Αυτή τη φορά η ισοπαλία του Παναθηναϊκού δεν ήταν όπως στο Αγρίνιο με τον Παναιτωλικό. Αυτή τη φορά η «γκέλα» του δε μοιάζει με καμία άλλη έως τώρα στο πρωτάθλημα. Οι «πράσινοι» ήταν κυρίαρχοι στο Πανθεσσαλικό απέναντι στον Βόλο, δημιούργησαν πληθώρα ευκαιριών, έπαιξαν καλό ποδόσφαιρο, αλλά τα χαλούσαν μπροστά στην αντίπαλη εστία.

Μέχρι και το 93’ ο Παναθηναϊκός έχανε ευκαιρίες, απέναντι σε έναν Βόλο που είχε την τύχη με το μέρος του και κατάφερε να «κλέψει» έναν απρόσμενο βαθμό, χάρη στο πέναλτι του Μουνίθ στο 34’, με το οποίο ισοφάρισε το γκολ επίσης με πέναλτι του Χατζηγιοβάνη από το 8’. Έξαλλος ο Δώνης με την επιπολαιότητα των παικτών του, φώναζε «δεν γίνονται αυτά» μετά από μια τεράστια διπλή ευκαιρία στις καθυστερήσεις της αναμέτρησης με Περέα και Μακέντα.

Ο Παναθηναϊκός βρήκε τις ιδανικές συνθήκες στο πρώτο ημίχρονο ακόμα και για να «καθαρίσει» το παιχνίδι, διώχνοντας από πάνω του το άγχος. Πολύ γρήγορο γκολ, με το πέναλτι που κέρδισε στο 7’ ο Χατζηθεοδωρίδης από τον Δημόπουλο και το μετέτρεψε σε γκολ με εκτέλεση α λα Πανένκα (το είχε κάνει και πέρσι με τον Άρη) ο Χατζηγιοβάνης. Πολλούς ανοιχτούς χώρους στην κόντρα επίθεση, με τον Βόλο να παίζει την άμυνα ψηλά και στο όριο του οφσάιντ, κάτι που δεν εκμεταλλεύτηκαν οι «πράσινοι», είτε γιατί δε βρήκαν την κάθετη πάσα, είτε γιατί οι επιθετικοί του ήταν εκτεθειμένοι.

Μονάχα μία φορά έφυγε ο Μακέντα από κανονική θέση στην πλάτη της άμυνας, αλλά η παράλληλη σέντρα στον Χατζηθεοδωρίδη δεν ήταν καλή. Βρήκαν και έναν Βόλο με κακή αμυντική λειτουργία και ακίνδυνο μεσοεπιθετικά. Όπως βρήκαν και ένα γήπεδο που θύμιζε… ΟΑΚΑ, αφού στο Πανθεσσαλικό ακούγονταν μόνο οι δικοί του φίλοι και όχι οι ελάχιστοι φίλαθλοι των γηπεδούχων.

Κι όμως, ο Παναθηναϊκός, βγάζοντας και πάλι μια αφέλεια στο ποδόσφαιρό του, κυρίως μεσοεπιθετικά, όχι μόνο δεν πήγαν στα αποδυτήρια με το υπέρ τους 1-0, αλλά είδαν τον Βόλο να ισοφαρίζει στο 34’ σε μια φάση που σηκώνει συζήτηση. Όχι για το αν ήταν πέναλτι αυτό που δόθηκε πάνω στον Ζοάο από ανατροπή του Δώνη, αλλά γιατί νωρίτερα είχε γίνει φάουλ πάνω στον Χατζηγιοβάνη, φάουλ που δε δόθηκε ούτε από τον διαιτητή, που ήταν μπροστά, αλλά ούτε και από το VAR.

O Μουνίθ νίκησε τον Διούδη από το σημείο του πέναλτι, ο Βόλος βρήκε γκολ κόντρα στη ροή του αγώνα και μάλιστα στο 43’ λίγο ήθελε να προηγηθεί, αν ο Γιόχανσον δεν έβαζε την προβολή στο τετ α τετ του Ζοάο.

Κυρίαρχος με κατοχή και ευκαιρίες, αλλά ανίκανος να σκοράρει

Ο Γιώργος Δώνης πήρε ρίσκα με το ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου, βάζοντας δεύτερο επιθετικό (τον Περέα) αντί του αρνητικού Κολοβού και περνώντας στο γήπεδο και τον Νούνες αντί του Χατζηθεοδωρίδη. Οι «πράσινοι» γύρισαν το σχήμα σε 4-4-2, με τέσσερις στην ευθεία στη μεσαία γραμμή και ήταν εκείνοι που έλεγξαν τον ρυθμό, είχαν κατοχή μπάλας και άρχισαν να κάνουν ευκαιρίες από το ξεκίνημα, με τον Μακέντα να σουτάρει άουτ και τον Περέα να αστοχεί από πλεονεκτική θέση.

Ο Βόλος ήταν σαφώς πιο… μαζεμένος στο δεύτερο μέρος, έπαιζε μερικά μέτρα πιο πίσω για να κλείσει τους πολλούς ανοιχτούς χώρους που άφηνε στο πρώτο ημίχρονο, αλλά ήταν εντελώς ακίνδυνος επιθετικά.

Βλέποντας τους γηπεδούχους να δείχνουν διάθεση για να βγουν μπροστά, ο Δώνης τα έπαιξε όλα για όλα στο φινάλε, βγάζοντας ένα μπακ (Γιόχανσον) και βάζοντας έναν ακόμα μεσοεπιθετικό (Μπεκ), με τον Παναθηναϊκό στο τελευταίο κομμάτι της αναμέτρησης να είναι καταιγιστικός.

Τρεις μεγάλες ευκαιρίες, δύο με τον Μακέντα και μία με τον Νούνες, αλλά η ευκαιρία της χρονιάς ήρθε στο 93’. Οι «πράσινοι» έφυγαν γρήγορα στην κόντρα επίθεση, ο Μακέντα έδωσε στον Περέα, που πλάσαρε τον Θεοδωρόπουλο, με τον Δηνμόπουλο να διώχνει πάνω στη γραμμή και στη συνέχεια της φάσης, με τον τερματοφύλακα εξαουδετερώμενο, τον Μακέντα να πλασάρει πολύ ψηλά απ’ τα δοκάρια.

Βόλος: Μελίσσας, Ντεντάκης, Φερράρι, Δημόπουλο, Τσίκα, Τσοκάνης, Μαξ, Μπαλογιάννης (63’ Τσαούσης), Τόρες, Μουνίθ, Ζοάο (85’ Λύρατζης).

Παναθηναϊκός: Διούδης, Γιόχανσον (76’ Μπεκ), Κολοβέτσιος, Σένκεφελντ, Ινσούα, Δώνης, Μπουζούκης, Κολοβός (46’ Περέα), Χατζηθεοδωρίδης (46’ Νούνες), Χατζηγιοβάνης, Μακέντα.

Headlines