Ο Λέων της Ιουλίδας και ο Λέων των Βαυαρών

Ο Όθωνας (1815-1867), γιος του βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκου Α’ και πρώτος βασιλιάς των Ελλήνων, αφίχθη στο Ναύπλιο, την πρώτη πρωτεύουσα του νεότερου ελληνικού κράτους, την 25η Ιανουαρίου 1833.

Εκεί παρέμεινε έως τις 12 Δεκεμβρίου 1834, όταν η έδρα του ελληνικού κράτους μεταφέρθηκε στην Αθήνα.

Τον Όθωνα συνόδευαν πολυάριθμοι καθολικοί στο θρήσκευμα βαυαροί κυβερνητικοί αξιωματούχοι, αυλικοί και στρατιωτικοί, που στη συντριπτική πλειονότητά τους μετακόμισαν στην Αθήνα, όταν αυτή κατέστη πρωτεύουσα της νεότερης Ελλάδας.

Κοντά στον τόπο όπου αποβιβάστηκε πριν από 187 χρόνια ο Όθωνας, στο ναυπλιώτικο συνοικισμό Πρόνοια, σμιλεύτηκε σε βράχο λίγο αργότερα, την περίοδο 1840-1841, ένα εξαίρετο έργο γλυπτικής, που εξακολουθεί και σήμερα να κοσμεί την πρωτεύουσα της Αργολίδας.

Το γλυπτό αυτό είναι ο λεγόμενος Λέων των Βαυαρών, έργο που φιλοτέχνησε ο βαυαρός γλύπτης Christian Siegel (Χριστιανός Ζίγκελ, 1808-1883), κατόπιν παραγγελίας του βασιλιά Λουδοβίκου Α’ και εις μνήμην των αξιωματικών και των στρατιωτών που ανήκαν στη Φρουρά του Όθωνα (Βασιλική Βαυαρική Φρουρά) και είχαν αποβιώσει από επιδημία τύφου στην περιοχή του Ναυπλίου κατά τα έτη 1833-1834.

Το μνημείο του Siegel, που αναπαριστά αποθνήσκοντα – κοιμώμενο λέοντα (συμβολίζει, κατά τα φαινόμενα, τον αιώνιο του θανάτου ύπνο των εκλιπόντων Βαυαρών), αποδίδει με υψηλή πιστότητα ένα γνωστό αρχαιοελληνικό μοτίβο, αυτό του Λέοντος της Ιουλίδας (Λιόντα τον αποκαλούν οι ντόπιοι), στην Κέα, κολοσσικό έργο πλαστικής των Πρώιμων Αρχαϊκών Χρόνων (τέλη 7ου/αρχές 6ου αιώνα π.Χ.), λαξευμένο επίσης σε βράχο.