Δίκη Χρυσής Αυγής – Θεοδωρόπουλος : Τι ξέχασε η εισαγγελέας

Συνεχίστηκε τη Δευτέρα η αγόρευση του συνηγόρου Πολιτικής Αγωγής των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, Θεόδωρου Θεοδωρόπουλου, στη δίκη της Χρυσής Αυγής, έπειτα από διακοπή περίπου δύο εβδομάδων.

Στο ακροατήριο βρέθηκαν η βουλεύτης του ΚΚΕ Διαμάντω Μανωλάκου, το μέλος της Κ.Ε. του ΚΚΕ Γιάννης Μανουσογιαννάκης και αντιπροσωπεία της ΑΔΕΔΥ και της ΚΕΕΡΦΑ.

«Κάθε μέλος του τάγματος εφόδου μπορούσε να σκοτώσει τον Παύλο Φύσσα»

Ο Θ. Θεοδωρόπουλος αναφέρθηκε αρχικά στη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και συγκεκριμένα στον ισχυρισμό της υπεράσπισης της ηγεσίας της οργάνωσης, ότι προχώρησε σε διαγραφές των μελών που ενεπλάκησαν στο έγκλημα.

Όμως, ο δικηγόρος παρέθεσε όσα υποστήριξαν μάρτυρες στις καταθέσεις τους και οι ίδιοι οι κατηγορούμενοι στις απολογίες τους και κατέδειξε μέσα από τις αντιφάσεις τους ότι, όχι μόνο δεν υπήρξαν διαγραφές, αλλά ούτε καν κάποιο πειθαρχικό μέτρο.

Ο Θοδωρής Θεοδωρόπουλος, απέδειξε σταχυολογώντας τις παλινωδίες της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής, την «ένοχη προσπάθεια συγκάλυψης από την ηγεσία της οργάνωσης, με τρόπο που παραβιάζει την κοινή λογική».

Ακόμα, σχετικά με την υποβάθμιση των κατηγοριών σε βάρος των μελών του τάγματος εφόδου της Χρυσής Αυγής στη Νίκαια, ο συνήγορος, σημείωσε: «Ενόψει των αποδειχθέντων, και δεδομένου του ταχύτατου τρόπου συγκρότησης, συνάθροισης, κινητοποίησης, οργανωμένης μετάβασης και δράσης του τάγματος εφόδου και του γεγονότος ότι κυνήγησαν την παρέα του Παύλου, ότι τον εγκλώβισαν, ότι έδρασαν κυκλωτικά προκύπτει αναμφίβολα ότι το κάθε μέλος της ομάδας (σύσσωμο το τάγμα εφόδου!) θεωρούσε βέβαιο ή έστω αποδεχόταν το ενδεχόμενο ότι το κάθε μέλος της ομάδας μπορούσε να σκοτώσει τον Παύλο Φύσσα.

Το επιχείρημα ότι ούτε «…οι αυτόπτες μάρτυρες μπόρεσαν να διακρίνουν το στιλέτο στο χέρι του κατηγορουμένου…», άρα ότι το ίδιο ισχύει και για τους συγκατηγορούμενους του Γ. Ρουπακιά, ότι ουδείς εξ αυτών είχε περιθώρια να αντιληφθεί την ενέργεια του Γ. Ρουπακιά και να αντιδράσει λόγω της απόστασης και του ημίφωτος στο σημείο εκείνο, είναι απολύτως αβάσιμο, δεδομένου ότι δεν μπορεί να εξομοιωθεί ο ανυποψίαστος αυτόπτης μάρτυρας με το (επίσης οπλισμένο) μέλος του τάγματος εφόδου, που μαζί με τον Ρουπακιά, ξέρει εκ των προτέρων πού πηγαίνει και για ποιο σκοπό».

Τι ξέχασε η εισαγγελέας

Ο συνήγορος των συνδικαλιστών του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου ανέλυσε ένα προς ένα τα επιχειρήματα της εισαγγελέως και απέδειξε τους λόγους για τους οποίους δεν ευσταθούν.

Λέει ο Θοδωρής Θεοδωρόπουλος: «Η κυρία Εισαγγελέας δεν ασχολήθηκε καθόλου:

• Με αυτό που δήλωσε ο Γ. Τσακανίκας στο Δικαστήριο σας, ότι δηλαδή «…έχετε όλα τα εχέγγυα: και ποιοι ήταν εκεί από την αρχή και ποιοι πήγαν μετά και κάποιοι δεν έχουν αναλάβει τις ευθύνες τους, ο ένας λέει “έβγαζα βόλτα τα καναρίνια”, ο άλλος δεν ξέρω τι…».
• Με το θέμα της αναφερόμενης απόλυσης και διαγραφής των Πατέλη-Καζαντζόγλου, καθώς και το αναφερόμενο κλείσιμο της Τοπικής Νίκαιας, τις αντικρουόμενες περί αυτού απόψεις και τη σημασία που μια τέτοια ενέργεια της ηγεσίας, σε περίπτωση που ίσχυε, θα είχε για τη συγκεκριμένη υπόθεση.
• Με τις διαψεύσεις της ηγεσίας για τη σχέση της με τον δήθεν «περαστικό» Γ. Ρουπακιά.
• Με τη δήθεν καταδίκη της δολοφονίας Φύσσα από τη Χ.Α., την οποία χαρακτήριζε «ποδοσφαιρική διαφορά».
• Με τον μηχανισμό συγκάλυψης, σύμφωνα με τις υποδείξεις του Ι. Λαγού και της ηγεσίας προς τον Σ. Δεβελέκο, ώστε να καταθέσει ότι δε γνωρίζει τον Γ. Ρουπακιά κ.λπ.
• Με τα ψεύδη του Ν. Μιχαλολιάκου, Ι. Λαγού κ.λπ. ότι δήθεν έμαθαν για τη δολοφονία την επόμενη μέρα το μεσημέρι (!), όταν έχει αποδειχτεί πλήρως ότι είχαν λάβει γνώση από το ίδιο βράδυ.
• Με τις αποκαλύψεις του Αποστόλου που αναφέρθηκε συγκεκριμένα στη στοχοποίηση του Π. Φύσσα και με άλλα σημαντικά που αναφέρει στις τηλεφωνικές του συνομιλίες.
• Με τις αναφορές του Γ. Πατέλη στον Γ. Τσακανίκα, μόλις στις 20/09/2013, σε τηλεφωνική τους επικοινωνία, ότι «Θα πάω μέσα, κι έχω ένα παιδί έξω (…). Εσύ δε θα πας μέσα. Δεν έχεις κάνει κάτι», ζητώντας του να του υποσχεθεί ότι θα προστατέψει τη γυναίκα του και το παιδί του.
• Με τις τηλεφωνικές επικοινωνίες των κατηγορουμένων πριν και αμέσως μετά τη δολοφονία Φύσσα, που ακολουθούν γραμμικά την ιεραρχική δομή της Χρυσής Αυγής και που αποδεικνύουν τον οργανωμένο τρόπο κινητοποίησης του τάγματος εφόδου.

Δεν ήταν μεμονωμένο περιστατικό η επίθεση στους Αιγύπτιους αλιεργάτες

Στη συνέχεια ο Θ. Θεοδωρόπουλος αναφέρθηκε στη δολοφονική επίθεση χρυσαυγιτών στους Αιγύπτιους αλιεργάτες τον Ιούνιο του 2012 στο Πέραμα και περιέγραψε τα πραγματικά περιστατικά, ακριβώς όπως τα δέχεται η εισαγγελέας.

«Κι αυτές οι παραδοχές, σε κάθε περίπτωση, λογικώς οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι συγκεκριμένοι δράστες δεν έδρασαν μεμονωμένα – πώς άλλωστε συντονίστηκαν και κινήθηκαν και τέλεσαν στις 03:10 μετά τα μεσάνυχτα την προαναφερόμενη επίθεση, λίγες ώρες μάλιστα μετά τη δημόσια προαναγγελία του Ι. Λαγού; Από ποια στοιχεία προκύπτει η μη γνώση της ηγεσίας, όταν 20 μέλη της Χ.Α. με την καθοδήγηση στελέχους, υλοποιούν στις 03:00 την προαναγγελία του Ι. Λαγού, επιτιθέμενοι στους «εχθρούς» της Χ.Α.; Οταν, δε, συλλαμβάνονται τους στέλνει η Χ.Α. νομική κάλυψη και όλοι –ακόμη και σήμερα– μιλούν ως ένα άνθρωπο;», αναρωτήθηκε ο συνήγορος.

«Είναι αδιαμφισβήτητο ότι ο τρόπος δράσης του τάγματος εφόδου εναντίον των Αιγύπτιων ψαράδων είναι απολύτως ίδιος με τον τρόπο δράσης των ταγμάτων εφόδου της Χ.Α. εναντίον του Δ. Κουσουρή και της Αντίπνοιας. Όλα αυτά -σε συνδυασμό με την αποκάλυψη του Ν. Μίχου ότι ο Ι. Λαγός αναγνώρισε την επίθεση στους Αιγύπτιους αλιεργάτες και τη χαρακτήρισε ως «μαλακία»- αποδεικνύουν ότι αυτή δεν ήταν μεμονωμένο περιστατικό, ότι δεν ήταν πρωτοβουλία των δραστών ως ατόμων, αλλά προαναγγελθέν έργο της ίδιας της οργάνωσης, υπό την κάλυψη της ηγεσίας, η οποία λίγες μέρες πριν τις εκλογές της 17/06/2012 δεν φοβόταν το κόστος από την αποκάλυψη της επίθεσης, κόστος που στις άλλες εξεταζόμενες υποθέσεις επικαλείται ότι θα την έβλαπτε…»

«Συνελήφθησαν όμως, και ακολούθησε η εφαρμογή του εναλλακτικού σχεδίου: δηλαδή η άρνηση ότι είναι χρυσαυγίτες. Αποκαλύπτεται λοιπόν η σύνδεση της ηγεσίας με το έγκλημα, το οποίο χωρίς την ηγεσία δεν θα είχε υπάρξει», κατέληξε ο δικηγόρος.

Η συνεχής εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής

Στη συνέχεια παρέθεσε όλες τις υποθέσεις για τις οποίες έχει αποδειχτεί με δικαστικές αποφάσεις ότι οι δράστες ήταν χρυσαυγίτες: δολοφονική επίθεση στον Δ. Κουσουρή, επιθέσεις στο στέκι Αντίπνοια και στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο Συνεργείο, επιθέσεις σε Αγιο Παντελεήμονα, Πάρο, Ηράκλειο, Μεσολόγγι, στον φοιτητή Αντίοχο στην Πάτρα, σε λαϊκές αγορές στο Μεσολόγγι και στη Ραφήνα.

«Οι πράξεις αυτές δεν θα μπορούσαν να τελεστούν από δράστες που ενεργούν ως άτομα, δεν θα μπορούσαν να είναι μεμονωμένα «συμβάντα». Η συντονισμένη δράση των χρυσαυγιτών, η παρουσία στελέχους που καθορίζει τον χρόνο έναρξης και λήξης της επίθεσης, η επίθεση σε εχθρούς της οργάνωσης στο όνομα και για λογαριασμό της («έχετε χαιρετίσματα από τη Χρυσή Αυγή»), όλα αυτά δεν θα μπορούσαν να γίνουν χωρίς την ύπαρξη της οργάνωσης στην οποία οι δράστες ανήκουν, για λογαριασμό της οποίας δρουν και τους στόχους της οποίας υλοποιούν», τόνισε ο δικηγόρος και σημείωσε: «Αν συνυπολογισθούν όλα αυτά, οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι η Χ.Α. είναι μια επικίνδυνη εγκληματική οργάνωση α) λόγω των κοινών χαρακτηριστικών των επιθέσεων και β) λόγω του κινήτρου των επιθέσεων, διότι ελλείψει του ναζιστικού οργανωτικού πλαισίου, δε θα υπήρχε κανένα κίνητρο για να τελεστούν όλες αυτές οι επιθέσεις».

Η αγόρευση του Θ. Θεοδωρόπουλου θα ολοκληρωθεί την Τρίτη.