Η κυβέρνηση και ο πήχης

«Η εξουσία είναι η αδυναμία». Η πατρότητα της συγκεκριμένης φράσης ανήκει στον στρατηγό Ντε Γκωλ, ωστόσο όσο προχωράνε οι μέρες της παρούσας διακυβέρνησης, τόσο περισσότερο επικαιροποιείται με ελληνικούς όρους. Τι εννοούμε; Υπάρχει ένα ερώτημα στο οποίο καλείται να δώσει απάντηση το Μέγαρο Μαξίμου και είναι απλό: Μήπως έχει βάλει πολύ ψηλά τον πήχη της διακυβέρνησης;

Οταν ήρθε στην εξουσία τον περασμένο Ιούλιο, έκανε μια σειρά από ανακοινώσεις και έδειξε μια ταχύτητα άσκησης πολιτικής, όντως πολύ εντυπωσιακή, με νομοσχέδια έτοιμα και μια στρατηγική «κλειδωμένη» για την επόμενη τετραετία. Αλλά τελικά, όσο καλές και αν ήταν οι προθέσεις της και όσο και αν επιχείρησε να ξυπνήσει το «σύστημα» ύστερα από έναν υπερτετραετή λήθαργο, θα πρέπει να αντιλήφθηκε ότι δεν είναι και το ευκολότερο στοίχημα. Θα πρέπει επίσης να αντιλήφθηκε ότι δεν μπορείς να τρέχεις μαραθώνιο με ρυθμό 800 μέτρων. Οποιος το επιχείρησε, «κάηκε».

Για παράδειγμα, έξι μήνες μετά, ο Ρουβίκωνας είναι εδώ. Πολιτική πρόθεση «να τελειώνουμε μαζί του», υπάρχει. Παραμένει, ωστόσο, αιωρούμενο το ερώτημα: Μπορούμε κιόλας; Υπάρχει η δυνατότητα; Κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει ότι από τις αρχές Οκτωβρίου, το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη εξελίσσει μια εντυπωσιακή εκστρατεία για να «αδειάσει» γιάφκες, να εκκενώσει καταλήψεις, να διαλύσει οργανώσεις κ.λπ., κ.λπ. Είτε μπροστά είτε πίσω από κάμερες. Ωστόσο, αυτό που διαπιστώνει παράλληλα είναι ότι «οι απέναντι», μπορεί να γίνονται πιο περιφερειακοί, ωστόσο μετατρέπονται σε πιο ριζοσπαστικούς, φτάνοντας έως την είσοδο πολυκατοικίας δημοσιογράφου για να γράψουν απειλητικά συνθήματα εναντίον του, απλώς και μόνο επειδή δεν συμφωνούν με τις απόψεις του.

Το αποτέλεσμα; Ουσιαστική δουλειά γίνεται στο μέτωπο της εκκαθάρισης από τέτοιου είδους στοιχεία, αλλά το πρόβλημα είναι ότι κινδυνεύει να χαθεί η μάχη των εντυπώσεων, που είναι κρίσιμη από πολλές απόψεις, απλώς και μόνο επειδή ο πήχης είχε ανέβει πολύ ψηλά («θα τελειώνουμε άμεσα με τον Ρουβίκωνα, τέτοιες συμπεριφορές δεν είναι ανεκτές» υποστηριζόταν ήδη από πέρυσι το καλοκαίρι).

Ψηλά ο πήχης μπήκε και σε άλλα πεδία. Για παράδειγμα, σε αυτό των επενδύσεων. Οσο καλή εντύπωση και αν κάνει ο έλληνας Πρωθυπουργός στους ξένους fund managers, με τους οποίους μιλά σε όλες τις γλώσσες κι αρκετούς από τους οποίους πείθει τελικά να έρθουν και να ρίξουν λεφτά στην Ελλάδα, πάντα θα αιωρείται πάνω από το «κεφάλι» της κυβέρνησης η υπόσχεση ότι «μέχρι να βγει το (περασμένο) καλοκαίρι οι μπουλντόζες θα έχουν μπει στο Ελληνικό». Πράγμα που ήταν εξαρχής αδύνατο για πολλούς λόγους.

Το συμπέρασμα; Ο πήχης θα πρέπει να χαμηλώσει. Δεν υπάρχει κανείς λόγος να μπαίνει τόσο ψηλά και δεν υπάρχει κανείς λόγος η εξουσία να μετατρέπεται σε αδυναμία.