Αρκεί να δεις τα ρόστερ των δύο ομάδων, τα τρόπαια που έχουν κατακτήσει, να σκεφτείς τις φιλοδοξίες που έχουν φέτος, κι αμέσως σκέφτεσαι «να ένα ωραίο ματς για να δω».

Μετά διαπιστώνεις ότι τέλειωσε με 60-55 και πως αν εξαιρέσεις το σασπένς, τη διακύμανση του σκορ και την κόντρα για τη νίκη… δεν βλέπονταν.

Όχι πως «χάλασε» τον Δημήτρη Ιτούδη, καθώς ζητούμενο για την ΤΣΣΚΑ ήταν η νίκη και μόνο αυτή.

Οι γηπεδούχοι δεν ήταν καλύτεροι, καθώς το «καλύτερος» είναι υπερθετικός βαθμός του «καλός» και καμιά ομάδα δεν ήταν σε καλή βραδιά.

Ο Τζέιμς με 19 πόντους (αλλά 2/9 τρίποντα) ήταν ο ηγέτης, ο Σαντ-Ρος πήρε το… βάπτισμα του πυρός, ο Κουρμπάνοφ βοήθησε με τα ριμπάουντ που πήρε, ο Χίλιαρντ ήταν συγκριτικά ο πιο εύστοχος, ο Χάινς είχε γεμάτη στατιστική.

Αξιοσημείωτο για τους νικητές, που σούταραν με 5/20 τρίποντα, ήταν οι 15/15 βολές, δείγμα του ότι εκεί (τουλάχιστον) ήταν συγκεντρωμένοι στον στόχο τους.

Ο Λάσο είδε τον Καμπάτσο να κάνει ένα από τα γνωστά του «γεμάτα» παιχνίδια, τον Τόμπκινς να δίνει λύσεις, αλλά πέραν τούτου ουδέν. Λες κι είχαν τσακωθεί με το… καλάθι οι παίκτες του, που σούταραν 9/32 τρίποντα και 10/29 δίποντα, σε μια βραδιά όπου μόνο τα ριμπάουντ ήταν σε απολύτως παραγωγική διαδικασία. Και πώς να γίνονταν διαφορετικά, από τη στιγμή που υπήρχαν τόσα άστοχα σουτ;

Τα δεκάλεπτα: 14-21, 26-33, 43-43, 60-55.

Headlines