Αναμφισβήτητα ο Αλέξης Τσίπρας και η προεδρική ομάδα έχουν βρει ένα εμπόδιο στη διεύρυνση του κόμματος – τουλάχιστον όπως την εννοούν οι ίδιοι. Αυτό ακούει στο όνομα του γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ Πάνου Σκουρλέτη. Και εδώ σύμφωνα με μια (προεδρική) ανάγνωση είναι το παράδοξο: το κόμμα που υποτίθεται πάει για το δικό του άνοιγμα να έχει γραμματέα που έχει άλλη θεώρηση.

Η άλλη πάλι όχθη λέει πως στον βαθμό που η όλη διαδικασία είναι σε εξέλιξη δεν έχει «κλειδώσει» ο τρόπος που θα γίνει ο μετασχηματισμός. Υπό αυτή την έννοια, το άρθρο του Σκουρλέτη στην «Αυγή» για την πορεία προς το 3ο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ είχε αυτόν τον πυρήνα. Συμβολή σε έναν διάλογο. Οταν όμως ο ίδιος είναι γραμματέας, βουλευτής και πρώην υπουργός, έχει μια άλλη εσωτερική βαρύτητα ο συλλογισμός του. Πολύ περισσότερο όταν το άρθρο του ήλθε μετά τις «βόμβες» που ο ίδιος έριξε κατά της δυνητικής επιλογής του Γιώργου Παπανδρέου ως προσώπου για Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Ο χαρακτηρισμός για τον πρώην πρωθυπουργό ως «τοξικό» ήταν casus belli για το Κίνημα Αλλαγής αλλά και το περιβάλλον του ΓΑΠ. Μούδιασε, δε, ένα μεγάλο μέρος πασοκογενών που έχουν προσεγγίσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Ανέκοψε την όρεξή τους μετά τη σύναξη στο Κάραβελ.

Τα ανοιχτά ζητήματα

Για πολλούς, ο Σκουρλέτης (μόνιμος συνομιλητής και σε τακτική συμμαχία με την τάση των 53) απλώς επιχείρησε να υπενθυμίσει με τις βολές του κατά ΓΑΠ πως η όλη διεύρυνση δεν θα είναι περίπατος για τον Αλέξη Τσίπρα. Και πως θα μπουν κριτήρια και όροι για αυτήν. Το δε άρθρο του που ακολούθησε θέτει ακόμη πιο στέρεα τα επιχειρήματα της μιας όχθης για την ταυτότητα του εγχειρήματος. Ζητήματα που θα πρέπει να λάβει υπόψη της η Επιτροπή για το Πρόγραμμα και το Καταστατικό του κόμματος που μέσα στον Ιανουάριο θα συνεδριάσει.

«Ημασταν ενωτικοί χωρίς περιχαρακώσεις, ενώ τολμήσαμε να πούμε πως η Αριστερά είναι ικανή όχι μόνο να καταγγέλλει αλλά και να κυβερνά. Ολα αυτά αναδεικνύουν πως η δική μας Αριστερά είχε τα στρατηγικά εργαλεία για να κάνει όλα αυτά τα βήματα που την οδήγησαν στην αξιωματική αντιπολίτευση το 2012, δύο φορές στην κυβέρνηση το 2015 και στην αξιωματική αντιπολίτευση το 2019. Δείξαμε στην πράξη πως είμαστε μια Αριστερά που έκανε συμμαχίες, υπερβάσεις, ανοίγματα, που αναλαμβάνει το ρίσκο της πράξης και δεν αρκείται μόνο στην περιγραφή και τη διαμαρτυρία» έγραψε ο Πάνος Σκουρλέτης, ενώ κάνει εντύπωση πόσο επιμένει στο κείμενό του στον όρο «Αριστερά».

Κάτι προφανώς όχι τυχαίο, όταν οι της ετέρας προεδρικής όχθης μιλούν για «προοδευτική παράταξη», αν και εδώ αξίζει να πούμε πως η βάση της απόφασης του ΠΣ της ΚΕΑ του κόμματος είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα της Αριστεράς – ραχοκοκαλιά της προοδευτικής παράταξης. «Αυτό που ζούμε σήμερα, τα χιλιάδες νέα μέλη, τους δεκάδες χιλιάδες που συναντιόμαστε σε όλη την Ελλάδα στις ανοιχτές συνελεύσεις, είναι το αποτύπωμα όλης της προηγούμενης πορείας μας. Πρόκειται για μια συνάντηση στο όνομα και το έδαφος της Αριστεράς» αποσαφήνισε ο Σκουρλέτης στο άρθρο του, επίσης κάνοντας καθαρό πώς εννοεί τη διεύρυνση.

Ένα κόμμα σε κίνηση

Το βέβαιο είναι πως το επόμενο διάστημα οι αντίπαλες τάσεις του ΣΥΡΙΖΑ θα βρουν αφορμές και πεδία για να εκφραστούν. Πάντα βέβαια με μια λογική ενός κόμματος εν κινήσει, όπως λένε κομματικοί κύκλοι – αφού το κόμμα έχει επιφορτιστεί με την αντιπολίτευση στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Θα γίνουν «μάρτυρες απίθανων επιθέσεων αλλά και ταυτόχρονα μιας προσπάθειας να μας τοποθετήσουν στο πλαίσιο ενός νέου συναινετικού δικομματισμού», όπως έγραψε ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ στο εν λόγω άρθρο του; Ή σε μια λογική μέσα, έξω και επί τα αυτά στην αντιπολίτευση, όπως θα ήθελαν οι εναπομείνασες ριζοσπαστικές φωνές; Θα δείξει.

Headlines