Λίγο πριν από το γύρισμα του χρόνου, στις 31/12, ολοκληρώνεται η έκθεση έργων τέχνης ψυχικά ασθενών από το Μουσείο του Δρομοκαϊτείου Ψ.Ν.Α στη ΣΤΟart Κοραή (χώρος τέχνης της Εθνικής Ασφαλιστικής, Κοραή 4).

Σήμερα, Δευτέρα 30/12, στις 6:00 μ.μ., στο χώρο της έκθεσης πραγματοποιείται συζήτηση με το κοινό και τις ψυχιάτρους Χρυσή Γιαννουλάκη και Αργυρώ Κυριαζή, με αντικείμενο την ποιητική δημιουργία του Γιώργου Βιζυηνού, ο οποίος δοκιμαζόμενος ψυχικά παρέμεινε ως ασθενής μεγάλα χρονικά διαστήματα στο Δρομοκαΐτειο.

Η έκθεση ζωγραφικής ψυχικά ασθενών του Δρομοκαϊτείου είναι μια πρωτοβουλία του κλάδου «Τέχνη και Ψυχιατρική» της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας, με έργα που έχουν επιζήσει του χρόνου και των δημιουργών τους, επειδή είναι πραγματική τέχνη, ανάλογη με εκείνη που συναντά κανείς στη συλλογή Prinzhorn στη Χαϊδελβέργη (ένα μέρος της με τίτλο «Αιτία θανάτου: Ευθανασία» είχε παρουσιαστεί το 2011 στο Μουσείο Μπενάκη στην Αθήνα και στη Μονή Λαζαριστών στη Θεσσαλονίκη), στο Μουσείο Art Brut στη Λωζάννη και στο Μουσείο του Dr Guislain στη Γάνδη.

Τα έργα της έκθεσης προέρχονται από το Μουσείο του Δρομοκαϊτείου, όπου στεγάζεται η ιστορία του νοσοκομείου.

Ανάμεσα στους ανθρώπους του πνεύματος, της επιστήμης και της λογοτεχνίας που εισήχθησαν για νοσηλεία, την ίδια τύχη είχαν πολλοί και αξιόλογοι ζωγράφοι, όπως ο Ανδρέας Κρυστάλλης, που είχε προτίμηση στα θεσσαλικά τοπία και του οποίου η εύθραυστη καλλιτεχνική φύση δεν μπόρεσε ποτέ να προσαρμοστεί στη θέα νεκρών παιδιών στα πεζοδρόμια, στο μεγάλο λιμό του 1941-1942, στους βομβαρδισμούς ( διάσημο το έργο του ο «Βομβαρδισμός του Πειραιά»).

Νοσηλεύτηκε αμέσως μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, σε μια προσπάθεια να ξαναβρεί ισορροπία έως το θάνατό του (1951).

Άλλη περίπτωση είναι τα έργα του Βαλεντίνο Ίλβες (γεννήθηκε στη Ρωσία το 1900), ο οποίος τη δεκαετία του ’30 βρέθηκε στην Αθήνα να ζωγραφίζει προσόψεις κινηματογράφων και από το 1949 και επί μία εικοσαετία νοσηλεύτηκε στο Δρομοκαΐτειο με φοβία και ακουστικές παραισθήσεις.

Δραπέτευσε και χάθηκαν τα ίχνη του, αφήνοντας στο νοσοκομείο πολλά έργα και σχέδιά του.

Ο λόγιος και αυτοδίδακτος ζωγράφος Γεράσιμος Βώκος (1868-1927) νοσηλευόταν περιστασιακά από ηλικίας 40 ετών και έως το θάνατό του.

Άφησε στο Δρομοκαΐτειο προσωπογραφίες του.

Ο ζωγράφος Αριστείδης Λάβδας, έγκλειστος επί μία εικοσιπενταετία με γνωμάτευση «αλκοολική ψύχωση, σοβαρές διαταραχές μνήμης», επιδιδόταν στην αγιογραφία και είναι επίσης ανάμεσα στους γνωστούς και άγνωστους ταλαντούχους καλλιτέχνες των οποίων έργα τους προέρχονται από αυτό το διαφορετικό και ασυνήθιστο μουσείο του Δρομοκαϊτείου, το οποίο ιδρύθηκε το 1995.

(Πηγή πληροφοριών: ΑΠΕ – ΜΠΕ)

Headlines