Από τους στίχους του Πινδάρου, μέχρι τον πεζό λόγο του Άγγελου Τερζάκη και τις #nofilter αναρτήσεις στο Instagram και άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, το ιώδες ή βιολετί ή μενεξεδί, αν προτιμάτε, χρώμα που παίρνει ο ουρανός της Αθήνας το σούρουπο και την αυγή, είναι συνυφασμένο με την υπόσχεση αλλά και την απογοήτευση.

Όλοι πλέον έχουμε την ελευθερία να είμαστε ό,τι θέλουμε χωρίς να ζητήσουμε την άδεια κανενός. Όλοι είμαστε καλλιτέχνες, όλοι είμαστε φωτογράφοι, όλοι είμαστε δημοσιογράφοι, όλοι είμαστε αρχιτέκτονες, όλοι είμαστε ταξιδιώτες, όλοι είμαστε επιχειρηματίες – τα πάντα όλοι!

Αλλά ταυτόχρονα μήπως προκύπτει και η καταπιεστική ανάγκη να είμαστε και να κάνουμε τα πάντα προκειμένου να επιβιώσουμε κοινωνικά και κυριολεκτικά; Και να επιβιώσουμε σ’ έναν κυρίως αγγλόφωνο κόσμο, όπου αντίστοιχα Everyone is Everything;

Η έκθεση του Μάνου Τζαφάλια στηρίζεται σε έξι ενότητες φωτογραφίας και σε τρεις κατασκευές για να ερευνήσει και να αποτυπώσει τί μπορεί να σημαίνει «Τα πάντα Όλοι».

Ανάμεσα στα πορτραίτα και τις φωτογραφικές σκηνές, μπορεί κανείς να βρει την εκλεγείσα Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου αλλά και έναν άπατρι άστεγο που προτίμησε να παραμείνει ανώνυμος παρότι δέχτηκε να ποζάρει.

Headlines