Λιβύη : Πόλεμος για το πετρέλαιο – Ο χάρτης που εξηγεί γιατί «καίγονται» όλοι

Αντίστροφα μετρά ο χρόνος για τη Διάσκεψη του Βερολίνου όπου θα τεθεί επί τάπητος το ζήτημα της Λιβύης. Οι παρασκηνιακές ζυμώσεις στα στρατόπεδα των Χαφτάρ – Σάρατζ βρίσκονται στο «κόκκινο», με τις δύο πλευρές να επιχειρούν να προσέλθουν στο τραπέζι του διαλόγου με όσο το δυνατόν καλύτερα «χαρτιά».

Ως τελευταία χρονικά σημαντική κίνηση με την οποία αυξάνει περαιτέρω την πίεση προς την πλευρά του Φάγεζ αλ Σάρατζ έρχεται η απόφαση των δυνάμεων του Χαφτάρ να κλείσουν τις «κάνουλες» του πετρελαίου.

Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, τα λιμάνια της ανατολικής Λιβύης, που ελέγχει ο Λυβικός Εθνικός Στρατός, ανέστειλαν τις εξαγωγές αργού, κίνηση η οποία αναμένεται να οδηγήσει σε απώλειες στην παραγωγή αργού πετρελαίου που ανέρχονται σε 800.000 βαρέλια ημερησίως, καθώς και σε ημερήσιες οικονομικές απώλειες που υπολογίζονται σε περίπου 55 εκατομμύρια δολάρια.

Η Εθνική Επιχείρηση Πετρελαίου είχε προειδοποιήσει για το ενδεχόμενο κλεισίματος τερματικών σταθμών στην ανατολική Λιβύη, καθώς το αργό αποτελεί τη βασική πηγή εσόδων της οικονομίας της χώρας.

Η ΕΕΠ, η οποία έχει την έδρα της στην Τρίπολη, είχε καταβάλει προσπάθειες να μένει στο περιθώριο των εχθροπραξιών, αλλά αντιμετωπίζει εντεινόμενη πίεση από τον Χαφτάρ, που πλέον κατέχει τα περισσότερα λιμάνια της χώρας. Η ΕΕΠ διοχετεύει τα έσοδά της από τις πωλήσεις αργού και φυσικού αερίου στην κεντρική τράπεζα, η οποία συνεργάζεται κυρίως με την κυβέρνηση της Τρίπολης, αλλά καταβάλλει επίσης τη μισθοδοσία μέρους των δημοσίων υπαλλήλων στο ανατολικό τμήμα της Λιβύης.

Ο ρόλος του πετρελαίου

Ο ρόλος, λοιπόν, του ζητήματος του πετρελαίου είναι σαφής ως προς την έκβαση των εχθροπραξιών στο εσωτερικό της Λιβύης. Ωστόσο, αφορά σε μεγάλο βαθμό και τον ξένο παράγοντα.

Όπως διακρίνεται στο παρακάτω infographic, η Λιβύη είναι η χώρα με τα μεγαλύτερα αποθέματα στην Αφρική και η ένατη μεγαλύτερη στον κόσμο.

Ο ρόλος της σε μία περίοδο ιδιαιτέρως εύθραυστη για τους μεγαλύτερους παραγωγούς πετρελαίου όπως η Βενεζουέλα, το Ιράν και το Ιράκ, θεωρείται κρίσιμος καθώς μπορεί να οδηγήσει σε περαιτέρω σε αύξηση της τιμής του «μαύρου χρυσού».

Είναι χαρακτηριστικό πως πριν κλείσουν τα λιμάνια της Λιβύης , υπολογιζόταν ότι εξάγονταν 1,3 εκατομμύριο βαρέλια αργού την ημέρα. Όπως φαίνεται και στη λίστα του howmuch.net, τα αποθέματα μαζούτ της χώρας εκτιμώνται σε 48,4 δισ. βαρέλια.