Η έφοδος του Ισλάμ: τo μεγάλο πρόβλημα του Μεταναστευτικού

Σε όλα περίπου τα σοβαρά ζητήματα εξωτερικής πολιτικής η χώρα οφείλει να αναζητήσει λύσεις που περνούν από τα χέρια της. Κανένας ξένος ηγέτης ή μεγάλη τρίτη χώρα, όσες διαβεβαιώσεις στήριξης και συμπαράστασης κι αν δώσει, δεν πρόκειται την κρίσιμη στιγμή να συστρατευτεί δίπλα μας για να αναχαιτίσει τον όποιο οπλισμένο εισβολέα.

Με την ίδια λογική οφείλουμε να αντικρίσουμε το σοβαρότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα σήμερα. Τις αστείρευτες μεταναστευτικές ροές από τον γείτονά μας στην Ανατολή. Οφείλουμε να σταθμίσουμε αντικειμενικά τα πράγματα και να δούμε το πρόβλημα από την αρχή. Ξεκινώντας από ένα αναπάντητο ερώτημα. Γιατί το πρόβλημα δημιουργήθηκε τώρα; Από το 2015 δηλαδή κι έπειτα; Δεν υπήρχε φτώχεια στις χώρες της Υποσαχάριας Αφρικής προηγουμένως; Εμφύλιες συγκρούσεις κι εθνικές εκκαθαρίσεις δεν γίνονταν πριν από το 2015; Το Ισλαμικό Κράτος (ISIS) έκανε την εμφάνισή του γύρω στο 2010.

Γιατί οι «πρόσφυγες» άρχισαν να πλημμυρίζουν την Ευρώπη μετά ουσιαστικά το 2015; Και το κυριότερο. Στην Αφρική, κατά κύριο λόγο, αυτοί που υφίστανται ανηλεείς διώξεις είναι οι χριστιανοί (από την Μπόκο Χαράμ, τους Φελάνι και την Αλ Σαμπαάμπ κυρίως). Γιατί αυτοί που επιχειρούν να περάσουν στην Ευρώπη ως διωκόμενοι είναι κυρίως μουσουλμάνοι;

Γιατί στην Ευρώπη;

Γιατί ξαφνικά άρχισαν να συγκλίνουν προς τη Δύση τόσες χιλιάδες μετακινούμενοι πιστοί του Μωάμεθ από τόσο αλλιώτικες κι απομακρυσμένες ανάμεσά τους χώρες; Από το Πακιστάν, το Μπανγκλαντές, το Αφγανιστάν, την Ερυθραία, την Αιθιοπία, το Σουδάν, τη Μαυριτανία, τη Νιγηρία, τον Νίγηρα, τη Σομαλία, το Μαρόκο, το Καμερούν, τη Βόλτα και βέβαια τη Συρία και το Ιράκ;

Σύμφωνα με άραβα πρεσβευτή ακολουθούν ανάποδα τις διαδρομές των αποικιακών δυνάμεων του παρελθόντος. Ομως χώρες όπως η Γερμανία, η Αυστρία, η Σλοβακία, η Φινλανδία, η Σουηδία και η Ελλάδα π.χ. δεν είχαν ποτέ επεκταθεί με αποικίες στις περιοχές αυτές.

Ούτε η αναζήτηση καλύτερων συνθηκών ζωής και οικονομικής ευημερίας εξηγεί αυτές τις μετακινήσεις. Γιατί προωθούνται προς τη Δύση και όχι προς πλούσιες μουσουλμανικές χώρες του Περσικού Κόλπου ή της Κασπίας;

Γιατί επιλέγουν την μακρινή Ευρώπη και δεν διεκπεραιώνονται π.χ. στην πολύ κοντινότερη Κύπρο, που έχει παρόμοιο κοινωνικό και οικονομικό καθεστώς;

Και επαναλαμβάνω, γιατί τώρα και όχι πριν από μερικές δεκαετίες;

Η επίδραση του Χαλιφάτου

Η μόνη εξήγηση που μπορεί να δοθεί είναι οι παραινέσεις των ηγετών του Χαλιφάτου (ΙSIS) και άλλων μουσουλμάνων θρησκευτικών παραγόντων από τις αρχές του 2015. Ο Αλ Μπαγκντάντι αλλά κι ο μουφτής της Ιερουσαλήμ είχαν καλέσει τους πιστούς τότε να μετακινηθούν στην Ευρώπη και σύμφωνα με την αρχή της χαζίρια (μετακίνησης), που αναφέρεται σε 93 στίχους του Κορανίου, να εισρεύσουν στην Ευρώπη. Πλημμυρίζοντας τις δυτικές κοινωνίες στο εσωτερικό τους. Οσοι έρχονται στη Δύση δεν απαρνούνται την πίστη και τις ηθικές και πολιτικές τους αξίες. Επιμένουν στις αρχές τους και δεν κρύβουν την πεποίθησή τους πως θα πρέπει να εφαρμοστεί η σαρία (ιερός νόμος – πολιτικό Ισλάμ). Εξάλλου, η συντριπτική τους πλειοψηφία είναι άνδρες μεταξύ 18 και 35 ετών. Πολύ λιγότερες είναι οι γυναίκες, απόλυτα απαραίτητες όμως. Οπως και τα μικρά παιδιά. Δεν υπάρχουν ηλικιωμένοι. Οπως είχε ακριβώς διδάξει ο Προφήτης! Δεν πρόκειται λοιπόν περί φυγής από ένα κοινωνικό περιβάλλον που δεν μπορούν πλέον να αντέξουν. Πρόκειται περί σκόπιμης μετακίνησης σε χώρο κυριαρχίας των «απίστων».

Πολλοί από τους μετακινούμενους, ιδίως από τη Συρία, υπήρξαν μαχητές ή υποστηρικτές του Ισλαμικού Κράτους. Οι άλλοι, εκ των πραγμάτων, δεν θα μπορούσαν να περάσουν στην Τουρκία – κι από εκεί στη Δύση. Οπως πρόσφατα η περίπτωση του βιαστή μιας κοπέλας Γιαζίντι που βρέθηκε στη Νυρεμβέργη!

Πώς αντιδρά η Ευρώπη

Ο πρόεδρος Μακρόν, αναφερόμενος στο ΝΑΤΟ, μίλησε για εγκεφαλικά νεκρό οργανισμό. Φοβάμαι πως αυτό είναι ακριβέστερο να περιγράψει τη στάση της Δύσης απέναντι στις ισλαμικές ροές. Το ζήτημα δεν είναι η εφαρμογή των φιλελεύθερων αρχών της. Απέναντι σε νεοεισερχόμενα πλήθη που τις περιφρονούν. Το ζήτημα είναι η απόφαση υπεράσπισης αξιών και τρόπων ζωής που κινδυνεύουν.

Οι μουσουλμανικές χώρες εμπνεύστηκαν το περίφημο Σύμφωνο Μετανάστευσης, που δεν έχουν βέβαια καμία πρόθεση να εφαρμόσουν (το είδαμε ήδη στη συμπεριφορά του Μπανγκλαντές και της Σαουδικής Αραβίας). Πολλές όμως ευρωπαϊκές χώρες το υιοθέτησαν και φαίνονται έτοιμες να το εντάξουν στην εσωτερική τους νομοθεσία. Για τη δική τους καταστροφή βέβαια. Το Ισλάμ δεν είναι ειρηνική θρησκεία. Επεκτάθηκε με τη βία και επικαλείται τη βία για να κυριαρχήσει. Η Δύση αντιστάθηκε πολλές φορές στην επέκταση αυτή. Και στα Πυρηναία, και στη Βιέννη, και στον Τάραντα, και στη Μάλτα. Οπου όμως υπέκυψε (Ανδαλουσία, Βαλκάνια) υπέστη καταστροφές, διωγμούς κι εκκαθαρίσεις. Στόχος διακηρυγμένος των ισλαμιστών σήμερα (δηλώσεις Μπιν Λάντεν και ISIS) είναι η παλινόρθωση της αυτοκρατορίας του Προφήτη, από την Ιβηρική Χερσόνησο μέχρι την Ινδονησία! Αν δεν αντιδράσει η Δύση αποτελεσματικά, το ενδεχόμενο μιας Ευραραβίας δεν μπορεί μακροπρόθεσμα να αποκλειστεί…

Οι ελληνικές επιλογές

Υπάρχουν για την Ελλάδα διέξοδοι για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Οσοι βέβαια προτείνουν ρεαλιστικές λύσεις αποκαλούνται κρυπτορατσιστές, ισλαμοφόβοι, ίσως και ξενοφοβικοί. Οι άλλοι εκφράζουν ανησυχίες αλλά αδυνατούν να προτείνουν πραγματικές λύσεις απαλλαγής από το πρόβλημα.

Το ζήτημα από αληθινό μετατρέπεται, κατά τα ελληνικά ειωθότα, σε επικοινωνιακό. Οφείλουμε λοιπόν να ψάξουμε για λύσεις.

Το πρόβλημα δεν είναι τι κάνουμε με όσους έρχονται και πώς διαχειριζόμαστε τη διαμονή τους. Το ζήτημα είναι πώς κόβουμε τις ροές. Ανεξάρτητα από την πολιτική συμπεριφορά της Τουρκίας. Και ξεκινάμε διακηρύσσοντας πως η Τουρκία είναι ασφαλής χώρα για όσους καταφεύγουν εκεί. Οι φυγάδες από χώρες ισλαμοφασιστικές στην Τουρκία πλέον δεν κινδυνεύουν. Προωθούμενοι στην Ελλάδα είναι φανερό πως δεν είναι πλέον πρόσφυγες.

Η παρουσία εκατοντάδων χιλιάδων μουσουλμάνων υπονομεύει μακροπρόθεσμα την ενότητα και τη συνοχή της κοινωνίας. Το ζήτημα δεν είναι ξενοφοβικό ή ρατσιστικό. Εχει να κάνει μόνο με κύματα ανθρώπων που έχουν συνήθειες κι αξίες αντίθετες με τον δυτικό τρόπο ζωής. Μόλις γίνουν σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού, απαιτούν εφαρμογή του πολιτικού Ισλάμ και της σαρία.

Δεν εμπλουτίζεται πολιτιστικά μια δυτική κοινωνία με ισλαμικά μπολιάσματα. Μια ματιά στην πορεία άλλων «πολυπολιτισμικών» ευρωπαϊκών χωρών, καθώς και στην ιστορική εμπειρία τη δική μας επί οθωμανικής κατοχής, αποδεικνύει το επιχείρημα.

Αν η παραβίαση συνόρων συνεπιφέρει εξ ορισμού «άρνηση εξέτασης αιτημάτων ασύλου», θα περιορίσει δραστικά το πρόβλημα. Οποιος επιθυμεί άσυλο το ζητεί κανονικά από ελληνικές προξενικές Αρχές ή σε νόμιμα σημεία εισόδου. Ανεξάρτητα λοιπόν από τη συμπεριφορά της Τουρκίας, το πρόβλημα περιορίζεται δραστικά.

Τα «ασυνόδευτα» χρειάζονται μελέτη πραγματικής ηλικίας, προέλευσης και συνθηκών. Ποιοι γονείς, και γιατί, στέλνουν ανήλικα παιδιά διά μέσου 4 ή 5 χωρών να θαλασσοπνιγούν;

Οσοι εισέρχονται αυθαίρετα περιορίζονται σε κλειστές δομές, εκτός οικιστικού πλέγματος, μέχρι τον επαναπατρισμό τους.

Οσοι παραμένουν είναι υποχρεωμένοι να ακολουθούν νόμους κι αρχές/αξίες της χώρας μας. Κάτι που το επιτρέπουν οι ιεροί κανόνες και οι παραδόσεις (χαντίντ) του Ισλάμ (tayseer, darura).

Περιορίζονται κι ελέγχονται οι ΜΚΟ που υποδέχονται κι ανακατεύονται με τις τύχες των μεταναστών.

Οι διακινητές διώκονται με αυστηρότατες ποινές. Και εξετάζεται τι έγινε μέχρι τώρα.

ΤΩΡΑ οφείλουμε να κινηθούμε. Οσο περνάει ο χρόνος, το πρόβλημα θα διογκώνεται. Και θα γίνεται άλυτο. Το μέλλον δεν περιμένει…