Ήδη, έχει περάσει στο χώρο των ανεπανάληπτων παροιμιών η φράση του υπουργού Εθνικής Άμυνας Νίκου Παναγιωτόπουλου: «Σιγά σιγά όλο και περισσότερα αεροπλάνα θα είναι διαθέσιμα στις τάξεις της πολεμικής μας αεροπορίας. Πετάνε πολλά, αλλά θέλουμε ακόμη περισσότερα με τα όπλα τους, να σκεπάζουν το Αιγαίο»!

Η φράση αυτή που αποτελεί έναν ύμνο προς την αχαλίνωτη υπεροπλία, μας παραπέμπει στην απειλή του βασιλιά της Περσίας Ξέρξη προς τον αντίπαλο βασιλιά της Σπάρτης Λεωνίδα, στη μάχη των Θερμοπυλών:

«Τα περσικά βέλη θα καλύψουν τον ουρανό των Θερμοπυλών»!

Επακολούθησε βεβαίως η αποστομωτική απάντηση του Λεωνίδα: «Καλύτερα να μας καλύψετε τον ουρανό με τα βέλη σας, γιατί έτσι θα πολεμάμε υπό σκιάν»!

Κομπασμοί

Με άλλα λόγια παρόμοιοι κομπασμοί απαιτούν και τα ανάλογα ρεαλιστικά τους αντικρύσματα που συνοψίζονται στα ακόλουθα ερωτήματα:

–     Από πού θα αντληθούν τα χρήματα για τόσο θεόρατους εξοπλισμούς;

–     Μήπως θα έπρεπε να ξαναγυρίσουμε στην δημοσιονομική απάτη και την ασωτεία των capital controls για νέες οικονομικές αφαιμάξεις του λαού μας;

–     Εάν εν τέλει κριθούν απαραίτητες τέτοιες δαπάνες, γιατί να τις υποστεί εξ ολοκλήρου ο ελληνικός λαός και να μην αναλάβει η Ευρωπαϊκή Ένωση το μεγαλύτερο αναλογικό μερίδιό τους; Και αυτό διότι τα ελληνικά και κυπριακά χερσαία και θαλάσσια σύνορα, που απειλούνται από έναν νέο τουρκικό Αττίλα είναι σύνορα της ΕΕ…

–     Μια αναλογική συμμαχική συμμετοχή στις αμυντικές δαπάνες της Ελλάδας και της Κύπρου βαρύνει ή όχι και τις ΗΠΑ (διάβαζε ΝΑΤΟ), οι οποίες έχουν μετατρέψει με τις στρατιωτικές βάσεις τους όχι μόνο την Κρήτη, αλλά και την ηπειρωτική Ελλάδα, γιατί όχι και την Κύπρο-διαμέσου των βρετανικών βάσεων-στους ισχυρότερους προμαχώνες,  στις ελληνοκυπριακές «ντάπιες» των αμερικανικών γεωστρατηγικών συμφερόντων στη Ν.Α. Ευρώπη;

Έχει τεθεί ποτέ το ερώτημα αυτό, όχι μόνο από τον Κυρ. Μητσοτάκη, αλλά και από όλους τους προκατόχους του προς τον Λευκό Οίκο;

Σαλταδόρικα «επιχειρήματα»

Όλα τα παραπάνω ερωτήματα δεν αναιρούν φυσικά και τις επιμέρους ευεργετικές συμφωνίες της Ελλάδας και Κύπρου με Ισραήλ, Ιταλία και Γαλλία, για τον αγωγό πετρελαίου και φυσικού αερίου που θα ξεκινά από το Ισραήλ για να καταλήξει στην Ευρώπη. Ούτε και την επιβεβλημένη αμυντική επιχείρηση της Ιταλίας και Γαλλίας στην ελληνοκυπριακή ΑΟΖ.

Είναι όμως απορίας άξιο, γιατί αυτή η αμυντική επιχείρηση έχει σκαλώσει στις ρηματικές υποσχέσεις, για προσεχή ελλιμενισμό τόσο του γαλλικού αεροπλανοφόρου Charles de Gaulle και των «συμμαχικών» γαλλικών και ιταλικών φρεγατών, στο λιμάνι της Λεμεσού; Δηλαδή ακριβώς απέναντι από το πειρατικό τουρκικό γεωτρύπανο «Γιαβούζ» – στο οικόπεδο 8 της κυπριακής ΑΟΖ-που απειλεί ανενόχλητο τη λεηλασία του κυπριακού υποθαλάσσιου ενεργειακού πλούτου, από τον επίγονο του αρχιπειρατή Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα που ονομάζεται Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν;

Το τελικό όμως ερώτημα είναι:

–     Γιατί μένουν αναπάντητοι οι ισχυρισμοί της Άγκυρας, ότι η κατοχική εισβολή του «Γιαβούζ» στην κυπριακή ΑΟΖ, θεμελιώνεται στην ύπαρξη του ψευδοκράτους – μαϊμού της ΤΚΔΒΚ (Τουρκοκυπριακής Δημοκρατίας Βόρειας Κύπρου) που «δικαιούται» κατά τον Ερντογάν το ήμισυ των υποθαλάσσιων ενεργειακών κοιτασμάτων στο κυπριακό οικόπεδο 8;

–     Γιατί λοιπόν στις απατηλές και τσαρλατανικές αυτές αιτιάσεις των Ερντογάν,  Τσαβούσογλου και Ακάρ η ελληνοκυπριακή πλευρά δεν δίνει ευθέως την απάντηση:

–     Τέτοιο ψευδοκράτος όχι μόνο είναι ανύπαρκτο, αλλά και παράνομο, σύμφωνα με περίπου 10 ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.

–     Επομένως, δεν αναλογεί μερίδιο στο σαλταδόρικο αυτό «κρατικό» μόρφωμα της ΤΚΔΒΚ αλλά κυρίως στις από παράδοση δύο αδελφές κοινότητες των ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων και όχι βεβαίως στην «εγγυήτρια» Άγκυρα. Δηλαδή σε δύο αδελφωμένες εθνότητες, που σκοπίμως η Άγκυρα τις χώρισε με το τείχος του αίσχους, με την ανοχή του ΝΑΤΟ και την ανοήτως παρατεταμένη πολιτική του Ποντίου Πιλάτου, από τον «σύμμαχο» Ντόναλντ Τραμπ…

Με ένα και μόνο στόχο: Να εισπράξει η Άγκυρα αχρεώστητες υποχρεώσεις από την νόμιμη Κυπριακή Δημοκρατία την οποία δεν αναγνωρίζει ο αρχιπειρατής Ερντογάν!

Headlines