Η μετατροπή της κρίσης σε ευκαιρία

O Πρωθυπουργός οφείλει ένα μπράβο στον υπουργό Επικρατείας (και ποδοσφαίρου) Γιώργο Γεραπετρίτη μετά την προχθεσινή υπογραφή του περίφημου μνημονίου με τη FIFA και την UEFA. Του Γεραπετρίτη του έχω κάνει κριτική σκληρή, αν όχι και άδικη, αλλά διαβάζοντας το κείμενο ομολογώ ότι έκανε καλή δουλειά – το αποτέλεσμα είναι αρκετά καλύτερο από αυτό που μπορούσα να φανταστώ. Ακουσα και διάβασα χθες ότι το περίφημο μνημόνιο είναι γενικόλογο – σας είχα ενημερώσει εδώ και τουλάχιστον δεκαπέντε μέρες πως τέτοιο θα ήταν. Ωστόσο είναι λιγότερο γενικόλογο από αυτό που περίμενα. Είναι ένα κείμενο πέντε σελίδων στο οποίο το σημαντικότερο κομμάτι είναι οι εξής τρεις γραμμές: «Οι UEFA / FIFA θα εκπονήσουν εντός τριών (3) μηνών από την υπογραφή του παρόντος συνυποσχετικού μία ολιστική μελέτη για τη βελτίωση και αναβάθμιση του ελληνικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου».

Αξία

Γιατί αυτό είναι τόσο σημαντικό; Γιατί αν αυτό δεν υπήρχε, οποιαδήποτε αναφορά σε «αμοιβαίες δεσμεύσεις» των δυο πλευρών δεν θα είχε αξία. Το ότι γίνεται σαφές ότι εντός τριών μηνών θα έρθει από τις διεθνείς συνομοσπονδίες μια μελέτη αντιμετώπισης των προβλημάτων του ποδοσφαίρου καθιστά εύκολη και τη συνέχεια της συνεργασίας. Η μελέτη θα είναι και ο χάρτης που η κυβέρνηση ψάχνει για να γίνει αυτό που ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει εξαγγείλει στη Βουλή, δηλαδή η επανεκκίνηση του ποδοσφαίρου. Φυσικά η UEFA και η FIFA δεν θα αναλάβουν ποτέ την υλοποίηση ενός σχεδίου ή την εμφάνιση μιας τελικής πρότασης – σας το έχω εξηγήσει εδώ και καιρό. Αλλά το ότι δεσμεύονται να παρουσιάσουν μια μελέτη αντιμετώπισης των όποιων προβλημάτων είναι σημαντικό. Και ομολογώ ότι δεν περίμενα πως σε αυτό ειδικά το κομμάτι (στο πλάνο συνεργασίας δηλαδή) το περίφημο μνημόνιο θα ήταν τόσο συγκεκριμένο. Στην Ευρώπη κάτι ανάλογο δεν έχει ξαναγίνει.

Σύνολο

Μπορώ επίσης να σας πω τι θέλει η κυβέρνηση και πάνω σε ποια συγκεκριμένα ζητήματα συζητά με την UEFA/FIFA τελευταία. Το πρώτο που θέλει είναι πειθαρχικοί κώδικες που να προβλέπουν λογικές ποινές για παραπτώματα, ώστε να μην ξαναβρεθεί μπροστά την ανάγκη για τροπολογίες κ.λπ. Το δεύτερο είναι ένα δικαιότερο εκλογικό σύστημα για την ανάδειξη της νέας διοίκησης της ΕΠΟ: η επιθυμία είναι να ψηφίζει το σύνολο των σωματείων της χώρας κι όχι εκπρόσωποι Ενώσεων που ψάχνουν μεροκάματο στη γύρα. Ο σκοπός είναι αυτό να συμβεί στις εκλογές που είναι προγραμματισμένο να γίνουν το επόμενο καλοκαίρι – θυμίζω ότι σε αυτή την περίπτωση θα ψηφίσουν πάνω από 7 χιλιάδες σωματεία: η διαδικασία θα γίνει δημοκρατικότερη. Το τρίτο που επιθυμεί η κυβέρνηση είναι μια νέα διαφορετική οργάνωση της διαιτησίας: «δεν θέλουμε ούτε καν να πηγαίνουν για καφέ στην ΕΠΟ οι αρχιδιαιτητές» μου έλεγαν χαρακτηριστικά τονίζοντας πως πιέζουν καιρό τώρα την ομοσπονδία να αναβαθμίσει το VAR ώστε να υπάρχουν οι περίφημες «ψηφιακές γραμμές» για την κρίση των οφσάιντ κ.λπ.

Πρέμιερ Λιγκ

Θέλει επίσης η κυβέρνηση προτάσεις αναβάθμισης του πρωταθλήματος και αυτονόμηση του επαγγελματικού ποδοσφαίρου: «Το μοντέλο λειτουργίας της Πρέμιερ Λιγκ είναι το καλύτερο στην Ευρώπη» υπογραμμίστηκε. Για να λειτουργήσει αυτό (για να αυτονομηθεί δηλαδή το επαγγελματικό ποδόσφαιρο από την ΕΠΟ) η Λίγκα θα πρέπει να ξαναγίνει συνεταιρισμός: η κυβέρνηση εξετάζει πώς μπορεί να υπάρχει πάλι κεντρική διαχείριση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων, ώστε όλα τα ματς του πρωταθλήματος να μεταδίδονται από έναν τηλεοπτικό φορέα. Σε διαφορετική περίπτωση εξετάζεται και η ιδέα να υπάρχει ένα κοινό ταμείο στο οποίο οι ομάδες να καταθέτουν τα χρήματα που εισπράττουν από τις συμβάσεις τους ώστε αυτά να τα μοιράζονται. Νομίζω ότι επειδή αυτό είναι δύσκολο να επιβληθεί νομοθετικά εξετάζονται λύσεις που να έχουν να κάνουν με φορολογικές διευκολύνσεις – μπορεί π.χ. οι φόροι των συμβολαίων, αν και εφόσον υπάρχει κεντρική διαχείριση, να είναι σημαντικά μικρότεροι. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Λίγκα ήταν και παραμένει συνεταιρισμός.

Ανθρωποι

Μένει να δούμε ποια από αυτά τα θέλω της κυβέρνησης μπορεί να είναι σεβαστά και από τις FIFA/UEFA ώστε να περιλαμβάνονται στη μελέτη και τις προτάσεις της. Πάντως ο Γεραπετρίτης απέδειξε με τη σύνταξη του μνημονίου πως με καλή διάθεση και απλή αλληλογραφία μπορείς να φτάσεις σε ένα τελικό κείμενο συνεργασίας. Μετά την υπογραφή η συνεργασία πρέπει να γίνει στενότερη, ώστε να δημιουργηθεί χάρη στη μελέτη της UEFA, αλλά και τις επιθυμίες της κυβέρνησης, ένα τελικό και καινούργιο πλαίσιο. Η UEFA ανθρώπους να δουλέψουν για τη δημιουργία του έχει πολλούς. Ελπίζω να έχει και η κυβέρνηση.

Στοίχημα

Από όλη αυτή την ιστορία έχει μείνει μακριά η ΕΠΟ που θα έπρεπε να διεκδικεί μεγαλύτερη παρουσία και μεγαλύτερο ρόλο. Ο Αλεξάντερ Τσέφεριν, όταν χθες δήλωσε μπροστά στον Πρωθυπουργό ότι «το ποδόσφαιρο είναι συνηθισμένο να λύνει τα προβλήματα μόνο του», ουσιαστικά υπενθύμισε την παρουσία της ομοσπονδίας: το ότι χθες στου Μαξίμου τη στιγμή της υπογραφής του συνυποσχετικού δεν υπήρχε κανείς από την ΕΠΟ δεν είναι καλό σημάδι για την όποια παρεμβατικότητα της ομοσπονδίας, που άλλωστε δίνει την εντύπωση πως δεν θέλει να αλλάξει τίποτα απολύτως! Αυτό είναι και το νέο στοίχημα της κυβέρνησης: να πείσει την ΕΠΟ να συνεργαστεί. Στο Μαξίμου το γνωρίζουν και όπως λένε υπάρχουν δυο πιθανότητες στη συνέχεια της ιστορίας: η μία είναι η ΕΠΟ να συνεργαστεί (και σε αυτή την περίπτωση να βγει και κερδισμένη, αφού έχει ανάγκη από χρήματα και το κράτος κάπως μπορεί να βοηθήσει…) και η δεύτερη να μη συνεργαστεί και να υπάρξει πόλεμος. Η δήλωση του Τσέφεριν περί Grexit (που έγινε και χθες το πρωί…) δείχνει νομίζω τον δρόμο. Η UEFA θέλει συνεργασία ανάμεσα στα εμπλεκόμενα μέρη. Και θέλει και συνομιλητές με τους οποίους να μπορεί να συνεργαστεί.

Ευκαιρία

Κατά τα άλλα η είδηση του χθεσινού πρωινού στο Μαξίμου δεν ήταν τόσο η υπογραφή του μνημονίου, όσο η επανεμφάνιση του υφυπουργού Αθλητισμού Λευτέρη Αυγενάκη. Μιλώντας με τους πολιτικούς συντάκτες ο Πρωθυπουργός είπε ότι μετά την υπογραφή η μπάλα πάει στους αρμόδιους κι έδειξε τον υφυπουργό, που επιστρέφει στο μεγάλο κάδρο. Από όσο γνωρίζω ο Γεραπετρίτης θα παραμείνει αλλά ως ένα είδος επιτηρητή – σίγουρα μια κατανομή εργασιών χρειάζεται. Αλλά οι Κασσάνδρες που πρόβλεπαν ότι ο Αυγενάκης θα παραιτηθεί ή ότι θα χάσει το υφυπουργείο, για την ώρα διαψεύστηκαν. Ο υφυπουργός φαίνεται ότι θα έχει μια δεύτερη ευκαιρία. Και νομίζω ότι την αγαπημένη φράση του Μητσοτάκη που υπενθυμίζει «πως κάθε κρίση πρέπει να τη μετατρέπεις σε ευκαιρία» ο ίδιος την έχει ακούσει πάρα πολλές φορές…