Ο αγαπημένος «Καρυοθραύστης» στο Christmas Theater από τα μπαλέτα Μπολσόι

Μία από τις πιο ιστορικές ακαδημίες μπαλέτου στον κόσμο έρχεται στην Αθήνα τον Δεκέμβριο πλαισιωμένη από κορυφαίους σολίστ του θεάτρου Μπολσόι και με 70 συντελεστές για να  παρουσιάσει το ωραιότερο παραμύθι των Χριστουγέννων, τον Καρυοθραύστη.

Το Bolshoi Ballet Academy σκορπίζει φέτος τη μαγική του χρυσόσκονη στο Christmas Theater. Ο Καρυοθραύστης, το πιο φημισμένο και αγαπημένο μπαλέτο των γιορτινών ημερών, με την υπέροχη μουσική του Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι, ζωντανεύει στη σκηνή από τους χορευτές της φημισμένης Ακαδημίας Μπαλέτου Μπολσόι και τους σολίστ του Θεάτρου Μπολσόι, χαρίζοντας την λάμψη του αυθεντικού κλασικού μπαλέτου.

Από τις 23 μέχρι τις 29 Δεκεμβρίου και για 10 παραστάσεις, οι θεατές θα ζήσουν τη μαγεία του παραμυθιού με ένα από τα διασημότερα μπαλέτα του κόσμου σε μία καταπληκτική παραγωγή.

Το έργο

Δίκαια ο Καρυοθραύστης κατέχει ξεχωριστή θέση στο ρεπερτόριο του μπαλέτου και αποτελεί πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της μαγείας των Χριστουγέννων.

Η ιστορία του, ένα τρυφερό παραμύθι, είναι διασκευή του Αλέξανδρου Δουμά (πατέρα) πάνω στο παραμύθι του E.T.A. Hoffman «Ο Καρυοθραύστης και ο Βασιλιάς των Ποντικών». Τα Χριστούγεννα προσφέρουν το κατάλληλο ρεαλιστικό σκηνικό για τη φανταστική υπόθεση. Η φαντασία και η πραγματικότητα, συνυφασμένες μέσα από παράξενα και θαυμαστά περιστατικά, δημιουργούν μια συναρπαστική ιστορία.

Η μεγαλοφυής μουσική που έγραψε ο Τσαϊκόφσκι, είναι από τις πλέον αναγνωρίσιμες του διεθνούς ρεπερτορίου. Ο Τσαϊκόφσκι δημιούργησε τον «Καρυοθραύστη» για τα Μπαλέτα Κίροφ (τώρα γνωστά ως Μαριίνσκι) το 1892. Η λαμπρή του ενορχήστρωση και τα αρμονικά μελωδικά του περάσματα γοητεύουν και συγκινούν διαχρονικά, ανθρώπους όλων των ηλικιών και εθνοτήτων.

Μετά την πρώτη χορογραφία του Μαριούς Πετιπά, ο Καρυοθραύστης γνώρισε αρκετές ακόμη χορογραφίες. Η πιο διάσημη, η οποία επηρέασε σε μεγάλο βαθμό και τις μετέπειτα χορογραφίες, ήταν αυτή του Βασίλι Βαϊνόνεν που παρουσιάζει η Ακαδημία Μπολσόι στο θέατρο Badminton. Ο Βασίλι Βαϊνόνεν (1901 – 1964), ανανεωτής Σοβιετικός χορογράφος, γνωστός για τη συνεργασία του κυρίως με τα Μπαλέτα Κίροφ (νυν Μαριίνσκι) και τα Μπαλέτα Μπολσόι, δημιούργησε την χορογραφία του Καρυοθραύστη το 1934 για τα Κίροφ. Η χορογραφία του αυτή αναβίωσε το 1954 ενώ το 1994 κυκλοφόρησε και σε DVD και φυσικά παραμένει στο ρεπερτόριο των Μαριίνσκι μέχρι σήμερα.

The Bolshoi Ballet Academy

Η Κρατική Ακαδημία Χορογραφίας της Μόσχας, κοινώς γνωστή ως Η Ακαδημία Μπαλέτου Μπολσόι, είναι μία από τις παλαιότερες σχολές μπαλέτου της Ρωσίας.

Η ιστορία της χρονολογείται από το 1773, όταν η ίδια η Αυτοκράτειρα Μεγάλη Αικατερίνη εξέδωσε διάταγμα με το οποίο οριζόταν για πρώτη φορά μέχρι τότε, η εισαγωγή μαθημάτων χορού στο πρόγραμμα σπουδών του Βρεφοκομείου της Μόσχας. Η Αυτοκράτειρα πίστευε πως «η τελειότητα στην ανατροφή και τη φροντίδα» είναι ο πιο σίγουρος τρόπος για να γίνει κανείς καλύτερος άνθρωπος. Οι καλύτεροι δάσκαλοι και εκπαιδευτές κλήθηκαν από την Ευρώπη -όπου ο σκηνικός χορός είχε εδραιώσει μια αξιοσέβαστη θέση στις τέχνες- στη Μόσχα, για να μυήσουν τα ορφανά παιδιά στην τέχνη του χορού. Ο ιταλός χορευτής μπαλέτου και χοροδιδάσκαλος Φίλιππο Μπεκάρι, έγινε ο πρώτος δάσκαλος χορού του Βρεφοκομείου. Η ημέρα που προσλήφθηκε για να διδάξει στο Ίδρυμα, 23 Δεκεμβρίου του 1773, είναι η μέρα ίδρυσης της Σχολής Μπαλέτου της Μόσχας.

Το 1779 αποφοίτησαν οι πρώτοι μαθητές της Σχολής, που έγραψαν ιστορία στον ρωσικό χορό. Το 1784 ήταν η χρονιά που ολόκληρη η Σχολή Μπαλέτου εντάχθηκε στην άμεση επίβλεψη του Θεάτρου Μπολσόι (που τότε λεγόταν Θέατρο Πετρόβσκι).

Από τις αρχές του 19ου αιώνα, μαζί με τους Γάλλους και Ιταλούς δασκάλους, άρχισαν να διδάσκουν και Ρώσοι, μεταξύ αυτών και ο A. Glushkovski, ένας εξαίρετος χορευτής και χοροδιδάσκαλος, που έγινε διευθυντής της Σχολής Θεάτρου, γεγονός τεράστιας σημασίας για την ανάπτυξη και εξέλιξη του μπαλέτου της Μόσχας. Από εκεί βγήκαν τα διαμάντια του Ρώσικου Μπαλέτου της περιόδου 1820-1840. Τα χρόνια αυτά, το Ρωσικό μπαλέτο εδραίωσε τη δημιουργική του ταυτότητα, το διακριτό πρωτότυπο ρεπερτόριό του, εξασφάλισε τους Ρώσους καλλιτέχνες και το πιο σημαντικό, την εθνική σχολή χορού. Από την ημέρα της ίδρυσής της, η Σχολή Θεάτρου εκπαίδευε καλλιτέχνες για το θέατρο και την όπερα και μουσικούς ορχήστρας παράλληλα με τους χορευτές του μπαλέτου. Αυτή η συνέργεια, βοήθησε τον εμπλουτισμό και των τριών τεχνών και αποτέλεσε προστιθέμενη αξία για όλους τους μαθητές της Σχολής.

Τα επόμενα χρόνια, με κάποιες αλλαγές στη δομή της, η Σχολή εδραίωσε τη φήμη της και έβγαλε πολλούς ταλαντούχους καλλιτέχνες, πολλοί εκ των οποίων ενσωματώθηκαν στη Σχολή. Το τέλος του 19ου αιώνα σηματοδότησε σημαντικές αλλαγές στη ζωή της Θεατρικής Σχολής της Μόσχας. Το 1895 δόθηκε η έγκριση για το πρώτο πρόγραμμα σπουδών για επαγγελματίες χορευτές μπαλέτου. Σπουδαίοι δάσκαλοι συνέβαλαν στην εκπαίδευση των χορευτών, με προεξέχοντα τον V. Tikhomirov που είχε εμπειρία και από τη σχολή της Αγίας Πετρούπολης. Αξιοποιώντας τις γνώσεις του πάνω στις παραδόσεις των δύο σχολών, επεξεργάστηκε και τελειοποίησε μία δική του μέθοδο διδασκαλίας, καλλιεργώντας πολλές γενιές χορευτών και διδάσκοντας για πάνω από 35 χρόνια.

Το 1920 επικεφαλής της σχολής είναι ο A. Gorsky (μαθητής του Μαριούς Πετιπά και σπουδαίος δάσκαλος) και ο V. Tikhomirov που ορίζουν ποιες απαιτήσεις χρειάζονται ώστε ένας χορευτής να περάσει από τη μία κατηγορία στην άλλη και ποιες για να προσληφθεί στο μπαλέτο Μπολσόι. Στο διδακτικό προσωπικό ήρθαν πρώην χορευτές του Θεάτρου Μπολσόι και το πρόγραμμα σπουδών εμπλουτίστηκε με νέα μαθήματα. Τη σχολική χρονιά 1923/24 ξεκίνησε η διδακτική καριέρα του N. Tarasov που συνέβαλε στην δημιουργία και ανάπτυξη της επιστημονικής μεθοδολογίας της εκπαίδευσης των χορευτών κλασικού μπαλέτου. Την ίδια εποχή, ήρθε στη Μόσχα από την Πετρούπολη μία ομάδα διδασκάλων με επικεφαλής τον V. Semenov και με την ανταλλαγή των διδακτικών εμπειριών, ξεκινά η συνέργεια των δύο Σχολών. Στους απόφοιτους των μετέπειτα χρόνων περιλαμβάνονται σπουδαία ονόματα του χορού που απέκτησαν διεθνή φήμη.

Το 1940 εκδόθηκε ο οδηγός «Μεθοδολογία Εκμάθησης Κλασικού Χορού» μετά από διαβούλευση δασκάλων σχολών χορού απ’ όλη στη Σοβιετική Ένωση. Τα χρόνια του 2ου παγκοσμίου πολέμου η Σχολή μεταφέρθηκε σε μία μικρή πόλη του Βόλγα και με απίστευτες δυσκολίες συνέχισε το έργο της. Το 1944 στο πρώτο Gala αποφοίτησης μετά την επιστροφή της σχολής στη Μόσχα, εμφανίστηκε η νεαρή Μάγια Πλισέτσκαγια. Το 1948 ιδρύθηκε το τμήμα Folk και Character χορού.

Το 1960 ξεκινά μία νέα εποχή για τη σχολή με διευθύντρια την Sofia Golovkina. Με νέο πρόγραμμα σπουδών ξεκινά και η συστηματική κατάρτιση μελλοντικών εκπαιδευτών κλάδων σχετικών με το μπαλέτο ενώ χτίζεται νέο κτίριο που μπορεί να φιλοξενήσει 600 μαθητές, γεγονός που ευνοεί την εξέλιξη των ταλαντούχων παιδιών από όλες τις περιοχές της Σοβιετικής Ένωσης. Η Σχολή της Μόσχας είναι αυθεντία στη μεθοδολογία του μπαλέτου για όλη τη χώρα. Οι δάσκαλοί της προσκαλούνται να διδάξουν και στο εξωτερικό. Τη δεκαετία του ’60 η Ακαδημία Χορογραφίας της Μόσχας κάνει περιοδείες τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Η Σχολή γιορτάζει τα 200 της χρόνια το 1973.

Ως το τέλος του 20ου αιώνα, ο κόσμος αναφέρεται στη Σχολή της Μόσχας ως τη μοναδική Ακαδημία που έθρεψε γενιές σπουδαίων χορευτών. Το 1987 ιδρύεται με ψήφισμα το Κρατικό Ινστιτούτο Χορογραφίας της Μόσχας (MSCI- Moscow State Choreographic Institute) στη βάση της Ακαδημία Χορογραφίας της Μόσχας και αναγνωρίζεται ως Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα.
Το 2002 Πρύτανης της Κρατική Ακαδημία Χορογραφίας της Μόσχας εκλέγεται η K. Marina Konstantinovna Leonova, κάτοχος Ph.D. μεταξύ άλλων και του ύψιστου τιμητικού τίτλου «Καλλιτέχνης του λαού», η οποία είχε ήδη 35 χρόνια διδακτικής πείρας μετά την ολοκλήρωση της καριέρας της ως πρώτης μπαλαρίνας των Μπολσόι.

Το πρόγραμμα της Ακαδημίας συνεχίζεται μέχρι σήμερα με τα υψηλότερα στάνταρτς. Το ρεπερτόριο περιλαμβάνει τόσο τα κλασικά έργα όσο και την παρακολούθηση και προώθηση των σύγχρονων ρευμάτων. Σημαντικό ρόλο σε αυτό, παίζουν προσκεκλημένοι κορυφαίοι χορογράφοι απ’ όλο τον κόσμο, είτε για σεμινάρια είτε για συμπαραγωγές. Οι μαθητές της Ακαδημίας παρουσιάζουν την τέχνη τους όχι μόνο στις καλύτερες σκηνές της Ρωσίας αλλά και του εξωτερικού ενώ έχουν τιμηθεί επανειλημμένως με πολυάριθμα βραβεία σε διεθνείς διαγωνισμούς. Μόνο τα τελευταία 10 χρόνια, έχουν κερδίσει πάνω από 130 μετάλλια, συμπεριλαμβανομένων 5 Grand Prix και 45 χρυσών μεταλλίων.