Την καρδιά της άνοιξε σε μία συγκλονιστική συνέντευξή της η γνωστή ηθοποιός Χρύσα Ρώπα και μίλησε, μεταξύ άλλων, για τη στιγμή που έμαθε ότι ήταν υιοθετημένη, αλλά και για τις στιγμές που ήρθε αντιμέτωπη με την κατάθλιψη.

Συγκεκριμένα η Χρύσα Ρώπα βρέθηκε καλεσμένη το βράδυ της Πέμπτης (12/12) στην εκπομπή του Γρηγόρη Αρναούτογλου και μίλησε για τη δύσκολη περίοδο που έμαθε πως είναι υιοθετημένη αλλά και τις στιγμές που αντιμετώπισε με δυναμισμό την κατάθλιψη της.

Η συγκλονιστική ιστορία της υιοθεσίας της

«Εκείνα τα χρόνια δεν έλεγαν την αλήθεια στα υιοθετημένα παιδιά και εγώ το έμαθα τυχαία όταν ήμουν 12 χρονών από μια γειτόνισσα. Ήταν σαν να έφυγε η γη κάτω από τα πόδια μου. Ένιωσα ότι έζησα μέσα σε ένα ψέμα» ανέφερε χαρακτηριστικά η Χρύσα Ρώπα.

«Γκρεμίστηκαν όλα. Είναι φυσικό όταν μαθαίνεις πως δεν είναι αλήθεια όσα πίστευες πως ήταν αλήθεια” σημείωσε η ηθοποιός. “Από τη στιγμή που έμαθα πως είμαι υιοθετημένη, χάλασε η ζωή μας. Έτσι θέλω να το λέω» ομολόγησε η Χρύσα Ρώπα.

Επίσης, η Χρύσα Ρώπα αποκάλυψε πως οι βιολογικοί της γονείς ήταν συγγενείς με τους θετούς αποκαλύπτοντας μάλιστα πως διέκοψαν την μεταξύ τους επικοινωνία για να μην μάθει την αλήθεια.

«Κυρίως το είπα για να βοηθήσω τα παιδιά που μπαίνουν σε μια οικογένεια. Δεν υπάρχει δηλαδή λόγος να πληγώσεις αυτό το παιδί που, υποτίθεται, πήρες για να καλυτερεύσεις τη ζωή του. Να του δώσεις αγάπη. Η αλήθεια είναι το καλύτερο πράγμα στη ζωή» σημείωσε.

«Δεν νιώθω τόσο δυνατή. Δυνατή είναι μια μάνα που χάνει το παιδί της. Πρέπει συγκριτικά έτσι να λειτουργούμε για να κάνουμε καλύτερη τη ζωή μας. Να αισιοδοξούμε.

Υπήρξε περίοδος που με πήρε πολύ από κάτω ψυχολογικά. Δεν ξέρω αν μόνη μου ξύπνησα κάποια μέρα και είπα πως ξαναμπαίνω στον χορό. Την πρώτη φορά που βίωσα κατάθλιψη αντιμετώπισα τον θάνατο της αδελφής μου» παραδέχθηκε η Χρύσα Ρώπα.

Η ηθοποιός μίλησε και για την κατάθλιψη

«Ψάχνοντας το σκέφτομαι ότι η κατάθλιψη, εκτός του ότι είναι χημεία, είναι εγωιστική. Νιώθεις ότι είσαι το κέντρο όλων γύρω σου. Το φιλοσόφησα, λοιπόν, και λέω εν μέρει ας κοιτάξουμε λίγο και τον διπλανό και τον απέναντι μας. Όταν δεν ζούμε με κέντρο τον εαυτό μας, υπάρχει μια λύτρωση» συμπλήρωσε.