Πώς θα αντικαταστήσει το μπουκάλι με ποτηράκι;

Από το δωμάτιό σας στο δικό του, από την πάνα στο γιογιό, από την κούνια στο κρεβάτι: Η ζωή με τα παιδιά είναι γεμάτη δύσκολες μεταβάσεις! Μια από τις πρώτες που θα σας απασχολήσει είναι η αντικατάσταση του μπουκαλιού με το πρώτο του παιδικό ποτηράκι.

Αν σας ακούγεται απλή, προετοιμαστείτε για μια δυσάρεστη έκπληξη. Τα παιδιά τείνουν να δένονται πολύ με το μπιμπερό τους, καθώς η κίνηση που χρειάζεται να κάνουν για να πιουν από αυτό και η οποία θυμίζει τον θηλασμό τούς προσφέρει μια αίσθηση ασφάλειας και παρηγοριάς.

Έτσι, η απώλεια αυτού του αντικειμένου από την καθημερινότητά τους συνήθως τα δυσκολεύει αρκετά. Ευτυχώς, μπορείτε να κάνετε αρκετά πράγματα για να διευκολύνετε την κατάσταση.

Πότε πρέπει να αφήσει το μπουκάλι;

Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι αυτή η αλλαγή μπορεί να συμβεί ήδη από τους πρώτους έξι μήνες της ζωής του μωρού και ότι θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί πριν τους 18 μήνες. Έρευνες, μάλιστα, έχουν δείξει ότι η καλύτερη ηλικία είναι αυτή των 9 μηνών, όταν το μωρό είναι σε θέση να πιει από ένα παιδικό ποτηράκι με στόμιο αλλά δεν έχει προλάβει ακόμη να αντιληφθεί το μπουκάλι του ως κάτι τόσο ξεχωριστό. Σε κάθε περίπτωση, το μικρό σας κατά πάσα πιθανότητα είναι έτοιμο να πει αντίο στο μπιμπερό όταν μπορεί να καθίσει από μόνο του, να στηρίξει το κεφάλι του και να ανοίξει το στόμα του για να φάει από ένα κουτάλι.

Γιατί είναι σημαντικό;

Εξαιτίας των κινήσεων που κάνει το μωρό όταν πίνει από το μπιμπερό, τα σάκχαρα του γάλακτος αλλά και τα οξέα των χυμών μένουν για περισσότερη ώρα στα δόντια του, με αποτέλεσμα να αυξάνεται η πιθανότητα εμφάνισης τερηδόνας. Αυτό γίνεται ακόμη χειρότερο αν το αφήνετε να αποκοιμηθεί πίνοντας το γάλα του, καθώς τη νύχτα η έκκριση σάλιου μειώνεται. Επίσης, η χρήση του μπουκαλιού μετά τα δύο έτη έχει συνδεθεί με την παιδική παχυσαρκία. Το πιπίλισμα παρεμβάλλεται στην ανάπτυξη ορισμένων μυών του προσώπου, αλλά και στη μορφολογία του ουρανίσκου και οδηγεί στην ανάπτυξη στραβών ενήλικων δοντιών. Τέλος, αν το παιδί πίνει ξαπλωμένο ανάσκελα, μέρος του γάλακτος μένει στο πίσω μέρος του λαιμού του, όπου αναπτύσσει βακτήρια και μπορεί να μετακινηθεί μέσω της ευσταχιανής σάλπιγγας στο αυτί του προκαλώντας ωτίτιδες.

Τι μπορείτε να κάνετε

• Ξεκινήστε νωρίς: Όσο πιο μικρό είναι το παιδί, τόσο πιο εύκολα θα αποχωριστεί το μπιμπερό του.
• Κάντε το διασκεδαστικό: Δείξτε του βήμα – βήμα πώς να πιάνει το ποτηράκι του, πώς να το πλησιάζει στο στόμα του και πώς να πίνει από το στόμιό του. Με κάθε πράγμα που κάνει σωστά πείτε του «Μπράβο!», χτυπήστε παλαμάκια, δώστε του ένα φιλί.
• Προσφέρετε μια γκάμα επιλογών: Ένα ποτηράκι σε έντονο χρώμα ή σχέδιο, μπορεί να αλλάξει τη στάση του μικρού σας. Ακόμη καλύτερα αν έχει τυπωμένο επάνω του τον αγαπημένο του ήρωα ή μια εικόνα που αλλάζει καθώς το μετακινεί.
• Μειώστε τη ροή: Κάντε το μπουκάλι λιγότερο ενδιαφέρον αραιώνοντας κάθε μέρα όλο και περισσότερο το γάλα που έχει μέσα με νερό, και βάλτε το υπόλοιπο γάλα στο ποτηράκι.
• Περιορίστε το ρόλο του: Αφού το παιδί συνηθίσει ότι το γάλα του μπορεί να βρίσκεται και μέσα στο ποτηράκι, σταδιακά αντικαταστήστε πλήρως το μπιμπερό, σε ένα γεύμα τη φορά. Πρώτα στο μεσημεριανό, μετά στο πρωινό και στο τέλος στο βραδινό.
• Κρύψτε το: Όσο λιγότερο βλέπει τον παλιό του σύντροφο, τόσο λιγότερο θα τον ζητάει.
• Μην υποχωρείτε: Είναι μάλλον απίθανο να γλιτώσετε εντελώς τις διαμαρτυρίες, όμως το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι υπομονή. Κάθε φορά που κάνετε πίσω δυσκολεύετε ακόμη περισσότερο τη μετάβαση.