυστερήσεις στην ανάπτυξη δεν αρκούν από μόνες τους για να οδηγήσουν σε αυτό το φρικτό γεγονός. Είναι οι συγκυρίες που τις μετατρέπουν σε κρίσιμες για τη ζωή του βρέφους. Για παράδειγμα, ένα βρέφος που κοιμάται μπρούμυτα με τα σκεπάσματα να καλύπτουν το κεφάλι του, κανονικά ξυπνά και κλαίει όταν παραζεσταθεί. Αν όμως αντιμετωπίζει κάποια καθυστέρηση στην ανάπτυξη του εγκεφάλου του, ενδέχεται να μην σταλεί το κατάλληλο σήμα ώστε να ξυπνήσει.

Έτσι, οι επιστήμονες του Αμερικανικού Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού & Ανθρώπινης Ανάπτυξης έχουν διατυπώσει την θεωρία πως το Σύνδρομο Αιφνίδιου Θανάτου οφείλεται στον συνδυασμό τριών παραγόντων κινδύνου. Τα μωρά που χάνουν τη ζωή τους εξαιτίας του βρίσκονται σε κριτικό στάδιο της ανάπτυξης του ανοσοποιητικού, καρδιαγγειακού και αναπνευστικού τους συστήματος, αντιμετωπίζουν υποκείμενες νευρολογικές διαταραχές ή μυϊκή αδυναμία και επηρεάζονται από κάποιον περιβαλλοντικό παράγοντα, όπως ο ύπνος σε μαλακό στρώμα.

Πώς μπορείτε να προστατεύσετε το μωράκι σας

Φροντίστε να κοιμάται ανάσκελα. Ακόμη και ο ύπνος στο πλάι είναι επικίνδυνος, καθώς είναι εύκολο να γυρίσει μπρούμυτα κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Επιλέξτε ένα σκληρό, ίσιο στρώμα.

Χρησιμοποιήστε σεντόνια που εφαρμόζουν ακριβώς στο κρεβάτι του. Μην τοποθετείτε στην κούνια του μαξιλάρια, κουβέρτες και κουκλάκια μέχρι να φτάσει στην ηλικία του ενός έτους.

Κοιμηθείτε στο ίδιο δωμάτιο, αλλά όχι στο ίδιο κρεβάτι.

Αν την δέχεται, δώστε του πιπίλα την ώρα του ύπνου. Μην την ξανατοποθετήσετε στο στόμα του αφού κοιμηθεί.

Εμβολιάστε το.

Αν έχετε τη δυνατότητα, θηλάστε το τουλάχιστον για τους πρώτους έξι μήνες της ζωής του.

Ελέγξτε τη θερμοκρασία. Το δωμάτιο θα πρέπει να είναι άνετο και δροσερό. Αντί για σκεπάσματα, προτιμήστε τους υπνόσακους.

Μην καπνίζετε, μην πίνετε και μην κάνετε χρήση ναρκωτικών. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, όλες αυτές οι συμπεριφορές μπορούν να επηρεάσουν την ανάπτυξή του. Αργότερα, μειώνουν την ικανότητά σας να είστε σε εγρήγορση, βάζοντας το μωρό σας σε κίνδυνο.

Φροντίστε τον εαυτό σας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Προσέξτε τη διατροφή σας, ασκηθείτε και φανείτε συνεπής στους τακτικούς ελέγχους.

Headlines