Αν μπορούσε να βαθμολογηθεί η προσπάθεια και το πάθος, ο Πανιώνιος έπρεπε να πάρει κάτι από τον αγώνα με την ΑΕΚ. Εκεί που έμοιαζε να είναι πεσμένος στο ταπί, εκεί που όλα έμοιαζαν να έχουν τελειώσει, κατόρθωσε (γιατί περί κατορθώματος πρόκειται) να πάει το ματς στην παράταση, έχοντας μάλιστα και την τελευταία επίθεση δική του για να κλέψει το παιχνίδι στην κανονική διάρκεια, όμως δεν είχε περισσότερες δυνάμεις και παραδόθηκε στην ανωτερότητα της ΑΕΚ (96-101).

Ο Πανιώνιος πέρασε δύσκολο διάστημα, με αποχωρήσεις, τραυματισμούς, με αρκετή γκρίνια, όμως μπαίνοντας στο παρκέ έδειξε ότι θα το παλέψει με νύχια και με δόντια. Βεβαίως, η ΑΕΚ έχει μεγαλύτερο βάθος, καλύτερο ρόστερ, πιο ποιοτικούς παίκτες κι αυτό φαίνονταν με… μαθηματική πρόοδο όσο περνούσε η ώρα. Κι όταν η διαφορά ανέβηκε (και σταθεροποιήθηκε) σε διψήφιο αριθμό, πολλοί πίστεψαν ότι η αναμέτρηση είχε κριθεί.

Με Σούιτνι να κάνει τρομερό παιχνίδι, τον Καμαριανό με τον ΜακΓκίλ να εκθέτουν την αμυντική λειτουργία των φιλοξενούμενων και τον Ντουρέν να συμμετέχει ενεργά, οι Νεοσμυρνιώτες επέστρεψαν, οδήγησαν το ματς στην παράταση, όμως εκεί μίλησε η εμπειρία των φιλοξενούμενων, αλλά κι η κούραση, καθώς είχαν καταναλώσει αρκετές δυνάμεις για να γυρίσουν το ματς.

Ο Λάνγκφορντ γύρισε για τα καλά, παρότι στο τέλος της κανονικής διάρκειας δεν πήρε τις καλύτερες των αποφάσεων. Αυτός μαζί με τον Χρυσικόπουλο, τον Τολιόπουλο και τον Ματσιούλις πήραν το μεγάλο μέρος των επιθέσεων, αν κι η ΑΕΚ πήρε λίγα σχεδόν απ’ όλους όσους αγωνίστηκαν. Παρότι υπήρξαν στιγμές χαλάρωσης, παρότι επέτρεψαν στους γηπεδούχους να διεκδικήσουν τη νίκη, ήταν ένα βήμα πιο μπροστά, γι’ αυτό κι έφτασαν στη νίκη.

Τα δεκάλεπτα: 21-23, 38-42, 60-66, 84-84, 96-101.

Headlines