Στη φετινή ομιλία για την κατάσταση του έθνους ο αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ συνόψισε το έργο του τα τελευταία τρία χρόνια. Εδωσε έμφαση στα επιτεύγματα της οικονομίας, ιδίως στη δημιουργία θέσεων εργασίας, την άνοδο του χρηματιστηρίου και την πτώση των τιμών στα φάρμακα, στον περιορισμό της εγκληματικότητας και τα «θετικά» αποτελέσματα νέων εμπορικών συμφωνιών που προωθεί. Μίλησε, επίσης, για τους «κινδύνους» που απορρέουν από τον σοσιαλισμό, εντός και εκτός της χώρας.

Σε θέματα εξωτερικής πολιτικής υποστήριξε την εκδημοκρατικοποίηση της Κούβας, της Βενεζουέλας, της Νικαράγουας και του Ιράν και εστίασε στον εκσυγχρονισμό των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων – συμπεριλαμβανομένης της αμερικανικής δύναμης Διαστήματος – και στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας στη Μέση Ανατολή.

Πέρα από τη διαδικασία της καθαίρεσης, θέμα το οποίο επέλεξε να μη θίξει, ο αντίλογος στα λεχθέντα του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών είναι ότι το έλλειμμα και το χρέος στη χώρα του εκτινάσσονται. Παράλληλα, ο εμπορικός πόλεμος δεν πλήττει μόνο την Κίνα, αλλά και τις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς τα μέτρα φέρουν αντίμετρα. Κάθε άλλο, μάλιστα, παρά υπάρχει βεβαιότητα ότι αυτός έχει τελειώσει ύστερα από την προσωρινή ανακωχή των δύο κρατών τον Ιανουάριο. Την ίδια στιγμή, οι πραγματικές δυνατότητες των Ηνωμένων Πολιτειών να μεσολαβούν διεθνώς μειώνονται, οι σχέσεις τους με παραδοσιακούς συμμάχους ταλανίζονται και η πολιτική τους σε θέματα όπως αυτό της κλιματικής αλλαγής προκαλούν παγκόσμια αμηχανία.

Η φετινή ομιλία του Τραμπ αποτυπώνει την ξεκάθαρη στρατηγική του ενόψει των εκλογών του Νοεμβρίου. Στόχος του είναι η συσπείρωση των υποστηρικτών του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος και η προσέλκυση όσο το δυνατόν περισσότερων ανεξάρτητων ψηφοφόρων. Ερευνα της εταιρείας Gallup δείχνει πως τα καταφέρνει πολύ καλά και στις δύο αυτές κατηγορίες.

Ναι μεν το ποσοστό της αποδοχής του αμερικανού προέδρου μεταξύ των υποστηρικτών του Δημοκρατικού Κόμματος πέφτει και η διεθνής συζήτηση περιστρέφεται γύρω από τις καταγγελίες εναντίον του, αλλά αυτά δεν σημαίνουν ότι θα χάσει τις εκλογές. Ακόμα και η προσωπική αντιπαράθεσή του με την πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων Νάνσι Πελόζι, που εντείνει την πόλωση στην αμερικανική κοινωνία, τον εξυπηρετεί πολιτικά. Οι Δημοκρατικοί, άλλωστε, έχουν πέσει για χρόνια στην παγίδα του Τραμπ και ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά μαζί του αντί να αναζητούν δημιουργικούς τρόπους ενίσχυσης της επιρροής τους.

Ο δρ Γιώργος Ν. Τζογόπουλος είναι ερευνητής στο Begin Sadat Centre for Strategic Studies και το ΕΛΙΑΜΕΠ και διδάσκει Διεθνείς Σχέσεις στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης

Headlines