Ορούτς Ρέις : Ο πειρατής που έδωσε το όνομά του στο τουρκικό ερευνητικό πλοίο

«Ορούτς Ρέις» (Oruc Reis) είναι το όνομα του ερευνητικού πλοίου, το οποίο το πρωί της Παρασκευής πέρασε εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, σημαίνοντας συναγερμό στο Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας.

Το περασμένο καλοκαίρι ήταν όταν η Τουρκία ανακοίνωνε ότι θα στείλει το συγκεκριμένο ερευνητικό πλοίο στην Ανατολική Μεσόγειο, με στόχο τότε να συνδράμει στις παράνομες δραστηριότητες του «Μπαρμπαρός».

Λίγοι ξέρουν ότι ο Ορούτς Ρέις και ο Χαϊρεντίν Μπαρμπαρός – ο περίφημος πειρατής Μπαρμπαρόσα – ήταν αδέλφια.

Ποιος ήταν ο Ορούτς Ρέις

Ο Ορούτς Ρέις Μπαρμπαρός (1474–1518) από τον οποίο πήρε το όνομά του τουρκικό ερευνητικό πλοίο «Oruc Reis», ήταν Ελληνο-αλβανικής καταγωγής μπέης του Αλγερίου και Μπεηλέρμπεης της Δυτικής Μεσογείου.

Ήταν ο μεγαλύτερος αδερφός του μεγάλου πειρατή και πολέμαρχου Χαϊρεντίν Μπαρμπαρός.

Τα αδέλφια γεννήθηκαν στο νησί της Λέσβου από Αλβανό πατέρα, τον Γακούπ Αγά και Ελληνίδα μητέρα, την Κατερίνα η οποία ήταν χήρα ορθόδοξου ιερέα του νησιού. Είχαν έξι παιδιά, δύο κόρες και τέσσερις γιους.

Και οι τέσσερις γιοι της οικογένειας δραστηριοποιήθηκαν στη θάλασσα, μεταφέροντας και πουλώντας τα αγγεία που έφτιαχνε η βιοτεχνία του πατέρα τους. Την περίοδο εκείνη, στις ακτές της Μεσογείου ανθούσε η πειρατεία και, αν και αρχικά ξεκίνησαν από το εμπόριο, τα αδέρφια στην πορεία έγιναν πειρατές. Τις πειρατικές τους ικανότητες εκτίμησε ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής και έκανε τον Χαϊρεντίν Μπαρμπαρός οργανωτή του στόλου του και τον Ορούτς κυβερνήτη του Αλγερίου

Ο Ορούτς ήταν ο ο πρώτος που ακολούθησε τον δρόμο της πειρατείας, γινόμενος μέλος σε μια κουρσάρικη γαλέρα που είχε ως βάση της το νησί της Λέσβου, κρησφύγετο για τους Έλληνες και μουσουλμάνους πειρατές. Αιχμαλωτίστηκε από τους Ιππότες της Ρόδου και υποχρεώθηκε να υπηρετεί ως σκλάβος, μέχρις ότου τον αγόρασε ένας Αιγύπτιος εμίρης. Τα αδέλφια ξανάσμιξαν στην Αλεξάνδρεια και με τη βοήθεια του εμίρη αποδείχθηκαν επιτυχημένοι επιδρομείς.

Οι δύο μετέφεραν τις επιχειρήσεις τους στη δυτική Μεσόγειο το 1505 και επανεγκατεστάθηκαν στη νήσο Ντζέρμπα, στην Τυνησία. Από εκεί ασκούσαν πειρατεία ενάντια στα χριστιανικά έθνη, συλλαμβάνοντας παπικές γαλέρες, ισπανικά πολεμικά πλοία και εμπορικά. Κατόπιν, εξαιτίας μιας διαφωνίας τους με τον Μπέη της Τυνησίας, αναγκάστηκαν να αλλάξουν ορμητήριο, τραβώντας για το Ντζιντζελί, κοντά στο Αλγέρι, το 1511.

Το 1512 ο Ορούτς έχασε το ένα του χέρι σε μια προσπάθεια να καταλάβει ένα ισπανικό οχυρό στη βορειοαφρικανική ακτή ενώ νικήθηκε πάλι μετά από δύο χρόνια. Από τότε σημειώθηκε αλλαγή στη δραστηριότητα των δύο αδελφών. Οι επιθέσεις τους εστιάζονταν όλο και περισσότερο στον ισπανικό στόλο και τις παράκτιες εγκαταστάσεις του. Όταν ο σουλτάνος του Αλγερίου απέτυχε να ανταποκριθεί κατάλληλα στην ισπανική απειλή το 1516, ο Ορούτς τού επιτέθηκε με μια κουρσαρική δύναμη και αφού τον σκότωσε, αυτοανακηρύχθηκε σουλτάνος.

Το 1518 οι μάχες με τους Ισπανούς εντάθηκαν. Σε μια επίθεση εναντίον των ισπανικών εγκαταστάσεων στο Οράν, ο Ορούτς δέχθηκε αιφνιδιαστική επίθεση και αναγκάστηκε να κλειστεί στην αλγερινή πόλη Τλέμτσεν. Προσπαθώντας να σπάσει τον κλοιό σκοτώθηκε.

Ο δε Χαϊρεντίν συμμάχησε με τους Οθωμανούς και ονομάστηκε επίσημα σουλτάνος του Αλγερίου. Συνέχισε τις επιθέσεις του ενάντια στα ισπανικά εμπορικά. Το 1535 έχασε την Τυνησία αλλά κατέλαβε τη Μαγιόρκα και τη Νίκαια, νικώντας παράλληλα τον χριστιανικό στόλο που απειλούσε την ανατολική Μεσόγειο. Πέθανε το 1547, εμφανώς ευνοούμενος της Υψηλής Πύλης και επιτυχημένος ναύαρχος, αφού ονομάστηκε μπεϊλέρμπεης, δηλαδή γενικός διοικητής των οθωμανικών ναυτικών δυνάμεων.