Αν κανείς σταθεί στο ότι η ΑΕΚ δεν είχε ανάγκη τη νίκη επί της Αντβέρπ για να συνεχίσει την πορεία της στο Τσάμπιονς Λιγκ, μπορεί να αδιαφορήσει για το αποτέλεσμα. Από την άλλη, όμως, απέναντι σε μια ομάδα που είναι σαφώς χειρότερη από αυτή, η παρέα του Παπαθεοδώρου έκανε πολύ κακή εμφάνιση, έδειξε ότι έχει… μείνει στη νίκη επί του Παναθηναϊκού και το 73-61 ήρθε ως ένδειξη της προβληματικής λειτουργίας που είχε.

Με τον Λάνγκφορντ να ξεκινά με φόρα και δεδομένη τη διαφορά δυναμικότητας, πιστέψαμε ότι η «Ένωση» θα καταγράψει άλλη μια ευρωπαϊκή επιτυχία, αλλά όσο περνούσε η ώρα τόσο άδειαζε το ντεπόζιτο. Ψυχολογικά οι παίκτες της ΑΕΚ έμοιαζαν να έχουν αδειάσει κι αυτό καταγράφεται αριθμητικά από το 50% στις βολές (τραγικό ποσοστό, το οποίο κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης ήταν και πιο χαμηλό), δείγμα έλλειψης συγκέντρωσης.

Σχεδόν κανένας δεν βρέθηκε σε καλό βράδυ, ο Σαντ-Ρος έμοιαζε «σκασμένος», ο Γιαννόπουλος έπαιξε ελάχιστα, ο Γκραντ είχε συνεισφορά μόνο στα ριμπάουντ, ο Σλότερ ήταν κουρασμένος, ο Χρυσικόπουλος κακός, ο Γκίκας δεν είχε επίδραση στο παιχνίδι, ο Τσάλμερς προσπάθησε, αλλά…

Όλα αυτά απέναντι σε μια ομάδα χωρίς σπουδαίες περγαμηνές και ταλέντο, που όμως έδειξε να… θέλει περισσότερο τη νίκη. Τρεις διψήφιοι, άλλοι δύο στις παρυφές του 10, ακόμα και χωρίς σπουδαία στατιστικά, έφτασαν στη νίκη. Χαρακτηριστικό του κακού μπάσκετ που παίχτηκε είναι το ότι είχαμε συνολικά 84 ριμπάουντ (47-37)! Στράβωσαν τα σίδερα στα δύο στεφάνια…

Τα δεκάλεπτα: 26-21, 39-35, 55-50, 73-61.