Σκοταδιστές, αμβλώσεις και το πραγματικό πρόβλημα

Βρισκόμαστε σε μια ρωγμή του χρόνου. Μια χρονιά φεύγει, μια νέα έρχεται και μαζί της έρχεται και μια νέα δεκαετία. Μπαίνουν στο 2020 όπου ήδη παγκοσμίως συντελούνται κοσμογονικές αλλαγές. Η εξέλιξη της τεχνολογίας είναι τεράστια, η 4η βιομηχανική επανάσταση ήδη συντελείται, η τεχνητή νοημοσύνη θα σαρώσει τα πάντα τα επόμενα χρόνια.

Κι όμως, στην αυγή αυτής της νέας εποχής η Ελλάδα έρχεται να θυμίσει ότι παραμένει πολλές δεκαετίες πίσω. Ισως και αιώνες για πολλούς συνέλληνες οι οποίοι δεν αντιλαμβάνονται τα σημεία των καιρών, δεν μπορούν να καταλάβουν ότι ο Μεσαίωνας έχει περάσει.

Ή τουλάχιστον αυτοί που ομνύουν στον Μεσαίωνα δεν πρέπει να μας αγγίζουν.

Ενα πρωτοσέλιδο και μάλιστα αθλητικής εφημερίδας προκάλεσε σάλο τρεις ημέρες πριν το τέλος της χρονιάς. Η «αποθέωση» της δημοσιογραφίας σε ένα πρωτοσέλιδο που καταφέρεται κατά των εκτρώσεων και αποθεώνει το… κίνημα «Αφήστε με να ζήσω».

Είχε προηγηθεί πριν μερικούς μήνες η σκοταδιστική απόφαση της Εκκλησίας τη Ελλάδος η οποία καθιέρωνε «Ημέρα Αγέννητου Παιδιού», σε μια προσπάθεια -δήθεν- να κινητοποιήσει τους Ελληνες μιας και η χώρα μας είναι πρώτη στις αμβλώσεις. Κάπου 350 χιλιάδες γυναίκες ετησίως, λέγεται ότι προχωρούν σε αμβλώσεις, σε μια… πραγματικά τρελή μπίζνα για τους γιατρούς και τα νοσοκομεία που κάνουν αυτή τη διαδικασία.

Το πρωτοσέλιδο σήκωσε θύελλα αντιδράσεων, αλλά αποθεώθηκε και από εκείνους που είναι κατά των εκτρώσεων και υποστηρίζουν ότι για το λόγο αυτό η Ελλάδα θα χαθεί τα επόμενα χρόνια.

Αλλωστε πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι πολύ σύντομα οι κάτοικοι στη χώρα δεν θα ξεπερνούν τα 8.5 εκατομμύρια.

Κι όμως, μια χώρα που έχει λύσει το θέμα της νομιμοποίησης των εκτρώσεων και γενικότερα της αυτοδιάθεσης των γυναικών εδώ και πολλά χρόνια, υπάρχουν κάποιοι που επιμένουν στον σκοταδισμό.

Κι αντί όλοι οι «ιεροκήρυκες» της ορθότητας, της θρησκευτικής συνείδησης ή ακόμη και της επιστημοσύνης να σκύψουν στο πραγματικό πρόβλημα, ασχολούνται με τις εκτρώσεις.

Μα το πρόβλημα δεν είναι πώς φτάνουμε στη διακοπή μιας κύησης. Το πρόβλημα είναι πώς φτάνουμε σε μια ανεπιθύμητη κύηση η οποία διακόπτεται στη συνέχεια.

Αντί η Εκκλησία, το Κράτος, ο Τύπος ή όποιος άλλος μπορεί να έχει παρέμβαση και επιρροή να δει το πρόβλημα στη ρίζα του, είτε ομφαλοσκοπεί είτε αντιδρά με εντελώς μεσαιωνικό τρόπο.

Υπάρχει σωστή σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας;

Γίνονται στα σχολεία σοβαρά μαθήματα για τις σχέσεις, τον έρωτα, το σεξ, την προφύλαξη, την οικογένεια;

Μαθαίνουν τα Ελληνόπουλα από μικρά τι σημαίνει ερωτική σχέση, εγκυμοσύνη, παιδιά;

Ή μήπως όλα γίνονται πρόχειρα κι επιφανειακά σε σημείο που τα παιδιά απλά να… κρυφογελούν κάθε φορά που ακούνε τα… πονηρά κι ανάλεκτα;

Εκανε ποτέ η Εκκλησία εκστρατεία μοιράζοντας προφυλακτικά; Φυσικά και όχι, είναι του… διαβόλου πράγματα αυτά;

Μπορεί η επίσημη πολιτεία να προστατέψει τα παιδιά (και τους μεγαλύτερους) με συνεχείς ενημερώσεις, με δράσεις, με αγώνα κατά των ανεπιθύμητων κυήσεων προτού αυτές καταλήξουν στο κρεβάτι ενός χειρουργείου;

Μπορεί, αντί να μοιράζει 2χίλιαρα π.χ. για να αυξηθούν οι γεννήσεις, να προστατεύει τη γυναίκα – μητέρα εργαζόμενη;

Μπορεί να πριμοδοτεί (όχι μόνο με λεφτά) τα νέα ζευγάρια;

Μπορεί να αυξήσει τις ημέρες άδειας στη νέα μητέρα, να προσφέρει βοήθεια τους πρώτους μήνες σε μια νέα οικογένεια;

Αυτά είναι μέτρα που θα αυξήσουν τις γεννήσεις στην Ελλάδα.

Το δικαίωμα της γυναίκας να διαχειρίζεται το σώμα της είναι αναφαίρετο, είναι κατάκτηση που κανείς σκοταδιστής δεν μπορεί να αφαιρέσει.

Και η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών είναι αδιαπραγμάτευση. Αλλού είναι το πρόβλημα που δημιουργεί την υπογεννητικότητα κι όχι οι σκοταδιστικές γιορτές υπέρ του… αγέννητου μωρού.

Ας μη γίνουμε μια δυστοπική κοινωνία όπου τον πρώτο λόγο θα έχουν οι σκοταδιστές.