Μπορεί το Μουσείο ντελ Πράδο να είναι το γνωστότερο της Μαδρίτης, όμως… υστερεί σε σχέση με το Εθνικό Μουσείο Τέχνης «Βασίλισσα Σοφία», επειδή στο τελευταίο εκτίθεται (από το 1992 και μετά) η Γκερνίκα.

Παλιά ήταν στο Πράδο, αλλά αποφασίστηκε να μεταφερθεί, ώστε να αποκτήσει περισσότερους επισκέπτες και το άλλο μουσείο της ισπανικής πρωτεύουσας.

Ο Πικάσο είχε εμπνευστεί από τον βομβαρδισμό της χώρας των Βάσκων κι αν ζούσε και παρακολουθούσε μπάσκετ, ίσως να τον είχε εμπνεύσει ο Στάουσκας και να έφτιαχνε έναν πίνακα για να περιγράψει τον τρόπο με τον οποίο νίκησε η Ρεάλ, με τον οποίο λύγισαν οι Βάσκοι της Μπασκόνια.

Μεταξύ μας, έργο κακότροπης τέχνης ήταν το φάουλ που έκανε, τη στιγμή που ο Σιλντς είχε… στείλει το ματς στην παράταση. Με το σκορ στο 69-69 και μόλις 4.9 να απομένουν στο ρολόι, ο Αμερικανός θόλωσε, έκανε φάουλ στον Καμπάτσο κι ο Αργεντίνος (με απόλυτη ψυχραιμία) ευστόχησε στην πρώτη βολή, πέταξε την άλλη άτσαλα στο ταμπλό, για να κυλήσουν τα δευτερόλεπτα και να μείνει η μπάλα στα χέρια του Σενγκέλια, ο οποίος απλά την πέταξε, δίχως τύχη.

Λίγο πριν την γκάφα της χρονιάς, η Ρεάλ είχε προηγηθεί με 68-65, με καλάθι του Τόμπκινς. Αυτός που είπε ότι… το μπάσκετ είναι το άθλημα των ψηλών, μάλλον δεν είχε γνωρίσει τον Φακούντο Καμπάτσο. Η επίδραση που έχει αυτός ο τύπος στο παιχνίδι της Ρεάλ είναι τέτοια, που αξίζει κανείς να κόψει τις φάσεις και να τις δείχνει σε σεμινάρια, με τίτλο «το μέγεθος ΔΕΝ μετράει». Κι αν όλα τα άλλα κατορθώματα τα διαγράψει κανείς, η «πάσα λέιζερ» στον Τόμπκινς, όταν το παρκέ δεν απείχε από το τοπίο που περιέγραφε η Γκερνίκα, αρκούσε.

Ο Σενγκέλια στα 11.3’’ μείωσε σε 68-67, ο Τόμπκινς με 1/2 βολές άφησε ανοιχτούς λογαριασμούς, η άμυνα των γηπεδούχων θέλησε να απαγορεύσει το τρίποντο, αλλά κόπηκε στα δύο από το μπάσιμο του Σιλντς, όπως το μαχαίρι κόβει το παραδοσιακό μαδριλένικο χαμόν, όμως ήρθε ο Νικ Στάουσκας να κάνει το απρόβλεπτο και να ακυρώσει άθελά του τη συγκλονιστική προσπάθεια των συμπαικτών του.

Τα δεκάλεπτα: 14-19, 37-38, 53-49, 70-69.

Headlines