Η δεκαετής κρίση, οικονομική, πολιτική και ηθική, φαίνεται δεν έχει επιδράσει σε πολλούς και δεν έχει αποκωδικοποιηθεί όπως έπρεπε. Σε αρκετά πόστα της κρατικής μηχανής επιστρέφουν στις παλαιές πρακτικές που προκαλούν την κοινή γνώμη.

Και είναι απορεί κανείς όταν καταρρέει μια δημόσια επιχείρηση, όπως η ΔΕΗ, άλλοτε κολοσσός, να αποφασίζονται από την παρούσα διοίκησή της αμοιβές, όχι απλά λελογισμένες, αλλά προκλητικότατες.

Γιατί, όπως και να το δει κανείς, είναι τουλάχιστον πρόκληση για συνταξιούχους και εργαζομένους που καθημερινά δίνουν τη μάχη της επιβίωσης αυτό που συνέβη προ ημερών στη ΔΕΗ.

Η έκτακτη Γ.Σ. (24-12-2019) της ΔΕΗ που είναι χρεοκοπημένη κατά την κυβέρνηση και τον αρμόδιο υπουργό Κωστή Χατζηδάκη και ετοιμάζεται εθελούσια έξοδος εργαζομένων, κ.α. αποφάσισε να λαμβάνει ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της επιχείρησης 200.000 ευρώ και μπόνους που θα δύναται να φθάσουν τα 100.000 ευρώ. Και οι αυξήσεις αφορούν και τα υπόλοιπα κεντρικά στελέχη της διοικητικής πυραμίδας.

Και δικαίως τίθεται το ερώτημα: Μια χρεοκοπημένη επιχείρηση γιατί να δίνει τόσα χρήματα στα διευθυντικά στελέχη της σε μια κρίσιμη χρονικά περίοδο για την βιωσιμότητά της;

Στον ευρύτερο ιδιωτικό τομέα, είναι σίγουρο ότι υπάρχουν πάρα πολλοί ικανοί μάνατζερ που σίγουρα θα πήγαιναν στη ΔΕΗ να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους με αρκετά λιγότερα χρήματα. Επίσης μην λησμονεί κανείς ότι η ΔΕΗ έχει άξια στελέχη με άριστες σπουδές, μεταπτυχιακά και διδακτορικά που θα μπορούσε να αξιοποιήσει ως ένδειξη εμπιστοσύνης ή ακόμα και να αξιοποιήσει στελέχη της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης.

Ή ακόμα και στελέχη της κρατικής μηχανής με πολύ καλές σπουδές . Εξάλλου, εάν διαιρέσει κανείς το ποσό των 200.000 ευρώ θα διαπιστώσει ότι αναλογούν 16.670 ευρώ περίπου το μήνα, χωρίς να υπολογίζεται το μπόνους (100.000 ευρώ το έτος, δια 12 = 8.333 ευρώ το μήνα) και βέβαια χωρίς τις άλλες παροχές.

Τα ποσά αυτά απέχουν «έτη φωτός» από τα 200 ευρώ που, όπως ειπώθηκε προκλητικά πρόσφατα, μπορεί να επιβιώσει κάποιος.

Τέτοιες περιπτώσεις εξοργίζουν τους πολίτες που είδαν αυξήσεις 16% στα τιμολόγια της ΔΕΗ από τον περασμένο Σεπτέμβριο.

Εάν δεν υπάρξει ένα πολιτικό μήνυμα, ένα σήμα από το Μέγαρο Μαξίμου σε τέτοιες προκλητικές κινήσεις, πότε θα υπάρξει;

Είναι τουλάχιστον πρόκληση αυτό που συνέβη στη ΔΕΗ και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπιστεί, διότι τέτοιες ενέργειες δημιουργούν κοινωνικές αντιδράσεις με ότι αυτό σημαίνει γενικά για ένα σύστημα εξουσίας.

Headlines