Μονόμπαντα

Αποτελεί κατάκτηση το ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποδέχθηκε την «κρατική συνέχεια», ήτοι τη Συμφωνία των Πρεσπών – σε αντίθεση με την κυβέρνηση Τσίπρα που απέρριπτε τις μνημονιακές συμβάσεις προηγούμενων κυβερνήσεων και τις αποδέχθηκε μόνο όταν είχε ήδη πηδήξει από τον γκρεμό: το τρίτο μνημόνιο ήταν το αλεξίπτωτο που μας έσωσε από πολτοποίηση λόγω πτώσης από το δυσθεώρητο ύψος των ιδιοτελών ψευδών και ψευδαισθήσεων του ΣΥΡΙΖΑ.

Αλλά γιατί αναγνωρίζεται «κρατική συνέχεια» μόνο για τις εξωτερικές υποθέσεις; Γιατί, όταν αλλάζει κυβέρνηση, διορίζονται νέοι γενικοί και ειδικοί γραμματείς, νέες διοικήσεις στα νοσοκομεία, γιατί υπογράφονται νέες συμβάσεις, πχ για το σύγχρονο «Γιοφύρι της Άρτας», τον αυτοκινητόδρομο Πύργου- Πατρών;

Για τους διορισμούς, την ξέρουμε την αιτία: πρέπει τα κομματικά στελέχη να ανταμειφθούν για τη συμμετοχή τους στον αγώνα για την άλωση του κράτους – όλοι δικαιούνται μερίδιο από τη λεία, είναι πανάρχαιος κανόνας των κατακτήσεων. Για τούτο ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ, αθέτησαν τη μνημονιακή δέσμευση  για επιλογή γραμματέων μέσω ΑΣΕΠ, για τούτο έχουμε τόσα ανεξάρτητα νοσοκομεία που χρειάζονται διοικήσεις, τόσες πολλές γραμματείες που χρειάζονται στελέχη, υπερμέγεθες υπουργικό συμβούλιο, πολλούς βουλευτές: είναι πολλοί αυτοί που δικαιούνται μερίδιο.

Αλλά γιατί ακύρωσε ο κ. Σπίρτζης τους διαγωνισμούς για την Πατρών-Πύργου και, αντί να την αναθέσει στη ΜΟΜΑ που είχε επανιδρύσει ο κ. Καμμένος, έκανε καινούργιους; Γιατί  ο νυν υπουργός κ. Καραμανλής, Μακεδών αυτός, αποδέχεται τη Συμφωνία των Πρεσπών αλλά όχι τις συμβάσεις για την Πύργου-Πατρών; Είναι κάτι σπουδαιότερο από το  «όνομα, την ψυχή μας»; Για να την αναθέσουν σε κομματικούς φίλους, θα πει κανείς· αλλά τι θα πει «κομματικός επιχειρηματίας»; Οι επιχειρηματίες έχουν κεφάλαια, τα επενδύουν και περιμένουν κέρδη, αυτή είναι η δουλειά τους. Η κομματικότητά τους, σε τι έγκειται; Κάνουν αφισοκολλήσεις; Μοιράζουν προκηρύξεις; Σκουπίζουν τα κομματικά γραφεία;

Θυμάμαι την ιστορία των υποβρυχίων που «έγερναν» και δεν τα παρελάμβαναν διαδοχικές κυβερνήσεις – κάτι είχε φορτωθεί μονόμπαντα πάνω τους όταν παραγγέλθηκαν και έπρεπε μέρος του να μετακινείται για να αποκαθίσταται η ισορροπία όταν μετά ανέλαβε δεύτερη, τρίτη, μπορεί και τέταρτη κυβέρνηση.

Φαίνεται λοιπόν ότι οι κκ Σπίρτζης-Καραμανλής, ενδιαφερόμενοι για το δημόσιο συμφέρον, για το καλό Ηλείων και Αχαιών, θέλουν να είναι βέβαιοι ότι ο αυτοκινητόδρομος θα είναι πράγματι διπλής κατεύθυνσης, και προς την Πάτρα και προς τον Πύργο – ώσπου ο επόμενος υπουργός να απαιτήσει να πηγαίνει και προς την Τρίπολη και ο μεθεπόμενος να θεωρήσει αναγκαία τη συμπερίληψη της Ζακύνθου, οπότε θα εμπλακούν στην κατασκευή της και τα ακριβοζυγισμένα υποβρύχια, να τα αποσβέσουμε. Θα είναι κατάκτηση και αυτό.