Στο φόντο της «τρίτης διεύρυνσης», όπως την περιέγραψε ο Αλέξης Τσίπρας πρόσφατα, τα αγκάθια δεν είναι λίγα για όσους θα θέλουν τον νέο ΣΥΡΙΖΑ – μετά το 3ο Συνέδριο – ως ευρεία επικράτεια και μαζικό προοδευτικό πόλο.

Σε μια πολιτική συγκυρία όπου πυκνώνουν και οι μαζώξεις τάσεων και ομάδων – την προηγούμενη εβδομάδα είχαμε στο ξενοδοχείο Αμαλία αυτήν της «Σοσιαλιστικής Συμμαχίας» και την εβδομάδα αυτή η σύναξη στο Κάραβελ πολλών πασοκογενών – οι τάσεις εφορμούν για τα χαρακτηριστικά του ΣΥΡΙΖΑ. Η πορεία για τον λεγόμενο μετασχηματισμό δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα και οι παρατηρητές «διαβάζουν» μια σειρά από «αγκάθια» ή παράγοντες που οι προεδρικοί και λοιπές δυνάμεις έχουν μπροστά τους.

Ονομα

Για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν τίθεται ζήτημα από καμία τάση σήμερα. Το brand, όπως λένε οι παλιοί, είναι brand, και αυτό δεν αλλάζει. Η συζήτηση – ή ο καβγάς, αν θέλετε – γίνεται για το δεύτερο συνθετικό του. Ποιο θα είναι αυτό; Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας θα ήθελε μια κλιματική χροιά. Οι 53 και άλλοι είναι πιο επιφυλακτικοί με «πράσινες» προσθήκες που θα παραπέμπουν σε κάποιου είδους αναφορά στο πάλαι ΠΑΣΟΚ.

Και επειδή έχει ανοίξει ένας σχετικός διάλογος για το αν πρέπει να υπάρξει προσθήκη στο όνομα του ΣΥΡΙΖΑ, «Πρέπει να υπάρξει μια προσθήκη στο όνομα που να αποτυπώνει το άνοιγμα και τον μετασχηματισμό του κόμματός μας στη μεγάλη δημοκρατική παράταξη της Αριστεράς. Και να υπάρχει ένα έντονα προοδευτικό και οικολογικό πρόσημο. Και αν δεν υπάρξει συμφωνία, να πάμε σε μια καθολική ψηφοφορία των μελών, η οποία θα δεσμεύσει τη συλλογική μας ηγεσία σε μια πολύ συγκεκριμένη κατεύθυνση» επανέλαβε πρόσφατα ο Νίκος Παππάς και – σύμφωνα με πληροφορίες – με τη συναίνεση του ίδιου του Τσίπρα αυτή τη φορά.

Οι 53

Μόνιμος παράγοντας πονοκεφάλου για τους προεδρικούς, οι 53 δεν ονειρεύονται σε ένα κόμμα πασοκογενών να καταγραφούν ως το μειοψηφικό «αριστερό ρεύμα». Με τις νέες τους συμμαχίες (π.χ. Δημήτρης Βίτσας), με τους μόνιμους συνομιλητές τους (Νίκος Βούτσης, Νίκος Φίλης και Πάνος Σκουρλέτης), καταγράφονται στη νέα εσωκομματική γεωγραφία ως σοβαρή απειλή για όσους θέλουν ένα πλατύ άνοιγμα και μια «σοσιαλδημοκρατικοποίηση» χωρίς όρους.

Με άτυπο αρχηγό τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, πρόσφατα επίσης κατέθεσαν το δικό τους μανιφέστο ή οδικό χάρτη για το συνέδριο, με έμφαση στην «αριστερή ταυτότητα» και με μόνιμα πυρά κατά των προσφιλών τους εσωκομματικών αντιπάλων (Πολάκης και Παππάς). Το επόμενο διάστημα το ρεπορτάζ λέει πως η τάση των 53 θα πυκνώσει την παρουσία της με εκδηλώσεις ανά την Ελλάδα και παρεμβάσεις. Ολα αυτά με γνώμονα πως έχει πια μικρή καταγραφή στην ΚΟ του κόμματος, αν και γέφυρες με την τάση της Γέφυρας, που προσέγγισε τον ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή τη Συμφωνία των Πρεσπών.

Η Νεολαία

Πριν από τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ – που προσφάτως ανασυγκροτήθηκε με τη σειρά της – έδωσε στη δημοσιότητα απόφαση-κείμενο που δεν το λες και πολύ θετικό απέναντι στη διεύρυνση του κόμματος.

«Αναφορικά με την τελευταία, έχει σημασία η αναφορά ότι αυτή εκκινεί από την επιθυμία για επιστροφή στην εξουσία με αποτέλεσμα μια βίαιη και από τα πάνω προσπάθεια συγκόλλησης ομάδων και προσωπικοτήτων με διαμετρικά αντίθετες πορείες και διαφορετικές στοχεύσεις».

Υπογραμμίζεται ότι «η ταμπέλα της προόδου αν δεν οριστεί και δεν λάβει συγκεκριμένες αιχμές» θα μείνει ως «εκείνος ο ενοποιητικός παράγοντας ενός κενού περιεχομένου συμβιβασμού, αντιπαραθετικών πολιτικών σχεδίων, διαφορετικών αξιών και αλληλοσυγκρουόμενων ομάδων. Κοινώς, ένα αποτέλεσμα το οποίο θα αδυνατεί να αγγίξει τη νεολαία και την πλειοψηφία της κοινωνίας». Οι πιο καχύποπτοι είδαν δίαυλο των 53 με τη Νεολαία.

Κυβέρνηση ΝΔ

Αγκάθι της διεύρυνσης – κοινωνικά και πολιτικά – θα είναι η ίδια η διακυβέρνηση Μητσοτάκη. Και αυτό αφού μια πετυχημένη πολιτική από τη μεριά της ΝΔ θα γείρει και τον συσχετισμό στο Κέντρο, επικράτεια που έχει ανάγκη ο νέος ΣΥΡΙΖΑ. Ηδη τα μηνύματα δεν είναι καλά για την Κουμουνδούρου, αφού οι συνεχόμενες δημοσκοπήσεις δείχνουν απόλυτη επικράτηση της Νέας Δημοκρατίας αλλά και ευαρέσκεια – προς το παρόν – για τα πεπραγμένα της νέας κυβέρνησης. Μια αντιδεξιά ρητορική έχει ως προϋπόθεση μια δεξιά πολιτική και μια τέτοια θα άφηνε χώρο σε νέες συμμαχίες στα αριστερά της ΝΔ. Αυτό ακόμη δεν προκύπτει ως τάση.

Διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ

Οι μέρες της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ είναι από μόνες τους ένα αγκάθι για τη νέα πορεία. Η εφαρμογή του Μνημονίου και οι λοιπές πολιτικές δεν είναι μια καλή αιτία για ένα άνοιγμα στον κόσμο. Δεν είναι λίγα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που δεν μιλούν για όσα έπραξαν. Πολύ περισσότερο, δεν είναι λίγα τα πρώην κυβερνητικά στελέχη που δεν έχουν προβεί σε καμία είδους αυτοκριτική για τα τέσσερα-πέντε χρόνια. Με το επιχείρημα «άσκησα μια πολιτική που δεν ήθελα» δεν κάνεις διεύρυνση. Εχει ενδιαφέρον πως δεν έχει υπάρξει μια ειδική συνεδρίαση της ΚΕ ή του ΠΓ με θέμα μόνο αυτό.

Headlines