Δίκη Χρυσής Αυγής : «Εσείς κ. Πρόεδρε, με ποιον είστε: Με τις μέλισσες ή με τους λύκους;»

Ο συνήγορος για την πολιτική αγωγή των Αιγυπτίων αλιεργατών, Θανάσης Καμπαγιάννης, στην αγόρευσή του την Παρασκευή στη δίκη της Χρυσής Αυγής, αφού έφερε ξανά στην επιφάνεια όλα τα αποδεικτικά στοιχεία που επιβεβαιώνουν το κατηγορητήριο για την ναζιστική οργάνωση έκανε δύο συγκλονιστικές αναφορές: Στον δικό του εντολέα, τον Αιγύπτιο ψαρά, Αμπουζίντ, λέγοντας πόσο σημαντική είναι η δίκη για αυτόν καθώς πλέον καταλαβαίνει ότι δεν προσπάθησαν να τον σκοτώσουν οι Έλληνες αλλά ήταν μια οργάνωση εθνικιστική, ναζιστική αλλά και στις δύο κοπέλες που βρέθηκαν τυχαία σ’ ένα παγκάκι την ημέρα της δολοφονίας του Π. Φύσσα και κατέληξαν να γίνουν αυτόπτες μάρτυρες της σημαντικότερης πολιτικής δολοφονίας της γενιάς μας.

«Εκείνη την άγρια νύχτα, δεν έδρασε μόνο ο κόσμος των λύκων, γιατί αγέλη λύκων ήταν αυτοί που χίμηξαν πάνω στον Παύλο Φύσσα. Αλλά έδρασε, αναδύθηκε και ο κόσμος των μελισσών, ο κόσμος της αλληλεγγύης, της ανθρωπιάς, ο κόσμος που βλέπει κάτω πεσμένο έναν άνθρωπο και δεν λέει «να ένας ξένος», αλλά λέει «να ο αδελφός μου».

Κατά τη διαδικασία της Παρασκευής στο Εφετείο Αθηνών με κανέναν από τους κατηγορούμενους να είναι παρών ο Θανάσης Καμπαγιάννης συνέχισε την αγόρευση του επαναφέροντας όλα τα στοιχεία που επιβεβαιώνουν το κατηγορητήριο για τη εγκληματική οργάνωση. Από την δομή, στις εκπαιδεύσεις και τις ομάδες ασφαλείας, την «ιεραρχική επικοινωνία», αλλά και απροκάλυπτες δηλώσεις στελεχών για όλα αυτά.

Κατάρριψη των ισχυρισμών της εισαγγελέως

Ο Θ. Καμπαγιάννης αναφέρθηκε σε δύο επιλογές που έκανε η εισαγγελέας κατά την πρόταση της στη δίκη, καταρρίπτοντας τες: «η πρώτη ήταν να πει ότι γενικά όλες οι καταθέσεις που δόθηκαν είτε το ίδιο βράδυ είτε τις επόμενες μέρες είναι πιο αξιόπιστες από τις μεταγενέστερες κι αυτό γιατί είναι πιο φρέσκιες. Και η δεύτερη να πει ότι αν κάτι δεν το καταθέτουν όλοι οι μάρτυρες είναι ψευδές: “αφού δεν το είδαν οι άλλοι, δεν το είδε κι αυτός που το λέει”. Και οι δύο τοποθετήσεις αξιωματικά είναι αβάσιμες: όπως ξέρετε, οι καταθέσεις (ιδίως οι αστυνομικές, οι πρώτες) είναι πολύ σύντομες. Δεν τοποθετούνται επί πάρα πολλών ζητημάτων και αυτό επειδή οι μάρτυρες δεν ερωτώνται. Όσο δεν αφορά τη δεύτερη τοποθέτηση, είναι γνωστό ότι οι μάρτυρες που βρίσκονται στον ίδιο χώρο και βλέπουν το ίδιο γεγονός είναι δυνατόν να καταθέτουν διαφορετικά πράγματα λόγω της ιδιαίτερης σκοπιάς του καθένα, του πράγματος που για τον καθένα ήταν αυτό που πρόσεξε, αυτό που λέμε που του έκλεψε τη ματιά».

Παράλληλα, αναφέρθηκε σε έναν από τους ισχυρισμούς της εισαγγελέως ότι «δεν μπορεί να ποινικοποιηθεί ο λόγος αρχηγού κοινοβουλευτικού κόμματος», επικαλούμενη μία απόφαση του ΑΠ. «Ο ΑΠ δίκαζε για μια απόφαση που αφορούσε διέγερση κυρία Πρόεδρε, του 184 ΠΚ. Εσείς δεν δικάζετε διέγερση. Αυτό που είχε να δει το δικαστήριο τι ήταν; Πληρούται η υπόσταση της διέγερσης; “ΑΝ δεν μας ακολουθούσαν, θα τους σπάγαμε τα κεφάλια”, αυτή ήταν η φάση του Μιχαλολιάκου. Και είπε το δικαστήριο: “δεν πληρούται, είναι υποθετικό”. Το δικαστήριο όμως αυτό ούτε γνώριζε την ύπαρξη δομής που σπάει κεφάλια ούτε την δίκαζε. Κανείς δεν θα ζητήσει τον λόγο από τους Αρεοπαγίτες για την απόφαση του 184. Οι δε κατηγορούμενοι, κατά το κοινώς λεγόμενο, “πουλάνε τρέλα”. Αντίθετα εσείς κυρία πρόεδρε είδατε και τη στρατιωτική δομή και τη συγκρότηση των ομάδων ασφαλείας και στοιχεία που μόνο το δικό σας δικαστήριο γνωρίζει».

Οι δηλώσεις των ίδιων των στελεχών

Έτσι, ο Θανάσης Καμπαγιάννης συνέχισε με μία σειρά από δηλώσεις στελεχών του κόμματος:

Του Νικόλαου ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΥ: – Στις 6/5/2012 (βίντεο Παράρτημα 1.3, βίντεο 50): 00:05:08:«δεν είμαστε αγέλη ατάκτων, είμαστε στρατός!»

– Στις 27/5/2012 σε βίντεο Παράρτημα 13.3 (syndiaskepsicrystalvideo 006.MOV Μιχαλολιάκος 3:20- 03:55 «..η Χρυσή αυγή που θέλει να φτιάξει ένα κίνημα εθνικιστικό ένα κόμμα με γερές δομές στρατιωτικές. Ναι δεν μας φοβίζει ο όρος στρατιωτικές… Γιατί να μας φοβίζει δηλαδή; Ο στρατός είναι η ελπίδα του έθνους..».

– Στις 17/6/2012, το βράδυ των Βουλευτικών εκλογών και συγκεκριμένα ότι «Είμαστε στρατιώτες, είμαστε πειθαρχημένοι, είμαστε Χρυσαυγίτες. Είστε σαν στρατός πειθαρχημένος. Να ευχαριστήσω τα παιδιά με τις μαύρες μπλούζες», την οποία επανέλαβε στις 20- 10-2012 και στη 12η γιορτή Νεολαίας στο Γουδί.

– στις 26/8/2012 , στις Θερμοπύλες : « Εσείς είστε τα Τάγματα Εφόδου____».

– Σε ΒΡΑΔΥΝΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΧΑ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΣ. ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΓΡΑΦΕΙΩΝ (βιντεο 78, Παράρτημα 3.3, έγγραφο 350, Πατέλης): 00:03:26 «εμφανίζουν την ΧΑ σαν μια συμμορία που σκοτώνει, χτυπάει, κάνει κλπ και μας προκαλούν. ε! λοιπόν! ας μάθουν ότι η ΧΑ είναι ένας πειθαρχημένος στρατός που θα λειτουργήσει όπως πρέπει…».

– Στις 2012-02-19, σε βίντεο Παράρτημα 13.3: 08:40 – 09:07 «αυτό ανησυχεί και τον κύριο καραμέρο: «ότι έχουν λέει σχεδόν στρατιωτική οργάνωση». Τι σχεδόν; Απο το στρατό που έχουμε σήμερα εχουμε περισσότερη στρατιωτική οργάνωση νομίζω όπως τον έχουνε καταντήσει».

– Στις 2012-03-22 σε βίντεο Παράρτημα 13.3: «..το να λειτουργείς σαν στρατός νομίζω ότι αποτελεί τίτλος τιμής. Δεν το θεωρώ κακό. Ναι είμαστε οργανωμένοι έχουμε πειθαρχία έχουμε αλληλοσεβασμό και αυτό οπωσδήποτε μας τιμά….» – απόσπασμα από GoldenDawnWatch

Στοχοποίηση Παύλου Φύσσα

Ως προς τη στοχοποίηση του Παύλου Φύσσα, όπως επισημάνθηκε από τον δικηγόρο, «προκύπτει από αντικειμενικά στοιχεία που μπορεί οι φίλοι ή η οικογένεια του Φύσσα να μην γνώριζαν, το δικαστήριο σας όμως γνωρίζει. Γνωρίζει το δικαστήριο σας τις συνομιλίες του Αποστόλου, γνωρίζει ότι ο Δεβελέκος τον λέει ότι “ήταν πολύ αναρχοάπλυτος”. Και γνωρίζει και τον μηχανισμό: ότι υπήρχαν κατάλογοι με στοχοποιημένους».

«Εδώ η υπεράσπιση είναι σε δίλημμα: από τη μια θελει να αποδείξει ότι ο Φύσσας δεν ήτανε αντιφασίστας και γι’ αυτού φέρνει καταλόγους που λένε «ελλείπει το αντιφασιστικό στοιχείο». Από την άλλη θέλει να πει ότι ο Φύσσας ήταν πολύ βίαιος -και γι’ αυτό σας έκανε ερωτήσεις με το τραγούδι το «Γάμα τους» που είναι ξεκάθαρα αντιφασιστικό. Αλλά όμως η πολιτικοποίηση του Φυσσα και η επικινδυνότητα του Φύσσα δεν ήταν ότι είχε κομματική ή οργανωτική ένταξη. Αυτό ήταν και το διαφορετικό με το Φύσσα. Ας πούμε με τον Πουλικόγιαννη που είναι φοβερή η συνδικαλιστική δουλειά που κάνει, αλλά είναι μέλος ενός κόμματος. Ο Φύσσας δεν ήταν σε κόμμα. Λέει σε έναν στίχο του: «Γάμα τες επιτέλους τις επαναστάσεις, εδώ μιλάμε για προσωπικές αντιστάσεις». Πιο μεγάλη σημασία έχει δηλαδή το προσωπικό παράδειγμα, η στάση ζωής, οι συναυλίες που έκανε ο Φύσσας για κόσμο που μπορεί να χρειαζόταν ιατρικά έξοδα, για άστεγους, κλπ. Αυτό είναι που έκανε τον Φυσσα να μπορεί να μιλάει πιο εύκολα με νεολαιίστικα ακροατήρια, να είναι γνωστός στη νεολαία. Αυτό που σας είπε ο κ. Διαβολάκης που κάνει μάθημα σε φροντιστηρια που ηρθαν οι μαθητες του και του ειπαν «κυριε σκοτώσανε τον KillahP» και ο ιδιος δεν τον ηξερε, παρ’ όλον ότι ήταν πολιτικοποιημένος. Μιλάμε λοιπόν για τέτοιου είδους πολιτικοποίηση.»

«Με ποιόν είστε; Με τις μέλισσες ή με τους λύκους;»

Ο Θανάσης Καμπαγιάννης έκανε δύο συγκλονιστικές αναφορές κατά το κλείσιμο της αγόρευσης του.

Η πρώτη αφορούσε τις δύο κοπέλες που βρέθηκαν το βράδυ της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα σε ένα παγκάκι τυχαία και κατέληξαν να είναι αυτόπτες μάρτυρες. «Δυο νέες κοπέλες που βρέθηκαν τυχαία σ’ ενα παγκάκι να λένε τα δικά τους και κατέληξαν να γίνουν αυτόπτες μάρτυρες της σημαντικότερης πολιτικής δολοφονίας της γενιάς μας, τουλάχιστον των τελευταίων δεκαετιών. Και δεν φοβήθηκαν να δώσουν το όνομα τους και θυμόσαστε ότι οι αστυνομικοί ότι έκαναν έκκληση, αλλά πολύ λίγοι το έκαναν, απο πολύ κόσμο που το είχε δει, γιατί το έγκλημα έγινε “σε δημόσια θέα”. Και κάνανε αυτό το βήμα και τους είμαστε ευγνώμονες γι΄αυτό.»

Όπως εξήγησε, η μητέρα μιας από τις δύο νεαρές επικοινώνησε με την κόρη της η οποία της είπε ότι είναι σε ένα αστυνομικό όχημα, ότι υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας μιας δολοφονίας και ότι πάει να καταθέσει. Τότε, η μητέρα της είπε: «κατέβα τώρα από το αυτοκίνητο όπου κι αν είσαι, πάρε ένα ταξί και γύρνα σπίτι σου». Και η αυτόπτης μάρτυρας, όπως ανέφερε ο Θ. Καμπαγιάννης της απάντησε: «αν ήταν κάτω πεσμένος ο αδελφός μου, θα έλεγες το ίδιο;». Και την αψήφησε. «Και πήγε και κατέθεσε. Τι φοβερό επεισόδιο στη ζωή ενός ανθρώπου. Να έχεις κάνει ένα παιδί, ένα κορίτσι, να μεγαλώνει, να γίνεται μια νέα κοπέλα, να ενηλικιώνεται, να έρχεται η ώρα να απογαλακτιστεί, να σε αψηφήσει. Και να χτυπάει το τηλέφωνο μετά τα μεσάνυχτα, να ακούς το παιδί σου να σου λέει ότι χύθηκε αίμα, ότι εχει εμπλακεί σ αυτή την ιστορία και ότι πάει να καταθέσει. Και να σε αψηφάει έτσι. Σε μια τέτοια περίπτωση. Τι φόβο θα πρέπει να ένιωσε αυτή η μάνα εκείνο το βράδυ. Αλλά και τι καμάρι».

«Δεν ξέρουμε για σας κ. Πρόεδρε, αλλά για εμάς αυτές οι δυο νεαρές κοπέλες είναι ο λόγος που μπορούμε να κοιμόμαστε τα βράδια. Μέσα σε ένα ζοφερό τοπίο, για την κοινωνία, για τον κόσμο, αυτές οι δύο νεαρές κοπέλες εκτέλεσαν τα πολιτικά τους καθήκοντα, με την πραγματική έννοια του όρου “πολιτικά”. Γιατί εκείνη την άγρια νύχτα, δεν έδρασε μόνο ο κόσμος των λύκων, γιατί αγέλη λύκων ήταν αυτοί που χίμηξαν πάνω στον Παύλο Φύσσα. Αλλά έδρασε, αναδύθηκε και ο κόσμος των μελισσών, ο κόσμος της αλληλεγγύης, της ανθρωπιάς, ο κόσμος που βλέπει κάτω πεσμένο ‘έναν άνθρωπο και δεν λέει “να ένας ξένος”, αλλά λέει “να ο αδελφός μου”. Γι’ αυτό το λόγο περισσότερο από κάθε άλλο μάρτυρα, στην περίπτωση αυτών των δύο νεαρών γυναικών, καλείστε όχι μόνο να κρίνετε την αξιοπιστία τους, αλλά καλείστε κυρίες και κύριοι δικαστές να τοποθετηθείτε: Κι εσείς κ. Πρόεδρε, με ποιόν είστε. Με τις μέλισσες ή με τους λύκους;» είπε χαρακτηριστικά ο Θ. Καμπαγιάννης.

Οι Περαματιώτες που έπεισαν τον Αμπουζίντ να μείνει

Τέλος, αναφέρθηκε στον εντολέα του, τον Αιγύπτιο ψαρά Αμπουζίντ, ο οποίος είχε δεχθεί δολοφονική επίθεση από τάγμα εφόδου χρυσαυγιτών στο Πέραμα το 2012. Είπε χαρακτηριστικά: «Εμείς σ’ αυτη τη δίκη ήμασταν οι Αιγύπτιοι κι έτσι θα τελειώσουμε» και εξήγησε γιατί η δίκη ήταν πολύ σημαντική για τον Αμπουζίντ.

«Στο ξεκίνημα αυτής της διαδικασίας, είχαμε να αντιμετωπίσουμε τη δυσπιστία του και τη δυσκολία του να καταλάβει το οτι χτυπήθηκε ως ξένος, ως Αιγύπτιος, στην Ελλάδα. Μάλιστα σε μια από τις πρώτες μας συναντήσεις, όταν μας εξέφρασε αυτή τη δυσαρέσκεια του και του είπαμε ότι είμαστε μαζί του και τοι είμαστε στη δική του πλευρά, στράφηκε στη μεταφράστριά μας στη Ραμπαπ και είπε κάτι γελώντας. Τη ρωτήσαμε : τι λέει. Και μας απάντησε: «λέει ότι πριν σας γνωρίσει τα πράγματα ήταν εύκολα γι’ αυτόν. Έλεγε ότι μπήκαν οι Έλληνες στο σπίτι του και τον σκότωσαν. Τώρα όμως που σας γνώρισε, του κάνετε τη ζωή του πιο δύσκολη». Δεν σας κρύβω ότι αυτό ήταν το χρονικό σημείο στο οποίο έσπασε πραγματικά ο πάγος, ένας τείχος δυσπιστίας που υπήρχε με τον εντολέα μας, και πραγματικά κερδίσαμε μια πιο ανθρώπινη σχέση και μια στενή συνεργασία. Ο εντολέας μας κ. Πρόεδρε διέτρεξε έναν ολέθριο κίνδυνο. Κινδύνεψε να συμμεριστεί, έστω και αντεστραμμένα, τις ιδέες των θυτών του. Κινδύνεψε οι θύτες του να εποικίσουν το κεφάλι του».

«Σήμερα ο εντολέας μας ξέρει ότι δεν προσπάθησαν να τον σκοτώσουν οι Έλληνες. Ήταν μια οργάνωση ρατσιστική, εθνικιστική, ναζιστική, που εξόπλισε μέλη της με φανατισμό και ρόπαλα. Βοήθησε σε αυτό, να το πούμε και αυτό, η κ. Φύσσα που έμεινε στη συνέχεια της διαδικασίας. Θα μπορούσε να φυγή όταν τελείωσε η εξέταση των μαρτύρων της οικογενειακής της υπόθεσης. Ήταν όμως εδώ όταν κατέθεσε ο Αμπουζίντ, τον στήριξε, τον ασπάστηκε. Η εικόνα μιας μαυροφορεμένης μάνας, Ελληνίδας, που έχει χάσει το παιδί της, ξεκαθάρισε στα μάτια του εντολέα μας ότι οι διαχωρισμοί δεν είναι εθνικοί. Η οικογένεια Αμπού Χάμεντ σας είπε, κ. Πρόεδρε, ότι σκέφτηκε το ενδεχόμενο να φύγει από τη χώρα μετά την επίθεση. Όχι μόνο από το σπίτι, αλλά από την Ελλάδα. Ωστόσο, το Πέραμα, το Πέραμα του 2012, το τσακισμένο από την ανεργία και την φτώχεια, αγκάλιασε τους εντολείς μας. Κόσμος πήγε στο κατάστημα για να αγοράσει ψάρια και να πει έναν καλό λόγο, αυτός ο κόσμος μετέπεισε τον Αχμεντ, τον Μωχάμεντ και τον Σάαντ να μείνουν».