Στις ελληνικές καλένδες η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών

«Σχετικά με την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, ο σχεδιασμός μας για την πρωτοβάθμια και την δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι σαφής και ξεκάθαρος: πρώτο βήμα η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και η αξιολόγηση των σχολικών μονάδων και στη συνέχεια η αξιολόγηση δασκάλων και καθηγητών».

Αυτή είναι η ανάρτηση στην οποία προέβη χθες το βράδυ η υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, Νίκη Κεραμέως, αναφορικά με το ζήτημα της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών.

Την ανάρτηση της υπουργού στο Τwitter ακολούθησε σήμερα δελτίο Τύπου του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, όπου υποστηρίζεται ότι η εισαγωγή της αξιολόγησης στα σχολεία υλοποιείται με συνέπεια και με βάση τον αρχικό σχεδιασμό και τις προγραμματικές εξαγγελίες.

Επίσης, στο ίδιο δελτίο Τύπου γίνεται λόγος για δημιουργία στρεβλών εντυπώσεων και προβάλλονται τα ακόλουθα επιχειρήματα υπέρ της κλιμακωτής υλοποίησης της αξιολόγησης, σε δύο φάσεις: εμπέδωση της εμπιστοσύνης στο νέο σύστημα, σεβασμός στον εκπαιδευτικό, ευθύνη απέναντι στην κοινωνία.

Αγαπητή κυρία υπουργέ, θα ήθελα, με απόλυτο σεβασμό προς το πρόσωπό σας και χωρίς ίχνος αμφιβολίας για τις καλές προθέσεις σας, να σας απευθύνω τα ακόλουθα τέσσερα ερωτήματα:

Πρώτον, πιστεύετε ότι η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, την οποία χαρακτηρίζετε πρώτο βήμα, είναι μια διαδικασία που μπορεί να έχει –ή, καλύτερα, επιβάλλεται να έχει– αρχή και τέλος, δηλαδή σαφή, πεπερασμένα χρονικά όρια;

Προσωπικώς φρονώ ότι η επιμόρφωση ενός εκπαιδευτικού δεν είναι μια τεχνοκρατικού χαρακτήρα διαδικασία με προκαθορισμένη αφετηρία και λήξη.

Τουναντίον, πιστεύω ότι είναι ένας διά βίου αγώνας, μια πρόκληση καθημερινή, μια διαδικασία αέναη, για την οποία πρώτιστη ευθύνη φέρει ο ίδιος ο εκπαιδευτικός, εφόσον βεβαίως έχει συνειδητοποιήσει τη σπουδαιότητα αλλά και τον υψηλότατο βαθμό δυσκολίας της αποστολής που καλείται να φέρει εις πέρας.

Δεύτερον, πιστεύετε ότι είναι εφικτή και προπάντων γόνιμη η αξιολόγηση των σχολικών μονάδων, την οποία περιλαμβάνετε επίσης στην πρώτη φάση του σχεδιασμού σας, εάν δεν έχει προηγηθεί ή, εάν μη τι άλλο, δεν πραγματοποιείται εκ παραλλήλου η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών;

Οι εκπαιδευτικοί –είμαι βέβαιος ότι δε θα διαφωνήσετε, αξιότιμη κυρία υπουργέ– είναι το άλφα και το ωμέγα μιας σχολικής μονάδας. Ως εκ τούτου, η δική τους –στο μέτρο του δυνατού αντικειμενική και απροκατάληπτη– αξιολόγηση είναι εκ των ων ουκ άνευ για την ολοκληρωμένη αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου που συντελείται σε μια σχολική μονάδα.

Οι όποιες πρακτικές δυσκολίες σε ό,τι αφορά την υλοποίηση των προγραμμάτων σπουδών, τα όποια κενά σε ό,τι αφορά την υλικοτεχνική υποδομή ενός σχολείου, τα όποια προβλήματα σε ό,τι αφορά τις σχέσεις του εν λόγω σχολείου με την τοπική και την ευρύτερη κοινωνία, όλα αυτά και άλλα συναφή ζητήματα καθίστανται δευτερευούσης σημασίας, εάν δεν υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα για το ποιόν και την επαγγελματική επάρκεια των εκπαιδευτικών που εργάζονται στο σχολείο αυτό.

Τρίτον, πιστεύετε ότι η ελληνική κοινωνία έχει αυτήν τη στιγμή την πολυτέλεια να αναμένει την εμπέδωση της εμπιστοσύνης στο νέο σύστημα, που Κύριος οίδε πότε και εάν τελικά θα επιτευχθεί, δεδομένων των ιδεολογικών εμμονών και των αρρωστημένων κομματικών και συνδικαλιστικών αντιπαλοτήτων που μας κατατρύχουν επί ολόκληρες δεκαετίες;

Τέλος, πιστεύετε ότι η κλιμακωτή υλοποίηση της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, άλλως πως η παραπομπή της στις ελληνικές καλένδες, φανερώνει αφενός μεν σεβασμό στον υγιώς σκεπτόμενο και άριστα καταρτισμένο εκπαιδευτικό, αφετέρου δε ευθύνη απέναντι στην κοινωνία, η οποία στην πλειονότητά της εμπιστεύτηκε και υποστήριξε προ ολίγων μηνών τον Κυριάκο Μητσοτάκη ακριβώς λόγω του μεταρρυθμιστικού οίστρου και του εκσυγχρονιστικού πνεύματος που αυτός επέδειξε;