Οι επικίνδυνοι γκαφατζήδες

Tο δημοσιογραφικό κλισέ θέλει να έχει «ανάψει φωτιά» στο πολιτικό σκηνικό με αφορμή μία δήλωση της προηγούμενης εβδομάδας από τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου.

«Μέχρι την κυβέρνηση του Τσίπρα τα πράγματα πήγαιναν καλά. Στην Ελλάδα τα αριστερά κόμματα είναι υπερβολικά εθνικιστικά. Με τη νέα κυβέρνηση ξεκινήσαμε επαφές για να συνεχίσουμε τις συνομιλίες», είπε σε συνέντευξή του ο κ. Τσαβούσογλου.

Δεν άναψε όμως καμία φωτιά. Απλώς αποκαλύφθηκε η αβάσταχτη ελαφρότητα και αδυναμία κάποιων να αντιληφθούν τα στοιχειώδη.

Η σκοπιμότητα της δήλωσης είναι προφανής. Στην σημερινή συγκυρία, πρόκειται για μία εκδήλωση της πονηρής τουρκικής τακτικής, με στόχο την καλλιέργεια διαλυτικών φαινομένων στην Ελλάδα, γνωρίζοντας ότι ένα αλαλούμ μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων στα εθνικά θέματα θα είναι βούτυρο στο ψωμί της Αγκυρας.

Μόνο ένας Ελληνας πολιτικός «τσίμπησε» αμέσως στο δόλωμα του Τσαβούσογλου: ο Αλέξης Τσίπρας. Εσπευσε να γράψει στο facebook αυτά: «Τώρα, ότι ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών δήλωσε ότι “όλα ήταν καλά και τα βρίσκαμε με τις ελληνικές κυβερνήσεις” στη μοιρασιά της Ανατολικής Μεσογείου, μέχρι που ήρθε ο Τσίπρας που “είναι υπερβολικά πατριώτης”, πώς να το εκλάβω; Ως προσβολή ή ως παράσημο;

Ας απαντήσουν οι ψευδο-υπερπατριώτες, που έσκιζαν τα ρούχα τους για τον πατριωτισμό τους στη δήθεν “προδοτική” Συμφωνία των Πρεσπών και τώρα έχουν πάθει αφωνία για όλα…».

Είναι να αναρωτιέται κανείς «τι εννοεί ο καλλιτέχνης;» – πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ; Οφείλει κάποιος να αντιπαρέλθει τα περί υπερπατριωτισμού του Τσίπρα και του κόμματός του, αφού στην ίδια ασυνάρτητη ανάρτησή του, διεκδικεί… παράσημο από τον Τσαβούσογλου και την ίδια στιγμή υπερασπίζεται την συμφωνία των Πρεσπών. Τρικυμιώδης η προσέγγιση.

Κυρίως όμως υπάρχει το πραγματικό ερώτημα ως προς τι ακριβώς αντιλαμβάνεται ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Αν πέφτει τόσο εύκολα στην φάκα του Τσαβούσογλου, πώς νομίζει ότι μπορεί να πείσει για το μεγαλειώδες ταλέντο του στην εξωτερική πολιτική και την διαπραγμάτευση εν γένει;

Το ατυχές για τον κ. Τσίπρα είναι ότι τις τελευταίες ημέρες έχει επιλέξει μία τακτική συνεχούς παρουσίας στην επικαιρότητα, η οποία ωστόσο εξελίσσεται σε ένα φιάσκο διαρκείας.

Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι είναι κάπως υπερβολική η συνεχής ενασχόληση και άσκηση κριτικής στον αρχηγό της αντιπολίτευσης. Για κάτι τέτοιο διαμαρτύρεται και ο ίδιος. Όμως εκείνος είναι που βάζει τους πάντες στον πειρασμό…

Αναδεικνύεται σταδιακά και σταθερά αυτό που είχε περιγραφεί εγκαίρως από πολιτικούς και άλλους παράγοντες. Ότι με την απομάκρυνσή τους από την εξουσία, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Τσίπρας θα απολέσουν κάθε κύρος, το οποίο προέκυπτε απλώς και μόνο από τα αξιώματα και όχι από το πραγματικό πολιτικό εκτόπισμα.

Το δυστύχημα είναι ότι οι ανεπάρκειες και οι γκάφες τους, έστω και αν δεν κυβερνούν πλέον, μπορεί να αποδειχθούν επιζήμιες. Δεν φαίνεται όμως να τους απασχολεί…