Ο εκλογικός αιφνιδιασμός Μητσοτάκη, ο φόβος του Τσίπρα και τα υπαρξιακά διλήμματα για το ΚΙΝΑΛ

Ο εκλογικός αιφνιδιασμός από τον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι το ενδεχόμενο που τρομάζει περισσότερο από όλα τον ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά τον Αλέξη Τσίπρα.

Η επαναφορά της ενισχυμένης αναλογικής και η προαναγγελία από τον πρωθυπουργό διπλών εκλογών προκειμένου να «καεί» η απλή αναλογική –αφού ο νέος εκλογικός νόμος δεν συγκέντρωσε 200 ψήφους- θέτουν υπαρξιακά διλήμματα για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.

Λάκκος

Ο πραγματικός φόβος του κ. Τσίπρα έγκειται στο ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, σε μια στιγμή κατά την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει επί της ουσίας σε φάση εσωστρέφειας και τα δημοσκοπικά δεδομένα δείχνουν ότι δεν μπορεί –ακόμα τουλάχιστον- να ανακάμψει.

Οι επόμενες εκλογές για τον κ. Τσίπρα αποτελούν ένα προσωπικό στοίχημα. Μια ακόμα ήττα από τον Κυριάκο Μητσοτάκη θα μπορούσε να δημιουργήσει στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ ρεύμα ισχυρής αμφισβήτησης της ηγεσίας Τσίπρα και αναζήτηση διάδοχης κατάστασης.

Δεν είναι τυχαίες οι τελευταίες αναφορές του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης πως ο κ. Μητσοτάκης «σκάβοντας το λάκκο της απλής αναλογικής παραβλέπει την μεγάλη πιθανότητα να πέσει μέσα ο ίδιος στο λάκκο που αυτός έσκαψε».

Για πολλούς, αυτές οι αναφορές του κ. Τσίπρα αντανακλούν ένα προσωπικό άγχος για το «λάκκο» που του σκάβει ο κ. Μητσοτάκης.

Στην Κουμουνδούρου δεν πείθονται από τις διαψεύσεις της κυβέρνησης και την ομολογία του Τάκη Θεοδωρικάκου ότι στόχος του εκλογικού νόμου είναι ένας ισχυρός δικομματισμός, που προϋποθέτει την ισχυροποίηση και των δύο κομμάτων, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.

Αρχή του τέλους του Τσίπρα;

Στην ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ περισσότερο φοβούνται την διεξαγωγή πρόωρων εκλογών σε μια εύλογη χρονική απόσταση από τις εκλογές της 7^ης Ιουλίου του 2019. Από ότι φαίνεται στην Κουμουνδούρου θεωρούν ότι από το φθινόπωρο του 2020 και μετά μπαίνουμε σε τροχιά πρόωρων εκλογών, καθώς ήδη θα απέχουμε κάτι περισσότερο από ένα χρόνο μετά τις τελευταίες εκλογές.

Μάλιστα, είναι πιθανόν στους υπολογισμούς του επιτελείου του κ. Τσίπρα να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη και η άποψη αρκετών στελεχών της κυβέρνησης της ΝΔ είναι πως οι πρόωρες εκλογές εφόσον γίνουν θα πρέπει να απέχουν από τις προηγούμενες.

Και τούτο διότι, σύμφωνα με αυτή την άποψη στο εσωτερικό της ΝΔ, το αποτέλεσμα των πρόωρων εκλογών δεν θα πρέπει να θεωρείται απλό παρακολούθημα της προηγούμενης εκλογικής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ και του κ. Τσίπρα στις κάλπες της 7^ης Ιουλίου του 2019.

Στην παραπάνω περίπτωση μια εκλογική ήττα του κ. Τσίπρα θα μπορούσε να οδηγήσει και στην αρχή του τέλους της παντοδυναμίας του ως ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ.

Τα υπαρξιακά διλήμματα του ΚΙΝΑΛ

Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που ο κ. Τσίπρας όχι μόνο ξορκίζει τις πρόωρες εκλογές αλλά εξετάζει και εναλλακτικά σενάρια προσέγγισης με το ΚΙΝΑΛ και τη Φώφη Γεννηματά.

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η βεβαιότητα με την οποία διατύπωσε ο κ. Τσίπρας την άποψη ότι η απλή αναλογική θα δώσει κυβέρνηση των προοδευτικών δυνάμεων και θα ανακόψει την παραμονή της Δεξιάς και του κ. Μητσοτάκη στην εξουσία.

Μάλιστα στην Κουμουνδούρου βλέπουν με ικανοποίηση τη ρητορική και την πρακτική του ΚΙΝΑΛ και προσωπικά της κας Γεννηματά που δείχνει εσχάτως να διαφοροποιείται και να οξύνει τους τόνους κατά του κ. Μητσοτάκη δημιουργώντας όλο και περισσότερες διαχωριστικές πολιτικές γραμμές.

Στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τους το γεγονός ότι και στο ΚΙΝΑΛ φοβούνται τον εκλογικό αιφνιδιασμό του κ. Μητσοτάκη για έναν επιπλέον λόγο που έγκειται στα δεδομένα που δημιουργεί ο νέος εκλογικός νόμος.

Με την επαναφορά του μπόνους των 50 εδρών και τη δυνατότητα σχηματισμού αυτοδύναμης κυβέρνησης ακόμα και με ποσοστά της τάξης του 37-38% υπό προϋποθέσεις, το ΚΙΝΑΛ πρακτικά υποβαθμίζεται ως ρυθμιστής κυβερνήσεων συνεργασίας.

Μάλιστα αυτή είναι και η ανάγνωση της Χαριλάου Τρικούπη για τις προθέσεις του κ. Μητσοτάκη και την «αδιαλλαξία» να διαπραγματευτεί αλλαγές στον εκλογικό νόμο με βάση τις προτάσεις που του έκανε η Φώφη Γεννηματά.

Αντιδεξιός πόλος

Σε αυτό το πλαίσιο στο ΣΥΡΙΖΑ, διακρίνουν αντίστοιχα και για το ΚΙΝΑΛ υπαρξιακά διλήμματα και θεωρούν μονόδρομο τη στροφή της κας Γεννηματά προς τη λογική της αντιδεξιάς συνεργασίας με το ΣΥΡΙΖΑ, σε αντίθεση με την πρότερη γραμμή των ίσων αποστάσεων του ΚΙΝΑΛ από τον Αλέξη Τσίπρα και τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Προς σ’ αυτή την κατεύθυνση εντάσσονται τα προσκλητήρια του κ. Τσίπρα υπό τη μορφή βεβαιότητας ότι θα υπάρξει κυβέρνηση συνεργασίας των προοδευτικών δυνάμεων λόγω απλής αναλογικής.

Βέβαια οι προσκλήσεις αυτές του ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν μια ακόμα μορφή πίεσης προς το ΚΙΝΑΛ να ξεκαθαρίσει τις μετεκλογικές του συνεργασίες. Ο φόβος του κ. Τσίπρα για εκλογικό αιφνιδιασμό του κ. Μητσοτάκη ουσιαστικά τον υποχρεώνει να ρίξει όλα τα όπλα του στη μάχη.

Στόχος του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ με τις τελευταίες επιθέσεις φιλίας προς το ΚΙΝΑΛ είναι να μετατρέψει τη συγκυρία αυτή στη μεγάλη ευκαιρία να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ ο απόλυτος εκφραστής της κεντροαριστεράς, αλλά και να προχωρήσει η πασοκοποίηση του κόμματος κάμπτοντας τις όποιες εσωκομματικές αντιστάσεις εξ’ αριστερών του.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο Τάκης Θεοδωρικάκος κατά τη συζήτηση του εκλογικού παρενέβη ακριβώς στο ζήτημα των προτάσεων συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ. Με στόχο να πλήξει την αξιοπιστία του προσκλητηρίου του κ. Τσίπρα προς το ΚΙΝΑΛ θύμισε ότι το 2015 αντί να επιλέξει τη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι επέλεξε τη συμπόρευση με τους ΑΝΕΛ προκειμένου να διαλύσει το χώρο της κεντροαριστεράς και να κυριαρχήσει ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτόν.