Η Κατερίνα Παπαδοπούλου ετοιμάζει δύο ιδιαίτερες εμφανίσεις στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο

Μια από τις σημαντικότερες Ελληνίδες ερμηνεύτριες παραδοσιακού τραγουδιού, η Κατερίνα Παπαδοπούλου, θα εμφανιστεί για δύο βραδιές στο Γυάλινο Up Stage, με το σχήμα «Νότιο Τόξο» αλλά και εκλεκτούς καλεσμένους.

Θα παρουσιάσει την πρόσφατη δισκογραφική δουλειά της, που ηχογραφήθηκε στο Μοναστήρι Αγ. Γεωργίου στην Κάρπαθο αλλά και παλαιότερα αγαπημένα τραγούδια, με τη χορευτική συμβολή του Χαρίτωνα Χαριτωνίδη.

Η Κατερίνα Παπαδοπούλου μίλησε στο in.gr για τις εμφανίσεις της στο Γυάλινο αλλά και την ανάγκη της να κάνει μουσική.

Έχετε ταξιδέψει αρκετά στο εξωτερικό διδάσκοντας και παίζοντας μουσική. Υπάρχει ενδιαφέρον για την ελληνική παραδοσιακή μουσική; Τι γοητεύει έναν ακροατή σ ‘αυτήν;

Ταξιδεύω από την ηλικία των 15 περίπου ετών στο εξωτερικό για συναυλίες. Όλα αυτά τα χρόνια, με αποκορύφωμα τα τελευταία δέκα, έχω τραγουδήσει σε διάφορες μουσικές σκηνές, από μικρά θέατρα και εκκλησίες, μέχρι τα μεγαλύτερα θέατρα σε Ευρώπη, Αμερική και Ασία. Το αντικείμενό μου, πάντα, το παραδοσιακό τραγούδι της Ελλάδας. Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για τη μουσική μας και δε μιλάω μόνο για ακρόαση, αλλά και για εκμάθηση. Μάλιστα εντείνεται χρόνο με το χρόνο. Όλο και περισσότεροι φορείς ζητούν μαθήματα ελληνικού τραγουδιού στο εξωτερικό!

Αυτό λοιπόν που εισπράττει ο μη σχετικός ακροατής του εξωτερικού, αν μπορω κάπως να μπω στη θέση του, είναι η δύναμη και η ενέργεια μιας μουσικής που αιώνες τώρα συντροφεύει το λαό μας και κουβαλάει μαζί του χαρά, πόνο, λύπη, ελπίδα και ό,τι άλλο μπορεί να εκφράσει μέσα από αυτήν.

Πρόσφατα κυκλοφόρησε το νέο σας άλμπουμ που ηχογραφήθηκε στο Μοναστήρι του Αγ. Γεωργίου στην Κάρπαθο. Γιατί επιλέξατε αυτό το μέρος; Τι σας πρόσφερε που δεν μπορούσε ένα studio ηχογραφήσεων;

Ναι, μιλάμε για το “Notio Toxo-In Karpathos” ένα δίσκο που από επιμονή δική μου, αλλά και στήριξη από τους αγαπημένους συνοδοιπόρους μουσικούς και ηχολήπτες, ηχογραφήθηκε στη Μονή Αγ.Γεωργίου στην Κάρπαθο! Φυσικά δεν ήταν κάτι εύκολο, το αντίθετο μάλιστα! Είναι μια ολόκληρη ιστορία αυτή…

Ήθελα ο δίσκος να ηχογραφηθεί σε ένα χώρο μακριά από το άγχος και την τρέλα της Αθήνας, σε ένα τόπο εντός του Νοτίου Ελληνικού Τόξου, του οποίου τις μουσικές παίζαμε τα τελευταία χρόνια.  Ένα χώρος ιερός, προσευχής και συγκέντρωσης, όπου θα μπορούσαμε να αφοσιωθούμε ολοκληρωτικά στο έργο μας, ήταν το ζητούμενο. Ένα μοναστήρι, μη ενεργό, για να μην ενοχλούμε, απομονωμένο και ήσυχο, για την απαιτούμενη αυτοσυγκέντρωση, αλλά και για την ενέργεια του μέρους.

Επίσης, ένας χώρος ζωντανός, με τις ανακλάσεις του, το βάθος του και την «κίνηση» του ήχου που κάποιος δεν μπορεί να έχει σε ένα στούντιο. Ήταν ανέλπιστο, αλλά έγινε. Βρέθηκε ο π.Καλλίνικος, Αρχιμανδρίτης και καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίου Γεωργίου Βασσών Καρπάθου, ο οποίος με χαρά και μεγάλη αγάπη μας φιλοξένησε στο Μοναστήρι και μας παραχώρησε χώρους εκεί, για να ηχογραφήσουμε.
Η όλη εμπειρία ήταν μαγική…

Θεωρώ ότι το κλίμα που επικρατούσε στις ηχογραφήσεις έχει περάσει στον ήχο, ως ένα μοναδικό αποτύπωμα μιας σπάνιας μουσικής εμπειρίας.

Θα εμφανιστείτε στο Γυάλινο μουσικό θέατρο, στις 17 και 24 Ιανουαρίου. Τι θα περιλαμβάνουν οι εμφανίσεις σας;

Θα εμφανιστούμε στο Γυάλινο στις 17 και 24 Ιανουαρίου με το «Νότιο Τόξο», δηλαδή τους: Στέφανο Δορμπαράκη στο κανονάκι και το τραγούδι, τον Κυριάκο Ταπάκη σε ούτι και ισπανικό λαούτο και τον Γιώργο Κοντογιάννη στην Κρητική λύρα. Τρεις καταπληκτικοί δεξιοτέχνες με προσωπικό ύφος, που «δέσαμε» απόλυτα από την πρώτη στιγμή. Στις ζωντανές μας εμφανίσεις έχουμε και τον Χαρίτωνα Χαριτωνίδη, μοναδικό χορευτή και μουσικό που τονίζει το χορευτικό στοιχείο στα κομμάτια που παίζουμε, ένα στοιχείο που άλλωστε είναι αλληλένδετο με τη μουσική μας και ουδέποτε χωρίστηκε από αυτήν στην παράδοση.

Επίσης μαζί μας θα είναι και ο Μανούσος Κλαπάκης στα κρουστά, άλλος ένας εξαιρετικός μουσικός, από τους λίγους που αντιλαμβάνονται τα κρουστά ως μελωδικά όργανα.
Θα παίξουμε κομμάτια από το δίσκο, αλλά και νεότερα που δεν έχουν εκδοθεί ακόμα, καθώς και παλιότερα αγαπημένα. Φυσικά δεν αποκλείονται και οι επί τόπου αναπροσαρμογές του προγράμματος, ανάλογα με τις διαθέσεις, τις δικές μας και του κοινού!

Θα έχετε καλεσμένους τον Παντελή Θαλασσινό και τον Σωκράτη Σινόπουλο. Πείτε μας για τη συμβολή τους στις παραστάσεις.

Ο Παντελής, που θα είναι μαζί μας στις 17, ήταν ο πρώτος από τους νεότερους συνθέτες που σκέφτηκα, πρωτίστως γιατί τον αγαπώ πολύ, αφού για χρόνια ήμουνα μαζί του σε συναυλίες και διάφορες εμφανίσεις και έχω τις καλύτερες αναμνήσεις, αλλά και γιατί τον εκτιμώ για τη μουσικότητα και τη μοναδική του ικανότητα να «κινεί» και να συν-κινείται στις συναυλίες.
Έχουμε τόσα χρόνια να βρεθούμε μαζί επί σκηνής… ανυπομονώ!

Ο Σωκράτης από την άλλη, που θα είναι μαζί μας τη δεύτερη Παρασκευή στις 24, είναι εκ των ων ουκ άνευ. Ένας μουσικός που συμπορευόμαστε από παλιά, με τις δικές του προσωπικές περιπλανήσεις, αλλά και τους κοινούς μας μουσικούς τόπους, στους οποίους θα βρεθούμε ξανά με μεγάλη χαρά!

Εκπροσωπείτε μια αθόρυβη ομάδα μουσικών που ταξιδεύει την Ελληνική μουσική στο εξωτερικό, χωρίς αυτό να είναι πάντα γνωστό στα media και το κοινό. Δεν σας απασχολεί η αναγνώριση του έργου σας;

Αυτή η αναγνώριση είναι κάτι πέρα από τις δυνάμεις μου. Δεν ήμουν ποτέ μουσικός που ενδιαφέρθηκε για την εικόνα του ή για τις δημόσιες σχέσεις. Θέλω να είμαι απόλυτα ειλικρινής σε αυτό που κάνω αλλά και απέναντι στους ακροατές και αυτό δεν αφήνει περιθώρια για περιττές κουβέντες και φιοριτούρες. Ασχολούμαι με το αντικείμενο και όχι με το περιτύλιγμα. Επιπρόσθετα, για να έρθει αυτή η αναγνώριση θα έπρεπε να έχω πίσω μου μια ολόκληρη στρατιά ανθρώπων να δουλεύει μόνο για αυτό. Δεν είχα αυτήν την πολυτέλεια. Έκανα όσα είχα ανάγκη να κάνω.

Είχατε μεταξύ άλλων την ευκαιρία να συνεργαστείτε με τη Δόμνα Σαμίου. Τι σας άφησε η συνάντηση σας;

Με τη Δόμνα ήταν κάτι πολύ παραπάνω από μια συνάντηση. Ήταν μια συνεργασία-σπουδή διάρκειας 13 χρόνων, μπορεί και παραπάνω. Ήμουν μαζί της σε συναυλίες, ηχογραφήσεις, πρόβες, αλλά και γλέντια, τραπέζια, προσωπικές στιγμές. Για μένα σίγουρα σχέση ζωής.

Ήταν ένας σπάνιος άνθρωπος που σε δίδασκε και μόνο με την παρουσία της. Η στάση της απέναντι στο τραγούδι, η αφοσίωση της σε αυτό για μια ολόκληρη ζωή, η σοβαρότητα και ο σεβασμός της στη μουσική της χώρας μας μα και στους μουσικούς, ήταν πράγματα που δε συναντά κανείς εύκολα σε άνθρωπο. Και όλα αυτά χωρίς κανένα προσωπικό όφελος.
Μεγάλη τύχη η γνωριμία μαζί της…