Βρισκόμαστε στα χρόνια μετά την επανάσταση στη Λαρίγκοβα (Αρναία) Χαλκιδικής.

Μέσα στη γενική φτώχεια και δυστυχία, ένας νεαρός βοηθός μπακάλη γνωρίζει έναν λεβαντίνο έμπορο κι αρπάζει την ευκαιρία.

Τον ακολουθεί στη Σμύρνη, όπου μυείται στα μυστικά του εμπορίου και βάζει πλώρη να κατακτήσει το κέντρο του παγκόσμιου εμπορίου, το Λονδίνο.

Τον βρίσκουμε μερικές δεκαετίες αργότερα, επιτυχημένο και κατασταλαγμένο να αναπολεί τη δράση του και να κρίνει τους πάντες και τα πάντα, περιλαμβανομένης της κυβέρνησης της Αθήνας.

Σας θυμίζει τίποτα; Τον καλό και ηθικό «Λουκή Λάρα» που έθρεψε γενιές και γενιές προπολεμικών Ελλήνων, σε μια πιο κυνική εκδοχή…

Δεν ήταν μόνο αυτό το στοιχείο που τράβηξε την προσοχή της αρχαιολόγου Ελένης Στούμπου – Κατσαμούρη, αλλά και κάτι πιο περίεργο: ότι το άγνωστο διήγημα που βρήκε ψάχνοντας στις πηγές προηγείται χρονικά τού αντίστοιχης θεματολογίας «Λουκή Λάρα».

Μήπως ο εξευγενισμένος ήρωας του Βικέλα ήρθε να απαντήσει στον ρεαλιστή και αδίστακτο ήρωα του απρόβλεπτου αυτού διηγήματος, που επιπλέον είναι γραμμένο σε άψογα αγγλικά και δημοσιευμένο στο λογοτεχνικό περιοδικό που διάβαζε η ίδια η βασίλισσα Βικτωρία;

Δεν θα αποκαλύψουμε τις απαντήσεις στα πολλά μυστήρια του βιβλίου, όμως αξίζει να τα απαριθμήσουμε.

Ποιοι έχουν περισσότερο δίκιο να περηφανεύονται, οι απόγονοι του Ομήρου ή του Αριστοτέλη;

Γιατί στο διήγημα με τίτλο «Γιατί μένω στο Χάιντ Παρκ» ο άγνωστος συγγραφέας που συστήνεται με το όνομα «Δημήτρης Χατζηγιώργης» δίνει τη μορφή πραγματικής ιστορίας;

Ποιος κρύβεται πίσω από το ψευδώνυμό του και, κυρίως, γιατί έγραψε αυτή την αιχμηρή, όσο και απολαυστική ιστορία;

Η συγγραφέας απαντάει με ακρίβεια ανατόμου στα περισσότερα από αυτά θυμίζοντάς μας ευχάριστα πως η έρευνα, είτε αρχαιολογική, με το κυνήγι των ευρημάτων, είτε ιστορική, με το κυνήγι της τεκμηρίωσης, είναι μια δουλειά με πολύ κόπο, αλλά και μεγάλη ικανοποίηση.

Τώρα, γιατί μπήκε και η ίδια σε αυτή την περιπέτεια;

Αντιγράφουμε από την τελευταία παράγραφο της εισαγωγής:

Από μια κρίση βγήκε αλώβητος και ο ήρωάς μας. Στα δικά του χρόνια «έσκασε» η πρώτη «φούσκα» των τραπεζών (1866), που συσχετίστηκε από τους αναλυτές με την καθοριστική για τα δικά μας χρόνια πτώχευση της Lheman Brothers, το 2008. Η αντιπαράθεση τελειώνει με νίκη του «κακού παιδιού»: σε αντίθεση με τον «ξεπερασμένο» Λουκή Λάρα, η συγκυρία κάνει το χαρακτήρα και τον τρόπο σκέψης του Χατζηγιώργη αναγνωρίσιμο και σημερινό.

Θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρουμε το πλούσιο παράρτημα εικόνων, που αποδίδει την ατμόσφαιρα  της εποχής, και την επιμέλεια στο στήσιμο του βιβλίου, με κοσμήματα και λεπτομέρειες που αναδίνουν «άρωμα» παλιού βιβλίου.

Διατίθεται στην Αθήνα («Πολιτεία») και στη Θεσσαλονίκη («Ιανός», «Πρωτοπορία», βιβλιοπωλείο της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος).

Headlines