Η καταραμένη πραγματικότητα λέει άλλα

Ομολογώ πως η πρόσφατη εμφάνιση του πρώην υφυπουργού Αθλητισμού Σταύρου Κοντονή στην τηλεόραση με έβαλε σε σκέψεις. Ο πρώην υφυπουργός, όχι απλά υπερασπίστηκε το έργο του, αλλά αν κανείς τον άκουγε χωρίς να τον γνωρίζει θα πίστευε ότι υπήρξε ο μεγαλύτερος ευεργέτης του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Ο Κοντονής ισχυρίστηκε ότι έκανε έναν νόμο για τη βία που σχεδόν έλυσε το πρόβλημα. Παρουσίασε ως μεγάλη τομή την παρουσία των τακτικών δικαστών στα όργανα της αθλητικής Δικαιοσύνης. Αυτοαποθεώθηκε γιατί γκρέμισε την «παράγκα» και έφερε στο ποδόσφαιρο την «εξυγίανση». Τόνισε ότι υπήρξε μεγάλο επίτευγμα η συνεργασία του με τη FIFA και την UEFA. Αποκάλυψε ότι θα είχε φέρει αυτός ξένους διαιτητές πρώτος. Και υπογράμμισε ότι η διοικούσα επιτροπή των ουσιαστικά δικών του ανθρώπων που βρέθηκε επί των ημερών του στην Ομοσπονδία υπήρξε η καλύτερη διοίκηση της ΕΠΟ στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Ολα αυτά τα είπε ο ίδιος για τον εαυτό του, αλλά για να δούμε τι λέει η πραγματικότητα.

Κατρακύλα

Από το 2015 που ο Κοντονής μπήκε στο υφυπουργείο Αθλητισμού το ποδόσφαιρό μας όχι δεν έγινε καλύτερο, αλλά η κατρακύλα του δεν έχει τέλος. Η Εθνική Ελλάδας έχει αποκλειστεί σε τρεις σερί διοργανώσεις τελικών: δεν πήγε στα τελικά του Euro του 2016, δεν πήγε στα τελικά του Μουντιάλ το 2018 και δεν θα πάει φέτος στα τελικά του Euro το 2020. Οι διοικήσεις της ΕΠΟ που διαδέχτηκαν την κακιά εκείνη διοίκηση που ο Κοντονής χαίρεται να λέει ότι ανέτρεψε δεν έκαναν τίποτα για να βοηθήσουν την Εθνική – ίσα ίσα που ευθύνονται για τα άθλια αποτελέσματά της. Το 2015 το ελληνικό ποδόσφαιρο σε επίπεδο συλλόγων βρισκόταν στη 14η θέση στη βαθμολογία της UEFA: σήμερα έπεσε κάτω από τη 17η θέση. Δεν φταίει φυσικά ο Κοντονής για το ότι στην Ευρώπη Φεβρουάριο μήνα μετά το 2015 παίζει μόνο ο Ολυμπιακός, αλλά αν μας είχε αφήσει ένα καλύτερο ποδόσφαιρο, όπως αυτάρεσκα ισχυρίζεται, λογικά θα είχαμε και καλύτερες ομάδες.

Πόρτα

Πάμε παρακάτω. Ο Κοντονής λέει ότι οι αποφάσεις των τακτικών δικαστών είναι καταπληκτικές: όποιος παρακολουθεί τα πράγματα από κοντά γνωρίζει πως αρκετές προκαλούν απορίες. Λέει επίσης ότι οι τακτικοί δικαστές έφεραν στο ποδόσφαιρο σοβαρότητα: δεν αντιλέγω – απλά χαμογελάω όταν σκέφτομαι ότι πρόσφατα ένας από αυτούς έστειλε επιστολή στην ΕΠΟ για να του εξηγήσουν αν το τηλεοπτικό κανάλι Open, στο οποίο δουλεύει ο γιος του, ανήκει στον κ. Ιβάν Σαββίδη! Ο Κοντονής ξεχνά (;) επίσης ότι επί των ημερών της διοικούσας επιτροπής που τοποθέτησε στην ΕΠΟ είδαμε στον Βόλο τον χειρότερο τελικό Κυπέλλου όλων των εποχών – ένα ματς ανάμεσα σε μαχαιροβγάλτες και δολοφόνους που δυσφήμησε το ποδόσφαιρό μας στα πέρατα της οικουμένης. Κάνει επίσης ότι δεν βλέπει πως οι παρεμβάσεις του στάθηκαν αιτία για να γυρίσουν στο ποδόσφαιρο αρκετοί από τους άθλιους που αυτό με δυσκολία είχε αποβάλει: ο Κοντονής όχι μόνο δεν έκλεισε την πόρτα της διαφθοράς, αλλά την κράτησε ορθάνοιχτη.

Απόσπασμα

Ο πρώην υφυπουργός είπε ότι οι αυστηρές του νομοθετικές παρεμβάσεις στα θέματα της βίας σχεδόν έλυσαν το πρόβλημα. Προς απάντησή του δημοσιεύω ένα απόσπασμα από ανακοίνωση των οπαδών του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, μετά τον πρόσφατο θάνατο του 28χρονου Βούλγαρου στη συμπρωτεύουσα. «Δυστυχώς η κατρακύλα αυτής της πόλης δεν έχει τελειωμό, (…). Μαφιόζικα τυφλά χτυπήματα από πεζά και εποχούμενα τμήματα χούλιγκαν είναι πια εβδομαδιαίο συμβάν. Λάμες, μαχαίρια, κατσαβίδια, μεταλλικά ρόπαλα και σιδερογροθιές είναι κάποια από τα όπλα των χούλιγκαν. Ολες οι νοήμονες φωνές καταδικάζουν αυτές τις επιθέσεις.

Ολες; Οχι! Υπάρχει μια κοινότητα που αντιστέκεται σαν άλλο χωριό του Αστερίξ και μόνη της έγνοια είναι να αναφέρει πως αυτά συμβαίνουν, όποιος παθαίνει κάτι τα ‘θελε και τα ‘πάθε! (…) Τις λεπίδες, τα βανάκια, την εισαγωγή χούλιγκαν, τα πεσίματα σε ακαδημίες και αγώνες νέων οι τύποι τα χαίρονται. (…) Πρέπει να μπει ένα τέλος σε όλα αυτά ΧΘΕΣ. Αλλά από ποιον; Εγινε κάποια κίνηση από τους αρμοδίους κρατικούς φορείς; Εγινε έστω κάποια δήλωση από τον Δήμαρχο αυτής της πόλης που κάθε βδομάδα έχει τραυματίες στα νοσοκομεία και σπασμένα καταστήματα και αμάξια; (…) Ξέρετε τι δεν έχουν όλες οι ομάδες; Τάγματα εφόδου, επανδρωμένα βανάκια, μαχαίρια, κονέ στη διεύθυνση αστυνομικής βίας και ένα στρατό από δικηγόρους να κάνουν το άσπρο μαύρο». Κατά τα άλλα ο Κοντονής έφτιαξε έναν νόμο που έλυσε το πρόβλημα της βίας…

Βουλευτής

Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι ο Κοντονής προσπάθησε κι ότι αυτή η προσπάθειά του (την οποία ως γαλαντόμος μοιράστηκε με τον πρώην πρωθυπουργό, του οποίου στις εντολές, όπως είπε, υπάκουε) αναγνωρίστηκε από τους ψηφοφόρους: δεν συνέβη ούτε αυτό. Ο ίδιος δεν βγήκε βουλευτής (και δεν τα κατάφερε ούτε κι ο διάδοχός του ο κ. Γιώργος Βασιλειάδης) ενώ ο κυβερνητικός σχηματισμός των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ έχασε πάνω από 9 μονάδες στις τελευταίες εκλογές.

Θέλω να πω ότι η ήττα (και η προσωπική του και του κόμματός του) θα έπρεπε να τον κάνει περισσότερο προσεκτικό στις κρίσεις του. Αλλά παραδόξως αυτό απλά φούσκωσε κι άλλο το εγώ του: ο άνθρωπος μίλησε χωρίς αντίλογο για πάνω από δύο ώρες, χωρίς την παραμικρή διάθεση αυτοκριτικής, χωρίς μάλιστα να έχει το κουράγιο να παρουσιάσει το μόνο του επίτευγμα: ότι εργάστηκε όσο μπορούσε για να διώξει από το ελληνικό ποδόσφαιρο όσους δεν τον άκουγαν και δεν έσκυβαν το κεφάλι. Πιθανότατα δεν υπερασπίστηκε αυτή του την απολύτως επιτυχημένη εκστρατεία, γιατί εν τέλει κι αυτή είχε θλιβερό τέλος: όταν έφυγαν όσοι ο Κοντονής κυνηγούσε, ήρθαν κάτι απίθανοι που το ποδόσφαιρό μας το οδηγούν σταθερά στην ανυποληψία. Βγάζοντας πάντως χάρη στις υπηρεσίες τους ένα καλό μεροκάματο.

Προβολή

Η περίπτωση του Κοντονή είναι ενδεικτική. Στα πολλά προβλήματα που υπάρχουν στον χώρο του αθλητισμού να προσθέσουμε και το ότι εξασφαλίζει τεράστια προβολή σε όποιον διψάει για κάτι τέτοιο: αυτό ιστορικά είναι κακό, διότι η προβολή δεν έχει να κάνει με το έργο που παράγεις, αλλά με τη φασαρία που κάνεις. Ο Κοντονής έζησε ως υφυπουργός Αθλητισμού τις πιο μεγάλες του μέρες. Εξασφάλισε προβολή, έβγαλε πύρινους λόγους στη Βουλή, έγινε συνομιλητής των διεθνών συνομοσπονδιών, μπορεί ακόμα και τώρα να βγαίνει στην τηλεόραση και αυτάρεσκα να παρουσιάζει ένα έργο που όλοι γνωρίζουμε πως σπουδαίο δεν υπήρξε, διότι το ποδόσφαιρό μας έγινε χειρότερο. Οχι τυχαία τον κάλεσαν να μιλήσει ως πρώην υφυπουργό Αθλητισμού και όχι ως πρώην υπουργό Δικαιοσύνης. Κι ως υφυπουργός Αθλητισμού θα περάσει σίγουρα και στην ιστορία. Κρίμα για τον ίδιο ότι δεν θα τη γράψει αυτός…