Το ειρηνευτικό σχέδιο του Τζάρεντ Κουσνέρ για το Παλαιστινιακό προκάλεσε ικανοποίηση στην ισραηλινή πλευρά και απογοήτευση στην παλαιστινιακή. Αυτό ήταν απολύτως αναμενόμενο και πλέον το ερώτημα είναι πώς μπορεί να εξελιχθεί η κατάσταση. Οσον αφορά το Ισραήλ, φαίνεται ότι θα καθυστερήσει η ψήφιση νόμου για την προσάρτηση μεγάλων τμημάτων της Δυτικής Οχθης. Ο πρωθυπουργός Μπένζαμιν Νετανιάχου θεωρείται μεν εγγυητής της ασφάλειας αλλά κατηγορείται για διαφθορά, ενώ ο βασικός πολιτικός αντίπαλός του Μπένι Γκάντς, που, επίσης, υποστηρίζει το σχέδιο, ελπίζει ότι θα κερδίσει τις εκλογές του Μαρτίου και θα μπορέσει να το εφαρμόσει.

Από την πλευρά των Παλαιστινίων, ο επικεφαλής της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς ζυγίζει τις λαϊκές αντιδράσεις από τις οποίες θα εξαρτηθεί τόσο το πολιτικό του μέλλον όσο και το ξεκίνημα ενός νέου γύρου ιντιφάντα. Το τελευταίο δεν μπορεί να αποκλειστεί. Οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις έχουν ήδη προετοιμαστεί για αυτό το ενδεχόμενο. Επίσης, μεγάλο ενδιαφέρον έχει το γεγονός πως την επαύριο της ανακοίνωσης του σχεδίου Κουσνέρ εκπρόσωποι της Χαμάς εκλήθησαν στη Ραμάλα για διαβουλεύσεις με τη Φατάχ.

Πολύ σημαντική θα είναι επίσης η αντίδραση του υπόλοιπου αραβικού κόσμου. To Μπαχρέιν, το Ομάν και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα στηρίζουν το πλάνο ειρήνευσης. Χώρες-κλειδιά θα είναι η Αίγυπτος και η Ιορδανία, που παραμένουν μετριοπαθείς. Χωρίς να εκφράζουν τον ενθουσιασμό τους για το εν λόγω πλάνο, δεν συμμερίζονται απαραίτητα την επιχειρηματολογία της Παλαιστινιακής Αρχής.

Για το μέλλον δε χρειάζεται μάλλον ιδιαίτερη αισιοδοξία. Παλαιότερα έχουν άλλωστε απορριφθεί σχέδια πολύ πιο ισορροπημένα από αυτό του Κουσνέρ. Η πραγματικότητα πάντως είναι πως οδεύουμε πιθανώς προς μία δεύτερη τετραετία Τραμπ, με τις δυνατότητες μεσολάβησης των Ηνωμένων Πολιτειών στη Μέση Ανατολή περιορισμένες και την αξιοπιστία τους τραυματισμένη. Kαι μπορεί πλέον το Παλαιστινιακό να μην απεικονίζεται διεθνώς ως πηγή του κακού στη Μέση Ανατολή, αλλά όσο παραμένει άλυτο τόσο η σταθερότητα θα μοιάζει με ουτοπία.

Ο δρ Γιώργος Ν. Τζογόπουλος είναι ερευνητής στο Begin Sadat Centre for Strategic Studies και στο ΕΛΙΑΜΕΠ, και διδάσκει διεθνείς σχέσεις στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης