Πόλη Καστοριάς : Το σπήλαιο του Δράκου και οι Διόσκουροι
Στο βόρειο τμήμα της πόλης της Καστοριάς, στο 2ο χιλιόμετρο της παραλίμνιας οδού και λίγο πριν από τη βυζαντινή μονή της Παναγίας της Μαυριώτισσας, βρίσκεται ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα σπήλαια της χώρας μας, το σπήλαιο του Δράκου
Στο βόρειο τμήμα της πόλης της Καστοριάς, στο 2ο χιλιόμετρο της παραλίμνιας οδού και λίγο πριν από τη βυζαντινή μονή της Παναγίας της Μαυριώτισσας, βρίσκεται ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα σπήλαια της χώρας μας, το σπήλαιο του Δράκου.
Η τοπική παράδοση μνημονεύει το σπήλαιο ως αλλοτινό χρυσωρυχείο, το οποίο φρουρούσε ένας τρομακτικός δράκος, που έβγαζε από το στόμα του φλόγες και δηλητηριώδεις ατμούς.
Ο περιώνυμος Κάστωρ, ο ημιαθάνατος γιος του Δία (ή του Τυνδάρεω) και της Λήδας, πρώτος βασιλιάς της Καστοριάς, θέλησε να δείξει το σπήλαιο στο φιλοξενούμενο αδελφό του και έτερο των Διοσκούρων, τον Πολυδεύκη.
Για να πραγματοποιήσει την επιθυμία του, ο βασιλιάς υποσχέθηκε πλούσια δώρα σε όποιον θα τολμούσε να συγκρουστεί με το δράκο-φρουρό του σπηλαίου και να τον εξουδετερώσει.
Τα δώρα του βασιλιά παρακίνησαν όντως ένα ρωμαλέο νέο άνδρα να αναλάβει τη δύσκολη και επικίνδυνη αποστολή.
Χρησιμοποιώντας το δόρυ του, ο νεαρός κατάφερε να θέσει εκτός μάχης το τέρας, που σωριάστηκε νεκρό στα νερά της λίμνης.
Αφού ευχαρίστησαν το θεό Πάνα, προστάτη των σπηλαίων, οι Διόσκουροι με την ακολουθία τους εισήλθαν στο σπήλαιο κρατώντας δαυλούς.
Εντυπωσιασμένοι από την ομορφιά του σπηλαίου προχώρησαν σιγά-σιγά στο εσωτερικό του, όπου η ατμόσφαιρα είχε αρχίσει να γίνεται πνιγηρή εξαιτίας της έλλειψης οξυγόνου.
Κάποια στιγμή οι δαυλοί τους έσβησαν και το σπήλαιο βυθίστηκε στο σκοτάδι. Μια απόκοσμη φωνή ακούστηκε τότε από τα βάθη του σπηλαίου: «Εκείνος που θα σκύψει για να πάρει μια χούφτα της λάσπης που πατάει θα το μετανιώσει!»
Κάποιοι φοβήθηκαν ακούγοντας τα απειλητικά αυτά λόγια, αλλά οι πιο θαρραλέοι γέμισαν βιαστικά τον κόρφο τους με λάσπη. Οι τελευταίοι, όταν βγήκαν από το σπήλαιο και αντίκρισαν το φως του ήλιου, είδαν έκπληκτοι ότι αυτό που κρατούσαν ήταν υγρή χρυσόσκονη.
Η μυθική αυτή αφήγηση προσδίδει επιβλητικότητα και μεγαλοπρέπεια στο σπήλαιο με τον ούτως ή άλλως εντυπωσιακό σταλαγμιτικό και σταλακτιτικό διάκοσμο, τις επτά υπόγειες λίμνες, τις δέκα αίθουσες, τους πέντε διαδρόμους-σήραγγες και τις τρεις γέφυρες.
*Οι φωτογραφίες που περιλαμβάνονται στο παρόν άρθρο προέρχονται στο σύνολό τους από το Trasias studio.
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις