Μητσοτάκης και Τσίπρας «σκοτώνονται» για το σενάριο των πρόωρων εκλογών

Την περασμένη Πέμπτη ο Κυριάκος Μητσοτάκης φρόντισε να βάλει τέλος στα σενάρια για πρόωρες κάλπες μέσα στο 2020 ή έστω το 2021.

Η τοποθέτησή του στο συνέδριο του ΣΕΒ για την 4^η Βιομηχανική Επανάσταση ήταν σαφής: «Έχουμε έρθει για να υλοποιήσουμε το πρόγραμμά μας. Θα θέσουμε τα αποτελέσματα της πολιτικής μας στους πολίτες στο τέλος της τετραετίας διεκδικώντας την επανεκλογή μας στο τέλος του 2023».

Με αυτή την τοποθέτηση, θεωρητικά, ο κ. Μητσοτάκης βάζει τέλος σε ένα σενάριο, το οποίο διακινούνταν τις προηγούμενες εβδομάδες από κυβερνητικούς κύκλους και το οποίο άλλωστε το είχε περιγράψει και ο ίδιος ο πρωθυπουργός πριν από τις εκλογές της 7^ης Ιουλίου.

Το δέλεαρ και η απειλή για το ΣΥΡΙΖΑ

Το σενάριο αυτό της διπλής εκλογικής αναμέτρησης υπάκουε στη λογική πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα περίμενε το τέλος της τετραετίας, καθώς από τη στιγμή που δεν θα έβρισκε τις 200 ψήφους στη βουλή για την αλλαγή του εκλογικού νόμου, θα προχωρούσε άμεσα σε πρόωρες εκλογές με την ισχύουσα απλή αναλογική. Οι επαναληπτικές κάλπες θα γίνονταν με την ενισχυμένη αναλογική που μόλις θα είχε ψηφίσει η κυβέρνηση της ΝΔ, άντε και με τις ψήφους του ΚΙΝΑΛ.

Το σενάριο αυτό κατά πολλούς θεωρήθηκε μια μπλόφα με την οποία η κυβέρνηση είχε στόχο να πιέσει το ΣΥΡΙΖΑ να αλλάξει θέση και να εγκαταλείψει την υπεράσπιση της απλής αναλογικής, ψηφίζοντας μαζί με τη ΝΔ μιας μορφής ενισχυμένη αναλογική για να αποτρέψει τις πρόωρες εκλογές και την επανεκλογή της ΝΔ στην εξουσία.

Το δέλεαρ –κατά την ίδια ανάλυση που γινόταν από τους ίδιους κύκλους- για το ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν το γεγονός ότι ως μια δύναμη εξουσίας με την ενισχυμένη αναλογική θα μπορούσε να διεκδικήσει την αυτοδυναμία και να μην είναι όμηρος του ΚΙΝΑΛ ή άλλης δύναμης. Το επιχείρημα επεκτεινόταν στο ότι ένα εκλογικό σύστημα ενισχυμένης αναλογικής βοηθά στην αναβίωση ενός συγκρουσιακού δικομματισμού από τα παλιά, το οποίο θα μπορούσε να βολεύει ταυτόχρονα τον Αλέξη Τσίπρα και τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Ταυτόχρονα το timing της προσφυγής σε πρόωρες διπλές εκλογές σύμφωνα με το παραπάνω σενάριο που τοποθετούνταν στους πρώτους μήνες του 2020 είχε και τη μορφή της απειλής προς τον ΣΥΡΙΖΑ, υπό την έννοια ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης βρίσκεται ακόμα στη φάση της εσωστρέφειας και δεν έχει βρει τα πατήματά του μετά την εκλογική ήττα του περασμένου καλοκαιριού.

Ο Αλέξης Τσίπρας ωστόσο φρόντισε να απαντήσει ευθύς εξαρχής σε αυτό το σενάριο απορρίπτοντας κάθε συζήτηση για επαναξιολόγηση του ΣΥΡΙΖΑ στο ζήτημα της κατάργησης της απλής αναλογικής. «Ας μην ονειρεύονται διπλές εκλογές» είχε πει από το βήμα της συνεδρίασης της Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ στα τέλη Νοέμβρη, προσθέτοντας πως αν ο κ. Μητσοτάκης «θέλει να την φέρει νωρίτερα αυτή την αναμέτρηση, τόσο το καλύτερο. Αλλά να γνωρίζει ότι η απλή αναλογική ήρθε για να μείνει».

Αυτό που έχει ωστόσο ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι στην απόφαση των 7 σημείων του Πολιτικού Συμβουλίου για τον οδικό χάρτη ενόψει του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία εγκρίθηκε ειδική διατύπωση που επαναβεβαιώνει την προσήλωση του ΣΥΡΙΖΑ στην απλή αναλογική.

Ζυμώσεις και συγκρούσεις

«Η απλή αναλογική που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε για να μείνει και να δημιουργήσει μία νέα σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα στα κόμματα, το πολιτικό σύστημα και τους πολίτες. Σε αυτό το πλαίσιο ο ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία δε πρόκειται να συναινέσει σε αλλαγή του εκλογικού νόμου. Οι πολιτικές συγκλίσεις είναι αναγκαίες σε προγραμματική βάση και με ορίζοντα μία νέα προοδευτική πολιτική και κοινωνική πλειοψηφία» αναφέρεται χαρακτηριστικά στο δεύτερο σημείο της απόφασης του χτεσινού Πολιτικού Συμβουλίου.

Η θέση αυτή για το χαρακτήρα του συγκεκριμένου κειμένου (οδικός χάρτης ενόψει συνεδρίου επανίδρυσης του ΣΥΡΙΖΑ) φαντάζει μάλλον περιττή. Ιδίως από τη στιγμή που ο Κυριάκος Μητσοτάκης προηγήθηκε κλείνοντας το ζήτημα των πρόωρων διπλών εκλογών με την τοποθέτησή του ενώπιον των βιομηχάνων.

Το ερώτημα που τίθεται είναι αν η θέση πως «η απλή αναλογική που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε για να μείνει» επαναβεβαιώνεται με στόχο να δεσμεύσει το κόμμα στο σύνολό του και να φρενάρει ζυμώσεις που πιθανόν γίνονταν ή και γίνονται ακόμα με επιδίωξη μια επανατοποθέτηση του ΣΥΡΙΖΑ ως κόμματος εξουσίας έναντι της απλής αναλογικής.

Σε κάθε περίπτωση ο Αλέξης Τσίπρας δείχνει να έχει διάθεση μετωπικής σύγκρουσης με τον Κυριάκο Μητσοτάκη για τους κανόνες του πολιτικού παιγνίου. Αυτή η μετωπική σύγκρουση άλλωστε θεωρείται ως ο βασικότερος συνεκτικός δεσμός στις διάφορες τάσεις του μεταμνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ.