Η ιστορία του Σαντ Ρος και της μεταγραφής του στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας είναι διδακτική σχετικά με το τι μπορούν να κάνουν οι ελληνικές ομάδες αν δεν καταφέρουν να ακολουθήσουν τα δεδομένα των ισχυρών οικονομικά ομάδων. Οι Ρώσοι, με δύναμη το μεγάλο τους brand name και το γεγονός πως είναι εδώ και πολλά χρόνια σταθερά στο φάιναλ φορ και διεκδικούν τίτλους, αργά ή γρήγορα θα έκαναν δικό τους έναν παίκτη που αγωνίζεται σε μικρότερου βεληνεκούς διοργάνωση.

Αρχισαν από χαμηλά τις προτάσεις τους, πρόσφεραν 200 χιλιάδες ευρώ στην αρχή, αλλά ήταν αποφασισμένοι να φτάσουν έως το μισό εκατομμύριο, όπως και έκαναν. Γνώριζαν πολύ καλά πως ο παίκτης είναι αυτός που θα έπαιζε τον σημαντικότερο ρόλο στην υπόθεση. Και γνώριζαν πως όταν ο παίκτης θα τα βάλει στη… ζυγαριά, θα επιλέξει ΤΣΣΚΑ αντί για ΑΕΚ.

Ηταν και ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός σε αυτή τη θέση πριν από κάποια χρόνια. Ικανοί να προσεγγίσουν και να αποκτήσουν ό,τι καλύτερο κυκλοφορούσε. Το καλύτερο ήταν, είναι και θα είναι και το ακριβότερο. Λεφτά υπήρχαν, όνομα υπήρχε, στόχοι υπήρχαν. Υπήρχε και σταθερή παρουσία στα φάιναλ φορ. Ηταν έκπληξη όταν οι ελληνικές ομάδες δεν βρίσκονταν εκεί. Τώρα συμβαίνει το αντίθετο.

Η ΑΕΚ όσα βήματα προόδου και να κάνει, θα χάνει πάντα έναν καλό της παίκτη όταν θα αποφασίσει να ασχοληθεί με εκείνον ένας μεγάλος ευρωπαϊκός σύλλογος. Συμβαίνει ακόμα και σε ομάδες που βρίσκονται στην Ευρωλίγκα. «Το μεγάλο ψάρι, τρώει το μικρό». Με απλά λόγια, ο πλούσιος θα έχει πάντα τον πρώτο λόγο σε σχέση με τον λιγότερο πλούσιο. Συμβαίνει και στο ποδόσφαιρο.

Η ΑΕΚ και η κάθε ΑΕΚ, που δεν έχει εξασφαλισμένο συμβόλαιο με τη Euroleague, το μόνο που έχει να κάνει σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να επωφελείται οικονομικά. Να πουλάει σε υψηλές τιμές. Και σ’ αυτό η Ενωση παίρνει άριστα όσον αφορά στη διαπραγματευτική στάση που κράτησε στο θέμα του Σαντ Ρος.

Headlines