ΣΥΡΙΖΑ με την… Βαβέλ για τα εθνικά θέματα και την παρέμβαση Σημίτη

Τείνει να καταπιεί τον παραδοσιακό ΣΥΡΙΖΑ η σκιά του «πράσινου» ήλιου που ανατέλλει βασανιστικά αργά για κάποιους πάνω από την Κουμουνδούρου, όπου οι εσωτερικές τριβές “αναβαθμίστηκαν” και πέρασαν πίστα, αναβιώνοντας την πασοκική σύγκρουση παπανδρεικών εναντίον σημιτικών. Η επίθεση του Παύλου Πολάκη κατά του Κώστα Σημίτη ανέδειξε όμως ένα πιο σοβαρό ζήτημα, τις διαφορετικές απόψεις εντός του κόμματος σε ουσίας πολιτικά θέματα, όπως είναι τα εθνικά – ελληνοτουρκικά.

Ήδη, το εγχείρημα του Αλέξη Τσίπρα να μετεξελίξει το κόμμα του, προχωρά, αλλά με εμπόδια που ορθώνονται από το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ καθότι υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις ως προς τη προγραμματική βάση, το όνομα και άλλα σημαντικά θέματα.

Η διερεύνηση έφερε εντός της Κουμουνδούρου στελέχη που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ, με επίσης διαφορετικές απόψεις, σε πολλά ζητήματα, παραπέμποντας σε άλλες εποχές. Η πλειάδα πασοκογενών στελεχών που μπήκαν με τη “Γέφυρα” συγκροτείται από στελέχη, κυρίως, του πρώην «εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ». Στα άλλα κύματα που ακολούθησαν προεκλογικά και μετεκλογικά φέρνουν προσωπικότητες με αναφορές στο πατριωτικό ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά και από την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου.

Μαλλιά κουβάρια με Πολάκη

Η παλιά σύγκρουση στο ΠΑΣΟΚ αναβιώνει το 2019 στον ΣΥΡΙΖΑ κάνοντας τον “μαλλιά κουβάρια” και με την παρέμβασή του ο Παύλος Πολάκης ξύπνησε τα πασοκικά ένστικτά των μελών του, προκαλώντας την άμεση και έντονη αντίδραση των τριών στελεχών της «Γέφυρας» και έφεραν στην επιφάνεια, ουσιαστικά, τις διαφωνίες εντός του κόμματος για πιο ουσίας πολιτικά ζητήματα, με κυριότερο εξ αυτών τη στάση του κόμματος στα εθνικά ζητήματα.

Ακόμη και η τρομερή «ανάλυση» που έκαναν στην Κουμουνδούρου για την παρέμβαση Σημίτη μέσα από τις σελίδες των «ΝΕΩΝ», δείχνει την ένδεια επιχειρημάτων και την ιδεολογική σύγχιση στην οποία βρίσκονται στον ΣΥΡΙΖΑ.

Από τη μία φαίνεται πως γίνεται μία προσπάθεια να δείξουν την εικόνα μίας αξιωματικής αντιπολίτευσης που υιοθετεί μία σοβαρή και υπεύθυνη στάση απέναντι στα εθνικά, ωστόσο οι… πολακισμοί, αλλά και η στάση του πρώην κυβερνητικού εκπροσώπου Δημήτρη Τζανακόπουλου μπατάρουν τη βάρκα.

Την περασμένη εβδομάδα, κατά τη συνεδρίαση του Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής, όταν ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Κατρούγκαλος δήλωνε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προσέρχεται στο Εθνικό Συμβούλιο ως «πατριωτική δύναμη ευθύνης» και ήταν μετρημένος στο ύφος της κριτικής που ασκούσε στην κυβέρνηση της ΝΔ, ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, μιλώντας στη Βουλή, συναρτούσε τη στάση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στα εθνικά ζητήματα με την αστυνομική καταστολή και τις αυθαιρεσίες των αστυνομικών οργάνων στις επετειακές διαδηλώσεις για τη δολοφονία Γρηγορόπουλου. Σε όλο αυτό, ήρθε να προστεθεί και η κόντρα για τις σημιτικές ή παπανδρεικές γραμμές.

Το brand name με πράσινους και ροζ κόκκους

Η εσωτερική μανούβρα, πάντως, μέχρι στιγμής, αφορούσε δύο πράγματα αναφορικά με την μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ, ενόψει Συνεδρίου. Είναι το όνομα και η προσθήκη του όρου “πράσινη” ή “πράσινος”, ωστόσο φαίνεται πως υπάρχει συμφωνία για τη διατήρηση του  brand name ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όχι ομοφωνία για συνθετικό “Προοδευτική Συμμαχία” ή “πράσινος”.

Το σκεπτικό της προερχόμενης από το ΠΑΣΟΚ πτέρυγας είναι πως το 30% που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ προέρχεται κατά ένα μεγάλο μέρος από το ΠΑΣΟΚ και για αυτό θα πρέπει το όνομα να σηματοδοτεί το νέο σχήμα.  Το δεύτερο είναι, προφανώς, το στίγμα του νέου ΣΥΡΙΖΑ, με τον Αλέξη Τσίπρα να έχει καταστήσει σαφές πως στόχος είναι η μετεξέλιξη σε προοδευτικό κόμμα, ενώ αρκετοί μιλούν όχι για μετασχηματισμό αλλά για διεύρυνση.

Το «πρασίνισμα» και η σταδιακή μετατροπή του σε νέο ΠΑΣΟΚ είναι η στρατηγική του Αλέξη Τσίπρα, να δημιουργήσει ένα μεγάλο κεντροαριστερό κόμμα με τη συμπόρευση των  πασοκογενών είναι η αρχή. Γνωρίζει, επίσης, ότι οι ταξικές προσεγγίσεις, χωρίς τη μεσαία τάξη και το κέντρο, δεν συγκροτούν πλειοψηφικό ρεύμα εξ ου και η προσέγγιση στενών συνεργατών των δύο πρώην πρωθυπουργών του ΠΑΣΟΚ.

Πάντως, επειδή σε όλα στη ζωή, η λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά, στα περισσότερα κείμενα από τις κινήσεις των πασοκογενών αναφέρουν πως ανταποκρίνονται στο κάλεσμα του Αλέξη Τσίπρα, δηλαδή του αρχηγού, όχι τόσο του κόμματος, ενώ οι προσκλήσεις προς τις κινήσεις γίνονται με στόχο τη δημιουργία της προοδευτικής  παράταξης.