Η Αυστραλία δεν είναι μακριά

Οι συγκλονιστικές εικόνες από τις εκτεταμένες δασικές πυρκαγιές στην Αυστραλία, με τις τεράστιες οικολογικές αλλά και κοινωνικές επιπτώσεις τους, ήρθαν να θυμίσουν ότι η κλιματική αλλαγή δεν είναι μια απειλή για το μέλλον, αλλά μια καταστροφή σε εξέλιξη. Οι δασικές πυρκαγιές δεν είναι άγνωστες στην Αυστραλία, όμως οι φετινές κλιματολογικές συνθήκες, που συνέβαλαν αποφασιστικά στο να καεί μια έκταση μεγαλύτερη από την Ελβετία, έχουν να κάνουν ακριβώς με αυτό που ονομάζουμε κλιματική αλλαγή.

Μια τραγική ειρωνεία έφερε την Αυστραλία, μια χώρα που έχει ως σημαντικό εξαγωγικό προϊόν τον γαιάνθρακα και όπου η εξορυκτική βιομηχανία έχει ιδιαίτερη ισχύ, να έχει μια κυβέρνηση που κατεξοχήν έχει αντιμετωπίσει αρνητικά το κίνημα για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Μόνο που τώρα φαίνεται το πραγματικό κόστος της επιμονής σε τέτοιες πολιτικές και οικονομικές επιλογές.

Αποδεικνύεται ότι η επικείμενη κλιματική καταστροφή αποτελεί ταυτόχρονα και το πραγματικό όριο ενός ολόκληρου μοντέλου οικονομικής ανάπτυξης που προνομιμοποιεί το κέρδος και τη συσσώρευση πλούτου σε βάρος των πραγματικών αναγκών, αλλά και τη μεγάλη δοκιμασία στην οποία αποτυγχάνουν διαρκώς οι πολιτικές και κοινωνικές ελίτ. Συνδυάζει μια μαζική και επικίνδυνη απρονοησία με έναν εντυπωσιακό κυνισμό που θεωρεί ότι οι επιπτώσεις θα αφορούν πάντα κάποιους άλλους, κατά προτίμηση πιο φτωχούς και πιο αδύναμους.

Μόνο που οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, όπως τραγικά διαπιστώνει σήμερα η Αυστραλία, δεν μπορούν να κλειστούν «έξω από τον φράκτη», κατά το πρότυπο των gated communities που εξασφαλίζουν ασφάλεια στο εσωτερικό τους ή των κρατών που θεωρούν ότι μπορούν να κρατήσουν την εξαθλίωση έξω από τα σύνορά τους.

Οι κινητοποιήσεις των νέων (αυτών που κινδυνεύουν να κατοικήσουν σε έναν αβίωτο πλανήτη) ενάντια στην κλιματική αλλαγή λοιδορήθηκαν ποικιλοτρόπως, ενώ το ίδιο ισχύει και για φιγούρες όπως η Γκρέτα Τούνμπεργκ. Ομως, ας ελπίσουμε ότι κάποτε θα αναφέρονται στα βιβλία της ιστορίας ως τα πρώτα βήματα της μεγάλης αλλαγής.